Την άδικη αντιμετώπιση των ξενοδοχειακών μονάδων ειδικά αυτών των μικρότερων κατηγοριών έναντι των καταλυμάτων της βραχυχρόνιας μίσθωσης, τονίζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Γιάννης Χατζής. Μιλώντας στο podcast Βαβέλ, αναρωτιέται για ποιο λόγο ένας ιδιοκτήτης βραχυχρόνιας μίσθωσης να μην θεωρείται επιχειρηματίας από το πρώτο σπίτι που νοικιάζει. Επισημαίνει την άδικη κατανομή του τέλος κλιματικής αλλαγής που επιτρέπει να πληρώνει μόλις 1,5 ευρώ ανά διανυκτέρευση ένα σπίτι 300 τ.μ. και 10 ευρώ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου 35 τ.μ..
Για την φετινή τουριστική περίοδο εκτιμά ότι θα υπάρξει ήπια αύξηση στις αφίξεις και τα έσοδα, αλλά προβλέπει μια μέση αύξηση 5% στις τιμές των ξενοδοχείων, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσουν ανάλογα με την περιοχή και την μονάδα και το 15%, γεγονός που όπως είπε δικαιολογείται τόσο από το κόστος λειτουργίας όσο και από την τουριστική ζήτηση.
Χαρακτηρίζει τιμωρητική την διάταξη του υπουργείου Πολιτισμού για την μουσική, μιλάει για ελλείψεις 55-60.000 εργαζόμενους στον τουρισμό, σημειώνει ότι χωρίς καλύτερες κρατικές υποδομές το τουριστικό μας προιόν δεν θα μπορεί να αναπτύσσεται με τους ίδιους ρυθμούς τα επόμενα χρόνια.
Για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού διαφωνεί με την άποψη πολλών ότι βιώνουμε συνθήκες υπερτουρισμού, τονίζοντας ότι η Ελλάδα ακόμα είναι σε αφίξεις και σε κίνηση σε επίπεδα πολύ χαμηλά.
Μέση αύξηση 5%, αλλά σε κάποιες περιοχές και πάνω από 15%
Οι πελάτες οι δικοί μας θεωρούν ότι το προϊόν που έχουμε εμείς εδώ είναι έχει πάρα πολύ καλό value for money σε σχέση με αυτό που αγοράζουν στις ανταγωνίστριες μας ευρωπαϊκές χώρες. Πράγμα το οποίο οι ίδιοι οι πελάτες διαψεύδουν το την πιθανή παρερμηνεία ότι τα ξενοδοχεία μας είναι ακριβά. Εγώ είπα μια αύξηση τουλάχιστον 5%. Κατανοώντας ότι η κάθε περιοχή είναι διαφορετική και υπάρχουνε και κάθε επιχείρηση είναι διαφορετική και επειδή ελεύθερη αγορά υπάρχουν πάρα πολλά διαφορετικά στοιχεία, είναι δύσκολο να επιβάλεις ή να προτείνεις μια συγκεκριμένη αύξηση σε όλους. Για κάποιες περιοχές που έχουν απίστευτη δυναμική, μπορεί η αύξηση αυτή να πρέπει να είναι και διψήφια 15%. Για κάποιες άλλες μπορεί να παίρνει ένα 7%, για κάποιους άλλους 8. Και μες τις περιοχές κάποιες επιχειρήσεις μπορούν να πάρουν πολύ υψηλές αυξήσεις, κάποιες κάποιες όχι. Αυτό που λέμε είναι ότι καθώς τα έξοδα έχουν αυξηθεί πολύ και η ανάγκες για πιο βιώσιμη λειτουργία όλο και πληθαίνουν, καλό είναι τουλάχιστον στο κομμάτι της τιμής να μην υπάρχουν υπο τιμολογημένα ξενοδοχεία. Όπου μπορούμε δηλαδή να αυξάνουμε τις τιμές μας έτσι ώστε να υπάρχει αν θέλεις η ρευστότητα αύριο μεθαύριο να μπορούμε να κάνουμε και παρεμβάσεις στα καταλύματά μας.
