Αντιδράσεις προκαλεί η επιλογή της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου να ανεβάσει παράσταση στην οποία περιλαμβάνονται αποσπάσματα από το βιβλίο του καταδικασμένου τρομοκράτη της 17 Νοέμβρη, Σάββα Ξηρού.
Πρόκειται για την παράσταση της Πηγής Δημητρακοπούλου «Ισορροπία του Νας».
Η παράσταση περιγράφεται ως εξής στην επίσημη ιστοσελίδα του Εθνικού Θεάτρου:
«Με αφορμή τους Δίκαιους του Αλμπέρ Καμύ, πρακτικά της δίκης της 17 Νοέμβρη, το βιβλίο του Σάββα Ξηρού Η μέρα εκείνη.., καθώς και λογοτεχνικά, ιστορικά και δημοσιογραφικά κείμενα, η Πηγή Δημητρακοπούλου με την ομάδα της επιχειρούν τη σύνθεση ενός νέου έργου για τους αξιακούς κώδικες των ανθρώπων, τη δικαιοσύνη και την τρομοκρατία στην πρόσφατη ελληνική ιστορία».
«Είναι προφανές ότι ο εξαγνισμός του κου Ξηρού αποτελεί πλέον για κάποιους διαρκή και επίμονη προτεραιότητα», επισημαίνει σε σκληρή ανακοίνωση που εξέδωσε η Ομάδα Συγγενών Θυμάτων Τρομοκρατίας «Ως Εδώ», με αφορμή την επιλογή του του Εθνικού Θεάτρου να ανεβάσει παράσταση βασισμένη σε μαρτυρίες του Σάββα Ξηρού. Μια επιλογή που έχει προκαλέσει αντιδράσεις:
Η ανακοίνωση της Ομάδας Συγγενών Θυμάτων Τρομοκρατίας «Ως Εδώ»
«Το Εθνικό Θέατρο αποφάσισε να ανεβάσει μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού, φέρνοντας στο εθνικό προσκήνιο το έργο του κατά συρροή δολοφόνου. Του καταδικασμένου τρομοκράτη. Με αυτό τον τρόπο, η κεντρική Εθνική σκηνή – έστω και στην επίσης χρηματοδοτούμενη από δημόσιους πόρους, πειραματική της εκδοχή – δίνει την ευκαιρία στον κ. Ξηρό να κάνει τέχνη. Να γίνει τέχνη. Να δείξει τέχνη. Και δι’ αυτού του τρόπου να εξαγνιστεί η τρομοκρατική πράξη. Να γίνει συμπαθής ο δολοφόνος, γιατί πάνω απ’ όλα “είναι άνθρωπος”. Άνθρωπος λαλίστατος και πανταχού παρών στα ΜΜΕ, συνεντευξιαζόμενος στοχαστικά μετά την ανάδειξή του σε “κομβικό κέντρο ανάλυσης αξιακών συστημάτων’ από τη σκηνοθέτιδα. Μεγάλη ευκαιρία και σημαντικό δώρο που δίδεται στον κ. Ξηρό να βγει στη σκηνή της επικαιρότητας.
Είναι προφανές ότι ο εξαγνισμός του κου Ξηρού αποτελεί πλέον για κάποιους διαρκή και επίμονη προτεραιότητα. Και μεθοδεύεται με συστηματικό τρόπο γιατί έχει συγκεκριμένο στόχο. Την απελευθέρωσή του όχι μόνο από τη φυλακή, αλλά και από το ένοχο στίγμα του δολοφόνου. Και η διαδικασία αυτή γίνεται πράξη με τις παλιές καλές μεθόδους της ιδεολογικοποίησης της επιλογής να δολοφονείς αθώους. Έτσι έκαναν και οι ναζί. Έτσι έκαναν και οι σταλινικοί. Έτσι καλύπτει ο φασισμός τις επιλογές του.
Στο ΩΣ ΕΔΩ πολεμάμε χρόνια τώρα για τα αυτονόητα. Έχουμε κουραστεί. Πολύ. Έχουμε κουραστεί να υπερασπιζόμαστε το προφανές δικαίωμα στη ζωή, στη Δημοκρατία. Έχουμε κουραστεί να βλέπουμε τους ανθρώπους μας να δολοφονούνται ξανά και ξανά και ξανά. Έχουμε κουραστεί από την “ηρωοποίηση” μιας χούφτας ακριβοπληρωμένων δολοφόνων. Δεν είναι πως θα σταματήσουμε να αντιδρούμε. Αυτή είναι η κατάρα μας. Αλλά λίγη αυτοσυγκράτηση: Κι αν δεν έχετε το θάρρος της αντίδρασης, ας έχετε τουλάχιστον το θάρρος της σιωπής».
