Eπί του θέματος της προσφυγής της στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης απομάκρυνσής της από το λιμάνι της Ακαντιάς αλλά και επί των απόψεων του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου τοποθετείται με ανακοίνωσή της η εταιρεία «ΝΗΡΕΥΣ ΑΕ».
Στην ανακοίνωση της αναφέρει τα εξής:
Σε άρθρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ (12/7/24) το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδ/σου (Δ.Λ.Τ.Ν.Δ.) προσπαθεί να συγκρίνει δύο ανομοιόμορφα πράγματα, τα τσιμέντα ‘’ΣΙΛΟ’’ με το ‘’ΚΑΡΝΑΓΙΟ ΝΗΡΕΥΣ ΑΕ’’. Τι σχέση μπορεί να έχει το ένα με το άλλο;
Το καρνάγιο αυτό, έχει μία ιστορία 80 και πλέον ετών, λειτουργεί από το 1946 και όχι από το 2005 όπως αναφέρεται, και έκανε περήφανη την Ρόδο και τα Δωδεκάνησα και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι Ροδίτες και τα νησιά μας.
Το πρόβλημα με το ΔΛΤΝΔ ξεκίνησε την δεκαετία του 1970 με τις εκάστοτε διοικήσεις του, να πιέζουν αφάνταστα το καρνάγιο με αποτέλεσμα να παύσουν οι ναυπηγήσεις των παραδοσιακών σκαφών και δίνουν παραχωρήσεις ορισμένης διάρκειας.
Κλείνουν τα μαγαζιά των παραδοσιακών καραβομαραγκών τεχνιτών μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990, με αποτέλεσμα, να μην υπάρχουν πλέον τεχνίτες καραβομαραγκοί για την επισκευή των υπαρχόντων ξύλινων σκαφών, αντί να δίνουν κίνητρα για την συνέχιση του σπουδαίου αυτού επαγγέλματος με ρίζες ελληνικές.
Το 1974 η εταιρεία εκσυγχρονίζεται, με τεράστιο έξοδο στην στεριά και την θάλασσα σε μοναδική και μοντέρνα εταιρεία και ίσως η πρώτη στην Μεσόγειο με χρήση γερανού, travel lift, για τις ανελκύσεις /καθελκύσεις σκαφών παντός τύπου, και κατασκευή χερσαίας προβλήτας ράμπας για την κίνηση του γερανού, προσφέροντας ντόπιες και διεθνείς υπηρεσίες όσον αφορά εν γένει τα σκάφη, ιδιωτικά και επαγγελματικά, και οι παραχωρήσεις του χώρου συνεχίζονταν κανονικά.
Ήταν η πρώτη εταιρεία που έφερε στην Ρόδο σκάφη με ξένη σημαία.
Την δεκαετία του 1990 αρχίζει πάλι ο άνισος αγώνας ΔΛΤΝΔ και της εταιρείας με πρόφαση την δήθεν δημιουργία εγκαταστάσεων για το λιμάνι.
Την δεκαετία του 2000 εμφανίζεται το «ΜΑΣΤΕΡ ΠΛΑΝ» του λιμανιού, τελείως θεωρητικό.
Την δεκαετία του 2010 η εταιρεία εκσυγχρονίζει τον μηχανολογικό του εξοπλισμό στα ευρωπαϊκά πρότυπα, ενώ οι πιέσεις συνεχίζονται από τους εκάστοτε δήμους δίχως ουσιαστική αιτιολογία.
Την δεκαετία του 2020, ενώ όλοι γνωρίζουν, ότι η εταιρεία μας προσφέρει όχι μόνον στην Ρόδο αλλά και στον διεθνή θαλάσσιο τουρισμό καθώς επίσης, σε καταστήματα, αντιπροσωπείες, εργαστήρια της περιοχής και συντηρεί εργολάβους και θέσεις εργασίας όλων τον ειδικοτήτων για την συντήρηση των σκαφών, ήτοι αποδεικνύεται ότι είναι μια εταιρεία που έχει απόλυτα ανάγκη η Ρόδος και απαιτείται να υπάρχει, το ΔΛΤΝΔ με την απόφαση παραχώρησης πιέζει ώστε εντός ολιγόμηνης χρονικής προθεσμίας να κλείσει η επιχείρηση, η οποία και μόνον να συμμαζέψει τα εργαλεία της χρειάζεται τουλάχιστον τρία χρόνια.
Το ΔΛΤΝΔ δεν λαμβάνει υπ’ όψη το τι έχει προσφέρει μια τέτοια εταιρεία στον τόπο μας. Ούτε καν, κάνει προσπάθεια να μάθει με τι ασχολείται η εταιρεία αυτή όλα αυτά τα ογδόντα χρόνια και προσπαθεί με κάθε τρόπο να την κλείσει με αυτόν τον απαξιωτικό τρόπο.
Να βρίσκει δηλαδή προφάσεις δήθεν έργων (όπως διώροφο πάρκινγκ αυτοκινήτων) στην θέση της εταιρείας, δίχως μάστερ πλάν του λιμανιού, και σε χρόνο μηδαμινό να την υποχρεώνει να κλείσει.
Το ίδιο το κράτος (Δήμος Ρόδου) καταλύει παραδοσιακά επαγγέλματα, και εταιρείες που εργάζονται σκληρά όλον τον χρόνο, για να προσφέρουν τόσα πολλά στο νησί μας.
Από την ΝΗΡΕΥΣ Α.Ε.
