Την άρση της απαλλοτρίωσης ακινήτου που είχε δεσμευτεί το έτος 1973 για τη δημιουργία χώρου πρασίνου, για να αναστείλει την συντηρητική κατάσχεση των τραπεζικών λογαριασμών και την καταβολή αποζημίωσης ύψους 1,8 εκατ. ευρώ, που έχουν κρίνει αμετακλήτως τα πολιτικά δικαστήρια, επιχειρεί ο Δήμος Ρόδου.
Το δημοτικό συμβούλιο στην προχθεσινή του συνεδρίαση αποφάσισε συγκεκριμένα κατόπιν εισηγήσεως της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού, την έκδοση βεβαιωτικής πράξης ότι η ρυμοτομική απαλλοτρίωση της κτηματομερίδας Κ.Μ. 219 γαιών Ρόδου που επιβλήθηκε με το (ρυμοτομικό) σχέδιο πόλης Ρόδου του 1973 και που διατηρήθηκε με την αναθεώρησή του, το έτος 1994, έχει αρθεί αυτοδικαίως.
Εκρινε επιπλέον ότι η συνέπεια της άρσης της απαλλοτρίωσης αυτής έχει ήδη επέλθει εκ του νόμου (λόγω εκπνοής της προθεσμίας των 18 μηνών από την 11-01-2012 δηλ. της ημέρας δημοσίευσης της υπ’ αριθ. 9/2012 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου).
Ως λόγο αυτοδίκαιης άρσης της απαλλοτρίωσης προβάλλει διάταξη στο άρθρο 131 του Ν. 4070/2012, που τέθηκε σε ισχύ τον Απρίλιο του 2012, η οποία προβλέπει ότι η διοίκηση δύναται να προβεί σε έκδοση βεβαιώσεως του είδους όταν η ιδιοκτήτρια του ακινήτου δεν κατέθεσε αίτηση και υπεύθυνη δήλωση προς την αρχή που εξέδωσε την απαλλοτριωτική απόφαση περί διατήρησης της απαλλοτρίωσης μετά την παρέλευση 18 μηνών (από τις 11-01-2012).
Υποστηρίζεται, εξάλλου, ότι ακόμα κι αν η ιδιοκτήτρια κατέθετε τέτοια αίτηση προς τον Δήμο Ρόδου, ο Δήμος δεν θα έκανε δεκτό το αίτημά της διότι δεν είχε την δυνατότητα να καταβάλει την παραπάνω αποζημίωση (που καθόρισε το Εφετείο Δωδεκανήσου) λόγω του μεγάλου ύψους της και της τρέχουσας οικονομικής κρίσης.
Η πλευρά της ιδιοκτήτριας στον αντίποδα υποστηρίζει ότι η δημοτική αρχή, που δεν αξιοποίησε τη δυνατότητα, που είχε για την επιδότηση της συγκεκριμένης απαλλοτρίωσης από το πράσινο ταμείο του ΥΠΕΚΑ, αναγνωρίστηκε αμετακλήτως με την υπ΄αρίθμ. 923/2013 απόφαση του Δ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου, που εκδόθηκε μετά από δημόσια συνεδρίαση του δικαστηρίου την 22α Μαρτίου 2013, την 16η Μαϊου 2013, ότι είναι οφειλέτης ποσού ύψους 1,8 εκατ. ευρώ για τη συγκεκριμένη απαλλοτρίωση.
Ο Ν. 4070/2012, που επικαλείται για την άρση της απαλλοτρίωσης, έχει ισχύ σύμφωνα με τις μεταβατικές του διατάξεις από τον Απρίλιο του 2012. Υποστηρίζεται έτσι ότι είχε προηγηθεί αφενός η απόφαση του Εφετείου και ως εκ τούτου δεν δύναται να υπαχθεί στις διατάξεις του.
Η πλευρά της ιδιοκτήτριας διατείνεται επιπλέον ότι η δημοτική αρχή με τη δίκη που ακολούθησε ενώπιον του Αρείου Πάγου αλλά και την πρόσφατη ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου κατά τη συζήτηση της αίτησης αναστολής, ουδέποτε μέχρι σήμερα, προέβαλε τον ισχυρισμό ότι δεν είναι οφειλέτης.
Υποστηρίζει ακόμη ότι είχε δηλώσει κατ’ επανάληψη την πρόθεσή της να προχωρήσει η απαλλοτρίωση και να αποζημιωθεί, εγγράφως στη δημοτική αρχή, η οποία ουδέποτε μέχρι σήμερα είχε ισχυριστεί ότι είχε αυτοδικαίως αρθεί η απαλλοτρίωση. Η δημοτική αρχή, όπως τονίστηκε, έριζε μόνο για την αξία του οικοπέδου, το οποίο όχι μόνο δεν μπορούσε να αξιοποιήσει η ιδιοκτήτρια από το 1973, οπότε και δεσμεύτηκε, αλλά και φορολογούνταν για αυτό.