Οι ελλείψεις των κρατικών υποδομών
Ειδικά για τους πολύ ανεπτυγμένους προορισμούς κάποιες υποδομές δυστυχώς προηγούνται στον ιδιωτικό τομέα απ ότι στο δημόσιο, ενώ θα έπρεπε να είναι να είναι ανάποδα. Υπάρχουν βέβαια βασικές υποδομές, τώρα όπως είναι για παράδειγμα στην Κρήτη, ο Βοακ και το Καστέλι που αν ολοκληρωθούν ή το ποσό των αφίξεων που μπορεί να υποστηρίξει πλέον η Κρήτη θα είναι πολύ υψηλότερο. Θα υπάρχουν και κάποια έργα προς αυτή την κατεύθυνση. Καλό είναι να δούμε αυτά τα έργα να συμβαίνουν και σε άλλες περιοχές, έτσι ώστε να μπορούν όλες οι περιοχές να βρίσκονται σε αυτό το νηπιακό, όπως θέλω εγώ να αποκαλώ στάδιο τουριστικής ανάπτυξης. Κάτι να προσθέσω εδώ. Ο τουρισμός είναι 13 περιφέρειες. Πολλές εξαρτώνται από τις αεροπορικές αφίξεις που είναι και το 75% του συνόλου των αφίξεων της χώρας. Πολύ σπουδαίο νούμερο. Υπάρχουν πολλές περιοχές που δεν έχουν πρόσβαση σε αεροπορικές αφίξεις, καθώς είτε δεν έχουν άλλο δρόμο είτε το οδικό δίκτυο από τα αεροδρόμια για τις περιοχές αυτές είναι κακοσυντηρημένοι, κακώς συντηρημένα ή συντηρημένα. Δεν είναι στο επίπεδο που πρέπει να είναι. Επίσης υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στις πύλες εισόδου της χώρας. Τα χερσαία σύνορα υπάρχουν τεράστιες ουρές, αναμονές, υπάρχουν χερσαία σύνορα χωρίς τουαλέτες, πράγμα το οποίο δυσκολεύει πάρα πολύ και και τον οδικό τουρισμό για κοινές περιοχές. Συνεπώς για κάποιες περιοχές οι υποδομές είναι βασικό συστατικό για την περαιτέρω ανάπτυξη. Για άλλες περιοχές, οι υποδομές είναι βασικό συστατικό για την έναρξη της τουριστικής κίνησης, καθώς δεν μπορούν ουσιαστικά να λειτουργήσουμε υπό αυτές τις συνθήκες. . Υπάρχουν όμως και πολύ απλές βασικές υποδομές, όπως είναι για παράδειγμα τα ιατρικά κέντρα σε μικρές περιοχές, τα οποία χρειάζονται στελέχωση, οι οποίες θα πρέπει να ακολουθούν πάντα τη λογική του ότι πάμε σε ένα βιώσιμο, σύγχρονο, ευρωπαϊκό τουριστικό προορισμό. Συνεπώς, ναι, όλοι όλοι όχι μόνο οι δήμοι και το κράτος και οι επιχειρηματίες θα πρέπει να κάτσουν σε ένα τραπέζι, να βάλουμε κάτω προτεραιότητες υποδομών. Δεν είναι μόνο τα μεγάλα έργα όπως λες είναι τα καμιά φορά τα μικρά έργα που κάνουν τη μεγάλη διαφορά. Και να χαράξουμε ένα στρατηγικό σχέδιο το οποίο θα μας πάει την επόμενη μέρα.
