Ανατροπή σε μια αντιδικία, που απασχόλησε για μεγάλο χρονικό διάστημα την επικαιρότητα, καθώς αφορά σε καταδίκη ενός επιχειρηματία της Καρπάθου για τοκογλυφία, υπήρξε σε επίπεδο εκτίμησης τους αστικού σκέλους της υποθέσεως.
Παρότι το ποινικό δικαστήριο καταδίκασε τον επιχειρηματία για την πράξη της τοκογλυφίας, δια της εκδόσεως αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (μεταβατική έδρα Καρπάθου) τα θύματα υποχρεώθησαν να του επιστρέψουν το ποσό του δανείου, τοκιζόμενο μάλιστα από το χρόνο ασκήσεως της αγωγής, με συνέπεια αυτό σήμερα να αγγίζει περίπου τα 83.000 ευρώ.
Σημειώνεται ότι και η ποινική υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του Αρείου Πάγου καθώς κατέφυγε με αίτηση αναίρεσης για δεύτερη φορά ο επιχειρηματίας, του οποίου και η πρώτη αναίρεση, που άσκησε δια του συνηγόρου του κ. Κώστα Διακονή, έγινε δεκτή, με συνέπεια την επαναπαραπομπή της προς το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου και την εκ νέου καταδίκη του.
Σύμφωνα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ο πρώτος εναγόμενος, που διατηρεί όμοια επιχείρηση με τον εναγόμενο, αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και είχε άμεση ανάγκη δανεισμού.
Ετσι, κατέφυγε στον ενάγοντα τον Ιούλιο του έτους 2007, ο οποίος του δάνεισε ατύπως το ποσό των 40.000 ευρώ, το οποίο θα αποπληρωνόταν έως και την 30-01 2008, γεγονός το οποίο ομολογεί ο πρώτος ενανόμενος.
Για τη χορήγηση του ανωτέρω δανείου ύψους 40.000 ευρώ, ο ενάγων αξίωσε τόκους αξίας 34.000 ευρώ και προς εξασφάλιση του ανωτέρω δανείου ζήτησε να λάβει ισόποσες τραπεζικές επιταγές. Ετσι ο αδερφός του πρώτου εναγομένου και πατέρας του δεύτερου εναγομένου εξέδωσε στην Κάρπαθο σε διαταγή του ενάγοντος εννέα μεταχρονολογημένες επιταγές. Στο κεφάλαιο του δανείου ενσωματώθηκαν τόκοι ύψους 34.000 ευρώ για χρονικό διάστημα 6 μηνών. Ο πρώτος εναγόμενος αδυνατούσε να επιστρέψει το ανωτέρω ποσό του δανείου και ζήτησε από τον ενάγοντα παράταση της προθεσμίας αποπληρωμής του δανείου μέχρι τις 30-03-2008. Για τη χορήγηση της παράτασης αυτής, ο ενάγων αξίωσε τόκους ύψους 30.000 ευρώ. Για την εξασφάλιση του ενάγοντος υπεγράφη στην Κάρπαθο μεταξύ αυτού και του πρώτου εναγομένου το από 17-11-2007 ιδιωτικό συμφωνητικό δανείου ποσού 104.000 ευρώ με ημερομηνία απόδοσης στις 30-03-2008 και εξέδωσε και παρέδωσε στον ενάγοντα την επιταγή, ύψους 104.000 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης την 16-11-2007, ενώ ο ενάγων επέστρεψε τις 9 επιταγές σε αυτόν.
Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος αδυνατούσε να επιστρέψει το οφειλόμενο ποσό στον ενάγοντα, οπότε ζήτησε εκ νέου παράταση της προθεσμίας αποπληρωμής του δανείου μέχρι τις 30-04-2008. Για τη χορήγηση της παράτασης αυτής, ο ενάγων αξίωσε τόκους ύψους 11.000 ευρώ. Συγχρόνως, για την εξασφάλιση του ενάγοντος υπεγράφη μεταξύ αυτού και του πρώτου εναγομένου το από 30-03-2008 ιδιωτικό συμφωνητικό δανείου ποσού 115.000 ευρώ με ημερομηνία απόδοσης στις 30-04-2008 και εξέδωσε και παρέδωσε στον ενάγοντα επιταγή της «ύψους 115.000 ευρώ. Ομοίως, ο πρώτος εναγόμενος αδυνατούσε να επιστρέψει το οφειλόμενο ποσό στον ενάγοντα, οπότε ζήτησε εκ νέου παράταση της προθεσμίας αποπληρωμής του δανείου μέχρι τις 30-05-2008. Για τη χορήγηση της παράτασης αυτής, ο ενάγων αξίωσε τόκους ύψους 11.500 ευρώ και προς εξασφάλιση του δανείου, εξέδωσε και παρέδωσε στον ενάγοντα επιταγή ύψους 125.000 ευρώ.
Η τελευταία παράταση που ζήτησε ο πρώτος εναγόμενος έλαβε χώρα στις 30-05-2008 και ο ενάγων αξίωσε τόκους ύψους 14.700 ευρώ για να χορηγήσει παράταση αποπληρωμής του δανείου μέχρι τις 30-06-2008.
Ετσι υπεγράφη το από 30-06-2008 ιδιωτικό συμφωνητικό δανείου ποσού 141.200 ευρώ, με ημερομηνία απόδοσης στις 30-06-2008 και εξέδωσε και παρέδωσε στον ενάγοντα επιταγή ύψους 141.200 ευρώ, με ημερομηνία έκδοσης στις 30-06-2008.
Πλην όμως, το ανωτέρω οφειλόμενο ποσό δεν επεστράφη από τον πρώτο εναγόμενο στον ενάγοντα.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η σύμβαση δανείου είναι άκυρη ως προς το υπερβάλλον ποσό των 101.200 ευρώ, είναι δημόσιας τάξης και κάθε συμφωνία που αντίκειται σ’ αυτή είναι άκυρη.
Δέχτηκε ότι ο ενάγων εκμεταλλεύτηκε την οικονομική ανάγκη του πρώτου εναγομένου και την έλλειψη ρευστότητας του και για τη χορήγηση δανείου ποσού 40.000 ευρώ τον Ιούλιο του 2007 αξίωσε τόκους ύψους 101.200 ευρώ για χρονικό διάστημα αποπληρωμής σχεδόν ενός έτους, ήτοι μέχρι τις 30-06-2008.
Οι τόκοι αυτοί που ενσωματώνονται στη σύμβαση δανείου είναι τοκογλυφικοί και δεν μπορούν να αναζητηθούν από τον ενάγοντα με βάση τη σύμβαση δανείου, δεδομένου ότι όπως προαναφέρθηκε, επέρχεται μερική ακυρότητα της σύμβασης δανείου ως προς το υπερβάλλον.
Επεδίκασε έτσι το αρχικό ποσό με τους νόμιμους τόκους.
