Πρόσφατα η «Καθημερινή» έγραψε ότι «υπάρχουν διαμαρτυρίες από στελέχη της Πυροσβεστικής για το γεγονός ότι οι αποφάσεις για τη κατανομή των πυροσβεστικών αεροπλάνων δεν πάρθηκαν από τους αρμόδιους αξιωματικούς, αλλά από την πολιτική ηγεσία, οδηγώντας σε επιχειρησιακά λάθη». Στο ίδιο ρεπορτάζ ο αστυνομικός ρεπόρτερ της Καθημερινής Γιάννης Σουλιώτης ,έκανε λόγο για «λάθος τοποθετήσεις στελεχών σε κρίσιμα πόστα, χωρίς επαρκή εμπειρία. Τα ίδια προβλήματα εντοπίζονται και στην κατανομή των εποχικών πυροσβεστών που επάνδρωσαν τα νέα πυροσβεστικά κλιμάκια. Στελέχη του σώματος επισημαίνουν ότι η κατανομή έγινε με βάση τις απαιτήσεις και τις πιέσεις των τοπικών παραγόντων και όχι ορθολογικά και η αποτελεσματικότητά τους ήταν περιορισμένη,» Καλό θα είναι να προβληματιστούμε για μελλοντικές καταστάσεις κρίσης. Κανείς πολιτικός, όσο και καλές προθέσεις να έχει, δεν έχει τη γνώση και την εμπειρία και την εξειδίκευση στην διαχείριση καταστροφών. Αυτό χρειάζεται χρόνια αποκλειστικής εμπειρίας στο θέμα, ειδικές σπουδές, μετεκπαίδευση στο εξωτερικό , βαθιές τεχνικές γνώσεις των μέσων, σημαντική τριβή όλο το χρόνο με τους αντίστοιχους μηχανισμούς. Στην χώρα μας θα έπρεπε, με τόσο ιστορικό καταστροφών, πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς, να έχουμε εξελίξει δεκάδες ειδικούς «διαχείρισης», να τους έχουμε μετεκπαιδεύσει, και στην κρίσιμη στιγμή να αναλαμβάνουν κεντρικά το συντονισμό. Χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς «τηλέφωνα”» χωρίς ανταγωνισμούς. Να βλέπουν την πλήρη εικόνα, να έχουν πετύχει μια ενιαία δράση, πυροσβεστικής, δασικών, ενόπλων δυνάμεων, δήμων, εθελοντών, να έχουν πλήρη χαρτογράφηση δυνάμεων, ικανοτήτων, αναγκών, να τους έχουμε διαθέσει μέσα επισκόπησης, κινητά στρατηγεία, τηλεπικοινωνίες και πάνω από όλα την εμπιστοσύνη της πολιτείας να κάνουν τη δουλειά τους. Οι ίδιοι μάλιστα ειδικοί θα μπορούσαν τις πιο ήπιες ημέρες να αναλύουν και τι χρειάζεται να γίνει σε επίπεδο πρόληψης, να συμβουλεύουν και να δίνουν κατευθύνσεις.
Ο καθένας στο είδος του