Η ανάγκη εκσυγχρονισμού των μονάδων έως 3 αστέρια
Τα ξενοδοχεία ένα, δύο, τρια αστέρια αθροίζουν σε 7000 περίπου από τα 10 ας πούμε χιλιάδες ξενοδοχεία της χώρας. Η ραχοκοκαλιά το αποκαλούμε εμείς ναι, όπως και να το πεις το μήνυμα είναι συγκεκριμένο. Δεν υπάρχει ποιοτικός τουρισμός μόνο στα ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων. Ο λόγος που υπάρχουν ξενοδοχεία 3 και ο λόγος που υπάρχουν ξενοδοχεία 2 αστέρων και ένα αστέρι είναι συγκεκριμένος και ο ποιοτικός τουρισμός σημαίνει ποιοτικό τετράστερο, ποιοτικό πεντάστερο, ποιοτικότερο, ποιοτικό, δύστερο, ποιοτικό μονάστερο. Αυτοί οι άνθρωποι που είναι κυρίως μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, ήταν παντελώς αποκλεισμένοι από τα προγράμματα που επιχορήγησης, επιδότησης του παρελθόντος. Και εμείς αυτό που λέμε είναι ότι δεν μπορούμε να συζητάμε για ένα για την πρωτεύουσα της βίωσης παγκόσμιας τουριστικής βιωσιμότητας. Ας πούμε μια μια χώρα που είναι κέντρο πολιτισμών, Κέντρο Τουρισμού και να αφήνουμε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό της χώρας έξω από τη δυνατότητα αναβάθμισης των υπηρεσιών τους και των καταλυμάτων τους.
Μέτρα για την βραχυχρόνια μίσθωση
Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία ένα εκατομμύριο κλίνες, με χρόνια μίσθωση, είναι 950.000 κλίνες στα ξενοδοχεία. Ισχύει αυτό κάποια καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι καινούργια, καθώς έχουν μπει στην αγορά τώρα. Ανταγωνίζονται με ξενοδοχεία που είναι στην αγορά 30 χρόνια και είναι αποκλεισμένα από οποιαδήποτε χρηματοδότηση. Άρα όπως λες τα καταλαβαίνω, μπορεί να είναι λίγο πιο ανακαινισμένα. Η θέση μας είναι συγκεκριμένη στο θέμα αυτό. Ξεκίνησε με τη λογική της οικονομίας διαμοιρασμού και έχει καταλήξει να είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που λειτουργεί κάτω από το μανδύα της οικονομίας διαμοιρασμού, με αποτέλεσμα να ανταγωνίζεται αθέμιτα αν θέλεις τον ξενοδοχειακό κλάδο και πραγματικά περιμένουμε φέτος η κυβέρνηση να το ρυθμίσει.
Πέρα από ότι όπως είπα πριν, το πλαίσιο με το οποίο λειτουργούν είναι πολύ, πολύ πιο χαλαρό αν θέλεις απ ότι το ξενοδοχειακό, με αποτέλεσμα οι επενδύσεις στη βραχυχρόνια μίσθωση να είναι γρηγορότερες και φθηνότερες. Δεύτερον, τα οι αδειοδοτήσεις στα καταλύματα αυτά, γιατί βγάζουν άδεια οικοδομής σπιτιού στην εκτός σχεδίου είναι πολύ γρηγορότερη, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη που γίνεται εκεί πέρα να είναι πολύ γρηγορότερη. Αλλά πέρα από τον άμεσο ανταγωνισμό, το μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει στον πληθωρισμό των ενοικίων. Δηλαδή είναι ξεκάθαρο πλέον ότι. Για έναν φοιτητή, για έναν γιατρό, όπου πάει σε ένα μικρό νησί να εργαστεί για κάποιον δημόσιο υπάλληλο, αστυνομικό, πυροσβέστη και λοιπά το κόστος ενοικίασης σε κάποιες περιοχές είναι υψηλότερο από το μισθό του. Αυτά τα προβλήματα σίγουρα τα επιταχύνει και τα και τα αναδεικνύει περισσότερο το γεγονός ότι δεν υπάρχουν και τα καταλύματα, καθώς πολλά χρησιμοποιούνται για αυτό το σκοπό. Η κυβέρνηση φαίνεται τώρα με τον περιορισμό που πάει να βάλει στις golden visa, ότι θέλει να δώσει μια λύση στη στεγαστική κρίση.
