Συνέντευξη στη
Μαρία Χονδρογιάννη
«Το πολυνομοσχέδιο, ως εφαρμοστικός νόμος του μνημονίου που υπογράψαμε και ως απαίτηση των δανειστών, βάζει βαθιά το χέρι στις άδειες τσέπες των περισσότερων εξ ημών και ξεχαρβαλώνει κοινωνικά κεκτημένα. Όσο και να θέλουμε να χρυσώσουμε το χάπι, τα μέτρα είναι βαριά κι ασήκωτα κι όχι πάντα κοινωνικά δίκαια ως προς τον επιμερισμό τους».
Την άποψη ότι τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή είναι βαριά και όχι κοινωνικά δίκαια, εκφράζει σε συνέντευξή του στη «δ», ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΡΟΠΟΑΝ κ. Γιώργος Υψηλάντης.
«Αυτό που περιμένει ο λαός, είναι να δει δικαιοσύνη, να δει να πληρώνουν αυτοί που μέχρι τώρα λυμαίνονταν τον πλούτο χωρίς να πληρώνουν οι ίδιοι τίποτα. Όσο και να θέλουμε να χρυσώσουμε το χάπι, τα μέτρα είναι βαριά κι ασήκωτα κι όχι πάντα κοινωνικά δίκαια ως προς τον επιμερισμό τους», δηλώνει ο κ. Υψηλάντης.
Ο κ. Υψηλάντης αναφέρεται και στην πορεία της δημοτικής αρχής και υπογραμμίζει πως μέχρι τώρα έχει κάνει «μερεμέτια και μπαλώματα».
Σχετικά με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ ο κ. Γιώργος Υψηλάντης δηλώνει πως αν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου δεν ενώσουν πραγματικά τις δυνάμεις τους σε ένα κοινό αγώνα «θα τρώνε πολλά γκολ».
Ο κ. Γιώργος Υψηλάντης αναφέρεται μεταξύ άλλων και στο μεταναστευτικό και υπογραμμίζει πως το πρόβλημα θα επιδεινωθεί.
Η συνέντευξη του κ. Γιώργου Υψηλάντη, αναλυτικά:
• Πώς κρίνετε το έργο της δημοτικής αρχής στον ένα χρόνο θητείας της;
Για να κρίνει κανείς το έργο αυτό, θα πρέπει να υπάρχει πρώτα απ’ όλα… έργο. Δυστυχώς έργο μετρήσιμο, αξιολογήσιμο και σε κάθε περίπτωση αντίστοιχο του μεγέθους του Δήμου της Ρόδου, δεν υπάρχει. Υπάρχουν δηλώσεις, εξαγγελίες και διακηρύξεις για έργο που κάποτε… θα γίνει. Δεν θέλω να μηδενίσω τις όποιες προσπάθειες γίνονται, αλλά αυτές κυρίως αφορούν μερεμέτια και μπαλώματα. Ευτυχώς κι η συμβολή κάποιων εθελοντικών ομάδων και συλλόγων, που συνδράμουν όπως και όπου μπορούν στην αντιμετώπιση πολλών τοπικών προβλημάτων. Αναγνωρίζω το ελαφρυντικό της αρνητικής συγκυρίας της περιόδου αυτής (κατάργηση δη.φο.δω, capital controls, κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, οικονομική ύφεση) που έχει αρνητική επίδραση στα οικονομικά του Δήμου, αλλά μόνο ως ελαφρυντικό κι όχι ως άλλοθι.
• Στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου έγινε συζήτηση για τους μειωμένους συντελεστές του ΦΠΑ. Πέρα από την προσφυγή στα δικαστήρια ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση;
Όπως είπα και στο δημοτικό συμβούλιο, τον τελευταίο καιρό μπαίνουμε στο γήπεδο και τρώμε πολλά γκολ. Κι αυτό για πολλούς λόγους. Κυρίως, γιατί η ομάδα (και εννοώ το σύνολο των πολιτικών, κοινωνικών και παραγωγικών δυνάμεων του τόπου) δεν είναι δεμένη. Ο καθένας έχει το δικό του μπαϊράκι, την δική του αγωνία να φανεί ότι αυτός ηγείται της όποιας πρωτοβουλίας κι ότι οι άλλοι απλώς τον ακολουθούν. Ο καθένας έχει επίσης πιο μπροστά την κομματική του στόχευση, από το συμφέρον του δικού μας τόπου. Δεν μπορεί τον περασμένο Ιούλιο κάποιοι να δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα προκειμένου να μας πείσουν να ψηφίσουμε Ναι στο δημοψήφισμα (στο ναι αυτό συμπεριλαμβάνονταν και η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ) με μοναδικό στόχο να ρίξουν την κυβέρνηση που δεν ταίριαζε στα κομματικά τους γούστα και σήμερα να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα γιατί τελικά κι αυτή η κυβέρνηση υποκύπτοντας σ’ έναν στυγνό εκβιασμό, υπέγραψε ένα μνημόνιο που περιλαμβάνει και την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών, έστω και σταδιακά.