Δηλωτικές της πρόθεσης της ιδιοκτήτριας να προχωρήσει η απαλλοτρίωση, όπως υποστηρίζει η πλευρά της ιδιοκτήτριας ήταν εξάλλου η αποστολή εγγράφου το 2012 για την υπαγωγή της απαλλοτρίωσης στο πράσινο ταμείο του ΥΠΕΚΑ, η άσκηση καταψηφιστικής αγωγής στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου αλλά και η υποβολή προτάσεων, η παράσταση και η συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του Αρείου Πάγου, στον οποίο προσέφυγε ο Δήμος, χωρίς να αμφισβητήσει ποτέ ως σήμερα ότι έχει αρθεί αυτοδικαίως η απαλλοτρίωση, παρότι ο Ν.4070/2012 που επικαλείται σήμερα είχε εκδοθεί σε προγενέστερο χρόνο.
Σημειώνεται εξάλλου ότι για την απόφαση του Αρείου Πάγου δεν γίνεται μνεία ούτε σε μια γραμμή στην εισήγηση που ψήφισαν οι δημοτικοί σύμβουλοι.
Ο πολιτικός μηχανικός κ. Φιλ. Κωνσταντινίδης, που χειρίζεται την υπόθεση, επεσήμανε χθες ότι για να συντελεστεί η άρση της απαλλοτρίωσης θα πρέπει να προηγηθεί η τροποποίηση του σχεδίου πόλεως, γιατί αφορά μείωση κοινοχρήστων χώρων. Πιο συγκεκριμένα η απαλλοτρίωση του 1973, η οποία διατηρήθηκε σε ισχύ το 1985 και επανακηρύχθηκε το 1994, δεν αφορούσε το συγκεκριμένο μόνο ακίνητο της μερίδας ΚΜ 219 αλλά συνολικά μια περιοχή που εκτείνεται από την οδό Εθνικής Αντίστασης μέχρι το Καναμάτ, το Ροδίνι και την Ανάληψη. Με δεδομένο, όπως τόνισε, ότι δεν επιτρέπεται μερική άρση της απαλλοτρίωσης και μείωση των κοινόχρηστων χώρων, χωρίς αντικατάσταση αυτών, θεωρητικά η προχθεσινή απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, οδηγεί σε μη δυνατότητα έκδοσης οικοδομικών αδειών στις πιο πάνω περιοχές!
Η δημοτική αρχή, όπως προέκυψε από τη συζήτηση του θέματος ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου, υποστηρίζει ότι η τροποποίηση του σχεδίου πόλεως μπορεί να ακολουθήσει.
Η δημοτική αρχή φέρεται να επιδιώκει στην έκδοση νέας απόφασης αναστολής της συντηρητικής κατάσχεσης των λογαριασμών του Δήμου αλλά στην ανακοπή της διαταγής πληρωμής, με το αιτιολογικό ότι δεν υφίσταται πλέον απαίτηση.
Πιο συγκεκριμένα ο Πρόεδρος Πρωτοδικών Ρόδου απέρριψε την προηγούμενη αίτηση για την έκδοση προσωρινής διαταγής για την αναστολή της συντηρητικής κατάσχεσης διότι δεν συνέτρεχαν οι δύο λόγοι που προβλέπει προς τούτο ο νόμος.
Πιο συγκεκριμένα ουδόλως πιθανολογήθηκε ή εκτέθηκε έως σήμερα από τη δημοτική αρχή η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων για την αναστολή του ασφαλιστικού μέτρου. Ειδικότερα, δεν είχε προβληθεί ισχυρισμός περί εξόφλησης της απαίτησης του Δήμου Ρόδου, αλλά ούτε και περί ανυπαρξίας αυτής εν όλω ή εν μέρει, ώστε να δικαιολογείται η αιτούμενη αναστολή.
Θα επιδιωχθεί έτσι να πειστεί το δικαστήριο ότι δεν υφίσταται η οφειλή, παρότι, όπως τονίζει η πλευρά της ιδιοκτήτριας, η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου δύναται να προσβληθεί ως προς την εγκυρότητα της.