Επιχειρηματίας από το πρώτο ακίνητο
Όντως στο φορολογικό νομοσχέδιο το Δεκέμβριο ψηφίστηκε ότι από το τρίτο ακίνητο πλέον είναι αυτές οι επιχειρήσεις θα αρχίσουν να έχουν καθεστώς ΦΠΑ και θα έχουν ας πούμε θα τους προσεγγίσει το κράτος αν επιχειρήσει, αυτό κατ εμένα είναι λάθος. Από το πρώτο ακίνητο από τη στιγμή που είναι επιχειρηματική δραστηριότητα, θα πρέπει το το δημόσιο και η πολιτεία να προσεγγίσει αυτούς τους επιχειρηματίες ως επιχειρηματίες. Αυτό είναι το σωστό. Και δεν υπάρχει πλην της φορολογικής αντιμετώπισης κάποια άλλη, κάποια άλλη ρύθμιση στα συγκεκριμένα ακίνητα. Περιμένουμε όμως φέτος να δούμε κάτι.
Ο μύθος του υπερτουρισμού
Ο υπερτουρισμός έχω δηλώσει αρκετές φορές ότι είναι μία λέξη η οποία χρησιμοποιείται ως μανδύας για να καλύψουμε την δυσκολία που έχουνε αν θες περιφέρειες, δήμοι, κυβερνήσεις που δεν έχουν τη δυνατότητα να προσαρμόσουν τις υποδομές τους στις ανάγκες της τουριστικής κίνησης. Κανονικά πρώτα κάνεις πρώτα σχεδιάζεις και μετά αναπτύσσεσαι τουριστικά. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε δει το οξύμωρο ότι πρώτα αναπτυχθήκαμε τουριστικά και μετά σχεδιάζουμε. Πράγμα το οποίο δημιουργεί κάποιες αγκυλώσεις. Δεν αργά όμως μπορούμε τώρα να καθίσουμε με όλους τους εμπλεκόμενους να βρούμε που δημιουργούνται αυτά τα προβλήματα. Σε ποιά, σε ποιές, γιατί δεν είναι ένα νησί, ας πούμε, ολόκληρο το οποίο μπορεί να ταλαιπωρείται. Είναι μια ή δύο δρόμοι, ας πούμε ένας ή 2 δρόμοι στο νησί, οι οποίοι ταλαιπωρούνται. Με έναν τρόπο που στρατηγικά η κίνηση του κόσμου θα γίνεται με τρόπο που δεν θα επηρεάζει με άσχημο τρόπο τους κατοίκους του νησιού. Η Ελλάδα ακόμα είναι σε αφίξεις και σε κίνηση σε επίπεδα πολύ χαμηλά. Οι περιοχές οι άλλες στην Ευρώπη που ταλαιπωρούνται αν θέλεις από τον υπερτουρισμό έχουν δεκαπλάσιες αφίξεις. Μιλάμε για νούμερα τεράστια. Τώρα με 200 και 300 χιλιάδες αφίξεις δεν μπορεί να κολλάει ένας προορισμός.