Δηλαδή η κυβέρνηση έκανε αυτό που της ζητούσαν με το «Ναι» τους να κάνει, κι όχι αυτό που της ζητούσαμε με το Όχι όλοι οι υπόλοιποι και τώρα της ζητούν αυτοί τα ρέστα. Να τα ζητάμε εμείς το καταλαβαίνω, αλλά αυτοί; Να θυμίσω ότι σε μια πολύωρη συνεδρίαση στο Δημαρχείο, με την παρουσία όλων των παραγόντων του τόπου πάρθηκαν αποφάσεις για παλλαϊκές κινητοποιήσεις που δεν έγιναν ποτέ; Αλήθεια εκείνο το τοπικό δημοψήφισμα σ’ όλο το Αιγαίο τι απέγινε; Ελπίζω να είναι απολύτως κατανοητό ότι μ’ αυτά και μ’ αυτά, θα συνεχίσουμε να τρώμε πολλά γκολ. Δυστυχώς για τον τόπο, το λαό μας αλλά και για την ομάδα που τον διαφεντεύει!
• Έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του αεροδρομίου στην εταιρεία Fraport. Τι αναμένετε από αυτή την εξέλιξη;
Έχω ξαναπεί ότι η εικόνα του αεροδρομίου δεν τιμά το νησί. Είναι λοιπόν παραπάνω από αναγκαίο και επείγον αυτή η εικόνα ν’ αλλάξει. Το αεροδρόμιο, πρέπει να εκσυγχρονισθεί, να αναβαθμισθεί και να αξιοποιηθεί. Όποιος το κάνει θα κερδίσει. Άρα κι η Fraport θα το κάνει, γιατί απλά έχει να κερδίσει. Το ζήτημα μ’ αυτήν την επιλογή, είναι αν μας ενδιαφέρει μόνο η βελτίωση της εικόνας και των παρεχόμενων υπηρεσιών του αεροδρομίου και τα κέρδη της Fraport ή μήπως πρέπει να μας νοιάζει το αν θα έχει κέρδος ο τόπος και οι Ροδίτες. Δηλαδή μπορούν οι ιδιώτες και το κρατίδιο της Έσσης να κάνουν τη δουλειά και να βγάλουν κέρδος απ’ αυτήν και δεν μπορεί το «κρατίδιο» της Ρόδου (κι εννοώ την τοπική μας αυτοδιοίκηση) κι οι Ροδίτες ιδιώτες; Γιατί εμείς αυτό προτείναμε ως δημοτική παράταξη από πέρυσι. Χρόνος υπήρχε για την προετοιμασία και υποβολή εναλλακτικής πρότασης, «ισοδύναμης» όπως είναι της μόδας, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε. Θα μας χάλαγε δηλαδή να φτιάχναμε και ν’ αξιοποιούσαμε το αεροδρόμιό μας και να είχαμε κέρδος όχι μόνο για τους τοπικούς επενδυτές (αυτοδιοίκηση, τοπικοί φορείς, ιδιώτες) αλλά για το σύνολο της τοπικής μας οικονομίας; Δυστυχώς όποιος δεν πιστεύει στην αναγκαιότητα αυτοδιαχείρισης των τοπικών υποθέσεων, τελικά δεν πιστεύει στην αυτοδιοίκηση! Δεν της δίνει προοπτική και εντέλει την καταδικάζει σε μαρασμό και γραφειοκρατική απονέκρωση. Ένας Σάββας Καραγιάννης, ένας Γιώργος Γιαννόπουλος, ένας Γιάννης Παρασκευάς, θα είχαν κινηθεί σε άλλη τροχιά και η κατάληξη δεν θα ήταν η σημερινή.
• Δεν έχει κλείσει το ζήτημα που αφορά το μεταναστευτικό. Τι θα πρέπει να διεκδικήσουν οι Δήμοι;
Το μεταναστευτικό δεν έχει κλείσει και δεν θα κλείσει σύντομα. Αντίθετα θα επιδεινωθεί. Με λεονταρισμούς, με απανθρωπιά και άλλες παρόμοιες πρακτικές που μας καλούν να υιοθετήσουμε κάποιοι εταίροι μας, δεν λύνεται. Δεν είναι στη φύση και στην κουλτούρα μας να συμπεριφερόμαστε σαν κι αυτούς, σε πρόσφυγες, ανήμπορους και κατατρεγμένους. Δεν είμαστε όλοι Ούγγροι! Δεν λύνεται όμως μόνο με την εθελοντική πρωτοβουλία που έχει αναλάβει το κύριο βάρος ως τώρα κι ας την απαξιώνει –ακόμα και προχθές- ο ίδιος ο δήμαρχος. Ο ρόλος του κράτους και της αυτοδιοίκησης είναι και πρέπει να γίνει καθοριστικός. Προχθές στο δημοτικό συμβούλιο, προτείναμε να διεκδικήσουμε η κατανομή των ευρωπαϊκών πόρων, να γίνεται απ’ ευθείας από τα ευρωπαϊκά ταμεία στους ΟΤΑ, ανάλογα με την επιβάρυνση και τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών.
