Ηταν κάποτε μια Ευρώπη

Επιτέλους! Συμφώνησαν οι δύο πλευρές. Η δεξιά κυβέρνηση της Δανίας από τη μια και το κόμμα της αντιπολίτευσης από την άλλη, τα βρήκαν όσον αφορά το πλαφόν στο οποίο πρέπει να φτάνει η αξία των κοσμημάτων των προσφύγων. Ετοιμοι. Με ήσυχη τη συνείδηση, ψήφισαν νόμο στο κοινοβούλιό τους. Και αφού τα βρήκαν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, στους ίδιους τους πρόσφυγες δεν πέφτει λόγος τι θα κρατήσουν και τι θα παραδώσουν από τα προσωπικά τους είδη. Όσα κοσμήματα ξεπερνούν σε χρηματική αξία το συμφωνημένο πλαφόν, θα καταλήγουν στα (μακριά) χέρια του κράτους της Δανίας. Θα γίνουν Δαν(ε)ικά κι αγύριστα. Ευτυχώς που κάνει μια εξαίρεση. Εξαιρεί από τις κατασχέσεις τα αντικείμενα «εξαιρετικής συναισθηματικής αξίας». Προφανώς θεωρεί πως έτσι διασώζει την τιμή της… Ισως σε κάποια άλλη στιγμή, αποφασίσουν να ψηφίσουν ένα νόμο που να επιβάλει κάποιο διακριτικό στοιχείο στην εμφάνιση των προσφύγων ώστε να μπορεί κανείς εύκολα να τους ξεχωρίσει μέσα στο πλήθος. Ένα άστρο στο στήθος; Ένα χαριτωμένο tattoo στον καρπό; Οι πρόσφυγες έρχονται κατά χιλιάδες και όσοι δεν πνίγονται στα παγωμένα νερά του Αιγαίου αντιμετωπίζουν μια διαφορετική πραγματικότητα σε κάθε χώρα. Η μοναδική λογική στην οποία οι περισσότερες χώρες ομονοούν είναι αυτή που λέει «ας δώσουμε μερικά χρήματα παραπάνω, για να μείνει το πρόβλημα μακρυά από μας». Και όταν το «πρόβλημα» δεν μένει μακρυά, υπάρχει η Δανία για να δείξει τον δικό της δρόμο. Ενας ευρωβουλευτής του κυβερνώντος κόμματος πάντως, ο κ. Γενς Ρόχντε, παραιτήθηκε οργισμένος.
Και ο Δανός συγγραφέα Christian Mørk, έστειλε στην κυβέρνηση έναν φάκελο που περιείχε μια βέρα και ένα σημείωμα από τον αποστολέα: «Ο προ-προπάππος μου ήρθε στη Δανία από την Ρωσία την δεκαετία του 1860», γράφει. «Και εξ’όσων γνωρίζω κανείς δεν ζήτησε από την προ-προγιαγιά μου να παραδώσει τα τιμαλφή της όταν έφθασε στα σύνορα. Αλλά αναλογιζόμενος αυτούς που τώρα θα υποστούν αυτή την ταπείνωση, σας στέλνω την βέρα της»
Και κάποιοι Δανοί, ντροπιασμένοι, έντυσαν πρόσφυγα τη διάσημη γοργόνα της Κοπεγχάγης, ένα μνημείο προς τιμήν του παραμυθά Αντερσεν. Στα ανέκδοτα του οποίου βρέθηκε τελευταία το χειρόγραφο του παραμυθιού «Ηταν κάποτε μια Ευρώπη».