Κάποιες περιοχές το διαχειρίζονται σωστά, κάποιες δεν το διαχειρίζονται σωστά, κάποιες θέλουν να το διαχειριστούν, κάποιες δεν θέλουν να το διαχειριστούν. Η ουσία όμως είναι ότι αυτή τη στιγμή η χώρα μας, η χώρα μας, έχει τα επόμενα χρόνια προβλέπει μία αύξηση στο ΑΕΠ περίπου 2% περισσότερο από το μέσο όρο της ευρωζώνης και αυτή η ανάπτυξη φαίνεται να ενισχύεται κυρίως από την ανάπτυξη του τριτογενή τομέα του δικού μας τομέα και το ταξιδιωτικό ισοζύγιο είναι ο βασικός τροφοδότης ΑΕΠ στον τριτογενή τομέα αυτή τη στιγμή, με αποτέλεσμα να πρέπει να αρχίσουμε να το προσεγγίζουμε ως έναν από τους πλέον δυναμικότερους κλάδους της χώρας μας και όχι ως έναν που θεωρητικά μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα στις περιοχές.
Το τέλος κλιματικής αλλαγής
Εμείς είχαμε πει και πριν τη διαβούλευση και στην κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης ότι οποιοσδήποτε φόρος ή τέλος επιβαρύνει το τουριστικό μας προϊόν, αποβαίνει στην ανταγωνιστικότητα της χώρας μας στην παγκόσμια ας πούμε τουριστική σκακιέρα. Το τέλος αυτό έχει αρχίσει να εφαρμόζεται από πρώτη τρίτου εξαιρούνται οι μήνες Νοέμβριος, Δεκέμβριος, Γενάρης και Φλεβάρης, από τα 12μηνης λειτουργίας ξενοδοχεία. Αλλά έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται και ήδη υπάρχουν τα πρώτα προβλήματα κατά την άφιξη των πελατών, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να αναπληρώσουμε τον αυξημένο φόρο αυτόν τέλος και έτσι δημιουργούνται κάποιες δυσκολίες στις υποδοχές των ξενοδοχείων. Το σωστότερο θα ήταν αυτός το τέλος αυτό που ουσιαστικά προορίζεται για την, για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που των κλιματικών καταστροφών να μοιραστεί σε ολόκληρη την ελληνική οικονομία με τον με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή τα κεφάλαια αυτά που έχει ανάγκη η κυβέρνηση 300 400 εκατομμύρια, τι μπορεί να είναι ένα να πάνε σε όλη την οικονομία, με έναν τρόπο ο οποίος θα είναι ισόρροπος έτσι ώστε να μην δημιουργούνται οι αισθήσεις ότι κάποιος κλάδος φωτογραφίζεται και επιβαρύνεται δυσανάλογα.
Η άδικη αντιμετώπιση των ξενοδοχείων
Αυτό θα είναι το καλύτερο από τη στιγμή που έχει επιβληθεί όμως στα ξενοδοχεία και έχει επιβληθεί και στα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης, οφείλω να σου πω ότι ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται στα ξενοδοχεία, οποίο ξενοδοχείο 5άστερο στην Ελλάδα και να υπάρχει πληρώνει 10€ τη διανυκτέρευση δωματίου και καταλύματα 300 τετραγωνικών, ας πούμε διαμερίσματα στην Αθήνα πληρώνουν ενάμισι ευρώ. Δημιουργούνται ας πούμε και εσωτερικές, κάποια πράγματα, ας πούμε, ακόμα και στον τρόπο που επιβλήθηκε ο φόρος, θα μπορούσαν να τα δούνε έτσι λίγο με διαφορετικό τρόπο για να γίνει πιο ήπια η επιβάρυνση στον κλάδο. Η δική μας θέση είναι οποιοδήποτε τέλος ή φόρος επιβαρύνει το ξενοδοχειακό προϊόν της χώρας μας και την ανταγωνιστικότητα μας πρέπει να αποχωρήσει.
