Μέρα που είναι, δέηση στο πνεύμα των Χριστουγέννων να φύγει από τις σελίδες του Τσαρλς Ντίκενς και να περάσει και από τα μέρη μας. Μόνο που το πνεύμα των Χριστουγέννων, είναι περίεργο. Πάει σε απίθανα μέρη μερικές φορές. Να… φέτος αποφάσισε να πάει σε μια ζωντανή φάτνη. Κάπου στα σύνορα στην Ειδομένη. Μια φάτνη από χαρτόκουτο. Μακάρια κοιμάται ένα μωρό μέσα. Από τα τυχερά. Απ΄ αυτά που δεν πνίγηκαν στο Αιγαίο. Μα, χριστουγεννιάτικα; “Από δω το πήγες, από κει το ’φερες, το ’ριξες τελικά στα προσφυγικά; Μανία κι αυτή” ίσως να πείτε. Μανία; Μπορεί. Δεν βλάπτει πάντως να θυμόμαστε πως και ο Χριστός ένας πρόσφυγας ήταν. Σαν πρόσφυγας γεννήθηκε και σαν ξένος σταυρώθηκε. Μην το ξεχνάμε. Μέρα που είναι…
Το «κλικ» της ημέρας