• Ποια είναι η άποψη σας για το ζήτημα της ανακύκλωσης με αφορμή και όσα συζητήθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο;
Είναι τεράστιο θέμα για να απαντηθεί στα στενά πλαίσια αυτής της συνέντευξης. Όπως τονίσαμε στην προχθεσινή συνεδρίαση, δεν είναι ο γιαλός στραβός, εμείς στραβά αρμενίζουμε. Ο Δήμος δεν έχει εκπονήσει το Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης – όπως προβλέπει ο νόμος- το οποίο θα καθορίσει και όλο το πλέγμα δράσεων, ενεργειών, πόρων και έργων που απαιτούνται. Η δημοτική αρχή, βασισμένη σε μια ο Θεός να την πει μελέτη και σε απόψεις κάποιων «ειδικών», παίρνει σκόρπιες και ασυντόνιστες αποφάσεις που δεν οδηγούν σ’ ένα χειροπιαστό και συνεκτικό αποτέλεσμα. Ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχνάμε. Από το σχεδόν τίποτα που ανακυκλώνουμε σήμερα, έχουμε νομική υποχρέωση να ανακυκλώνουμε 32.000 τόνους ανακυκλώσιμων υλικών και μέχρι 15.000 τόνους βιοαποβλήτων περίπου, μέχρι το 2020. Περιμένω αλήθεια να δω, το έχουν αντιληφθεί; Και πωώ σκέφτονται να το πετύχουν; Εμείς είμαστε στη διάθεσή τους να βοηθήσουμε. Αρκεί να θέλουν να ακούσουν και να βοηθηθούν.
• Πιστεύετε πως θα γίνει τελικά η μετεγκατάσταση των τσιγγάνων σε άλλο χώρο καθώς οι κάτοικοι αντιδρούν;
Αυτό το ζήτημα δεν θέλω πραγματικά να το απαντήσω. Έχει καταντήσει ανέκδοτο, εποχικής κατανάλωσης. Ανέκδοτο όμως που έχει θλιβερές συνέπειες για την κοινωνία μας, για τους κατοίκους του Ροδινιού ιδιαίτερα, αλλά και για τους ίδιους τους τσιγγάνους εντέλει.
• Με αφορμή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα πιστεύετε πως έχει εισέλθει σε ποιο σωστή τροχιά η οικονομία της χώρας; Τι πρέπει να γίνει με την τοπική αυτοδιοίκηση;
Δεν νομίζω πως μέχρι στιγμής έχει αλλάξει τίποτα στην τροχιά της οικονομίας της χώρας που εδώ και χρόνια βρίσκεται σε βαθιά ύφεση. Το τι θα συμβεί από δω και πέρα, μένει ν’ αποδειχθεί στην πορεία του χρόνου. Το πολυνομοσχέδιο, ως εφαρμοστικός νόμος του μνημονίου που υπογράψαμε και ως απαίτηση των δανειστών, βάζει βαθιά το χέρι στις άδειες τσέπες των περισσότερων εξ ημών και ξεχαρβαλώνει κοινωνικά κεκτημένα. Αυτό που περιμένει ο λαός, είναι να δει δικαιοσύνη, να δει να πληρώνουν αυτοί που μέχρι τώρα λυμαίνονταν τον πλούτο χωρίς να πληρώνουν οι ίδιοι τίποτα. Όσο και να θέλουμε να χρυσώσουμε το χάπι, τα μέτρα είναι βαριά κι ασήκωτα κι όχι πάντα κοινωνικά δίκαια ως προς τον επιμερισμό τους. Όσο για την αυτοδιοίκηση, το ζητούμενο είναι κυρίως να βρει το δρόμο της μέσα από μια θεσμική ανασυγκρότηση που θα της επιτρέψει να κατακτήσει την ουσιαστική πολιτική και οικονομική της αυτοτέλεια. Γιατί έτσι μόνο θα μπορεί να σταθεί στο πλάι του δοκιμαζόμενου λαού και ν’ απαλύνει τα βάσανά του. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον, δεν μπορεί να το κάνει και σήμερα. Αρκεί να το έχει ως προτεραιότητά της.