Τιμωρητική η διάταξη για την μουσική
Εμείς αντιδράσαμε 55 ενώσεις Ξενοδόχων της χώρας συνυπογράψαν την επιστολή που στείλαμε στον υπουργό. Έχουμε πρόβλημα με τη συγκεκριμένη ρύθμιση για πολλούς λόγους. Αρχικά αποβαίνει και στα συμφέροντα των καλλιτεχνών και στα συμφέροντα της πολιτείας και στα συμφέροντα των Ξενοδόχων, γιατί ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να εφαρμόσουν, θα αναγκάσουν τον ιδιωτικό τομέα να προσαρμοστεί με τρόπους δυσάρεστους. Μπορεί να κλείσουν τη μουσική από τα κοινόχρηστα. Δεύτερον, είναι το πρόβλημα ιδεολογίας. Η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη, φιλελεύθερη ευρωπαϊκή χώρα. Το να πηγαίνεις και να προσπαθείς να επιβάλεις με ένα τρόπο τιμωρητικό γιατί αν δεν παίζει μουσική 45% τα πρόστιμα φτάνουν μέχρι και 20.000. Νομίζω δεν συνάδουν με μια σύγχρονη φιλελεύθερη ευρωπαϊκή δημοκρατία, αλλά είναι και ιδεολογικό το πρόβλημα και δεν νομίζω να είναι και καλό για την εικόνα της χώρας μας στους πελάτες. Εμείς πρέπει να προάγουμε άλλα πράγματα, να είμαστε. Να θέλουμε να παίζουμε ελληνική μουσική επειδή είμαστε μέρος του τουριστικού ελληνικού προϊόντος να το κάνουμε και το κάνουμε και περισσότερο από τους περισσότερους κλάδους, αλλά πρέπει να είναι επιλογή του κάθε επιχειρηματία. Εμείς έχουμε δηλώσει ότι κάθε μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας θα το χρησιμοποιήσουμε, καθώς θεωρούμε ότι είναι αντικοινωνικό και αντισυνταγματικό αυτό το συγκεκριμένο θέμα.
Για τις ελλείψεις προσωπικού
Έχουμε ακούσει πολλά νούμερα. Νομίζω ότι το επικρατέστερο από τον κλάδο μας γύρω στους 55-60.000. Είναι ένα περίπλοκο ευρωπαϊκό ζήτημα. Δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού σε πάρα πολλούς κλάδους στην Ευρώπη και αυτό το πρόβλημα θέλει επειδή είναι μεγάλο πρόβλημα, θέλει μια γενναία σπουδαία κεντρική ευρωπαϊκή λύση. Δυστυχώς το πολιτικό κόστος το οποίο συνοδεύεται η λύση του προβλήματος αυτού είναι μεγάλο και δεν έχουμε δει γενναίες αποφάσεις ακόμα. Σίγουρα όμως έχουν αντιληφθεί όλοι οι φορείς και στη χώρα μας και στο εξωτερικό ότι πρέπει με κάποιο τρόπο να το προσεγγίσουμε. Αυτό που εμείς έχουμε πει είναι ότι πρωταρχικός στόχος είναι να ο ξενοδοχειακός κλάδος να φανεί, είναι ένας εργοδότης αναφοράς στο οποίο όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού που θέλουν να επιστρέψουν στη χώρα μπορούν να πάνε να δουλέψουνε έχοντας καλό περιβάλλον, καλό μισθό και έτσι να δούμε αρχικά πώς μπορούμε να φέρουμε πίσω τους Έλληνες που έχουν φύγει, όσο δύσκολο και να ακούγεται αυτό. Και όσον αφορά τους εργαζομένους μετακλητούς, εάν τελικά υπάρξει μια γενναία απόφαση προς αυτή την κατεύθυνση, η διαδικασία είναι εύκολη, γιατί τη στιγμή είναι αποτρεπτική και ας πούμε οι άνθρωποι που θα έρθουν να εργαστούν στη χώρα μας να είναι από κουλτούρες, οι οποίες θα είναι συμβατές με τη δικιά μας, έτσι ώστε να μην δημιουργούνται προβλήματα στις μικρές κοινωνίες.
Ολόκληρη η συζήτηση εδώ
PODCAST ΒΑΒΕΛ-Ν. Φιλιππίδης