Εν πάση περιπτώσει το θέμα εισηγήθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο η κ. Α. Παρασκευοπούλου και ο νομικός κ. Θ. Φραράκης:
«Η εισήγηση που έρχεται σήμερα συνήθως πάει στα δημοτικά συμβούλια μετά από αίτημα του πολίτη. Λέει ότι αν εντός 18 μηνών από τον καθορισμό μονάδος ο υπόχρεος δεν καταβάλει την αποζημίωση στον ιδιοκτήτη μπορεί να θεωρηθεί πως το ακίνητο έχει αποδεσμευθεί. Στην περίπτωση αυτή δεν έγινε αίτημα αλλά αγωγή για να πληρωθεί αμέσως η οποία δεν έχει εκδικαστεί. Η εισήγησή μας χρησιμοποιεί τις διατάξεις του νόμου που αναφέρουν ότι εφόσον δεν αποζημιωθεί ο υπόχρεος το ακίνητο αποδεσμεύεται από την απαλλοτρίωση και ελευθερώνεται. Αφού δημοσιευθεί αυτό σε ΦΕΚ μετά γίνεται η τροποποίηση του σχεδίου πόλεως. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση από ό,τι ψάξαμε στη νομολογία να έχουν προσφύγει για τέτοια θέματα στο ΣτΕ οι ιδιώτες και να έχουν κερδίσει. Το ΣτΕ και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους θεωρούν πως εφόσον δεν καταβληθεί το τίμημα αίρεται αυτοδίκαια», τόνισε στην εισήγησή της η κ. Παρασκευοπούλου και πρόσθεσε πως δεν έχει κατατεθεί αίτημα διατήρησης απαλλοτρίωσης.
«Επιλέχθηκε η συγκεκριμένη οδός γιατί η άρση απαλλοτρίωσης δεν είναι βέβαιο ότι θα μας επιτρέψει να το θέσουμε εκτός σχεδίου. Θεωρούμε πως η τιμή είναι υπερβολική. Ποιος αγοράζει οικόπεδο με την τιμή αυτή έστω και αν μπει σε σχέδιο; Η υπηρεσία προσπάθησε να πάρει βεβαίωση του δασαρχείου που έκανε έκθεση η οποία δεν ελήφθη υπόψη από το δικαστήριο» συμπλήρωσε η κ. Παρασκευοπούλου.
Ακολούθως ο κ. Φραράκης ανέγνωσε την εισήγηση και πρόσθεσε πως συντρέχουν οι λόγοι της άρσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
«Από το νόμο 1337 που καθορίζει τα σχέδια πόλεως που ισχύουν και μέχρι σήμερα έχει καθοριστεί το θέμα των κοινοχρήστων χώρων. Στη δυνατότητα των ΟΤΑ είναι να πληρώνουν τους κοινόχρηστους χώρους. Κάποια στιγμή η νομοθεσία έδωσε το δικαίωμα να πληρώνονται οι χώροι με μεταφορά συντελεστή. Θα ζητήσουμε ώστε με τίτλο που να έχει αξία να γίνεται η αποζημίωση. Κάποιοι ιδιοκτήτες συμβιβάζονται. Πιεστήκαμε να πληρώσουμε 1,8 εκατομμύριο. Δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε. Για το λόγο αυτό γίνεται άρση της απαλλοτρίωσης. Διαφορετικά οι λογαριασμοί του Δήμου θα είναι μπλοκαρισμένοι. Σας αναφέρω πως θα μπλοκάρει κι ένας τρίτος», δήλωσε ο κ. Κουσουρνάς.
«Δεν καταλαβαίνω το νομικό σκέλος γιατί για το ηθικό χωρά μεγάλη συζήτηση. Λέτε πως η απαλλοτρίωση έχει αρθεί από το Δεκέμβριο. Αν έλεγα πως το ήθελα το ακίνητο για την όποια χρήση θα έπρεπε να εκδώσουμε νέα απόφαση του δημοτικού συμβουλίου γιατί θα κινδυνεύαμε να ζημιώσουμε το Δήμο με 1,8 εκατομμύρια ευρώ για μια απαλλοτρίωση που έχει αρθεί αυτοδικαίως. Και η άλλη λύση έχει ένα κίνδυνο. Δεν βρέθηκε κανείς να προσβάλει. Στο Δήμο Γλυφάδας διώκεται όλο το δημοτικό συμβούλιο γιατί είχε καθοριστεί η τιμή μονάδος και είχε παρέλθει το 18μηνο. Τώρα διώκονται όλοι για την πληρωμή. Συζήτησα την υπόθεση αυτή στην Αθήνα. Δεν πιστεύω ότι θα προσδώσει κάτι η θετική μας ψήφος. Είναι κάτι τυπικό», τόνισε ο κ. Χατζημάρκος.
