Ανθρωποι στα αζήτητα… Ανθρωποι που μέχρι πρότινος είχαν ταυτότητα, είχαν συγγενείς, είχαν φίλους, είχαν όνειρα για τη ζωή τους, κείτονται στο κοιμητήριο της Ρόδου οι περισσότεροι ως αγνώστων στοιχείων, αφού βρέθηκαν στα «αζήτητα».
Ανθρωποι που πέρασαν από αυτή τη ζωή αφήνοντας το δικό τους αποτύπωμα, στον θάνατο βρέθηκαν μόνοι. Χωρίς συγγενείς, χωρίς φίλους, χωρίς δάκρυα.
Στα κοιμητήρια της Ρόδου κείτονται δεκάδες άνθρωποι, αλλοδαποί και ημεδαποί που δεν βρέθηκε ή δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να φροντίσει για την ταφή τους, παρά μόνο άγνωστοι «ξένοι».
Κάθε χρόνο περίπου 10 σοροί καταλήγουν στα «αζήτητα» του νεκροτομείου της Ρόδου, όπου μπορεί να παραμείνουν και για διάστημα μέχρι και έξι μηνών είτε γιατί είναι αγνώστων στοιχείων, είτε γιατί είναι γνωστών στοιχείων αλλά δεν τις έχουν αναζητήσει συγγενείς, είτε επειδή είναι ολομόναχοι στον κόσμο, είτε ακόμα επειδή τα συγγενικά τους πρόσωπα δεν επιθυμούν ή αδυνατούν να αναλάβουν την ταφή τους.
Μόλις πριν από μερικές ημέρες, έγινε και πάλι ταφή πέντε ατόμων που παρέμεναν στο νεκροτομείο της Ρόδου, δύο γυναικών και τριών ανδρών εκ των οποίων μόνον ένα είχε στοιχεία. Από τις υπόλοιπες σορούς έχει ληφθεί DNA από την ιατροδικαστική υπηρεσία ώστε αν βρεθούν συγγενείς ή αναζητηθεί η σορός να γίνει ταυτοποίηση. Η ελπίδα πάντως να βρεθεί κάποιος, που θα αναζητήσει τους συγκεκριμένους ανθρώπους είναι αυτή που τους συνοδεύει στην τελευταία τους κατοικία.
Όπως δήλωσε στη «δημοκρατική» η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου κ. Μάνθα Ζιώγου, το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που βρίσκονται στα «αζήτητα» στα ψυγεία του νεκροτομείου του νοσοκομείου είναι αλλοδαποί, όχι όμως απαραίτητα οικονομικοί μετανάστες από τρίτες χώρες, όπως ίσως θα φανταζόταν κάποιος, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν έχουν έγγραφα παραμονής.
Πρόκειται και για αλλοδαπούς από χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, αλλά και Ελληνες από άλλα μέρη της χώρας που επέλεξαν τη Ρόδο ως μόνιμο τόπο κατοικίας και οι δικοί τους δεν επιθυμούν ή δεν έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν το κόστος μεταφοράς της σορού το οποίο είναι ιδιαιτέρως υψηλό.
Ωστόσο, όπως είπε η κυρία Ζιώγου, υπάρχουν και πολλοί Ροδίτες που κατέληξαν ξεχασμένοι στα αζήτητα του νοσοκομείου εξαιτίας της άρνησης των συγγενών τους να παραλάβουν τη σορό.
Μοιραία, η άρνηση παραλαβής της σορού για οποιονδήποτε λόγο, ενεργοποιεί τη γραφειοκρατική διαδικασία γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Αφού μεταφερθεί το πτώμα στο νοσοκομείο της Ρόδου, λαμβάνεται υλικό DNA από την ιατροδικαστική υπηρεσία.
Αν είναι γνωστά τα στοιχεία των θανόντων τότε αυτά δίνονται στην αστυνομία προς αναζήτηση συγγενών. Αν το πτώμα είναι αγνώστων στοιχείων τότε κρατούν τα στοιχεία του DNA και σε κάθε κεκοιμημένο τοποθετείται καρτελάκι με έναν αριθμό ο οποίος αντιστοιχεί στο DNA, ώστε οποιαδήποτε στιγμή αναζητηθεί από οικείους του, να μπορεί να γίνει ταυτοποίηση και σε ποιο κοιμητήριο βρίσκεται.
Όπως εξηγεί η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου, η ταφή γίνεται με τον δέοντα σεβασμό προς τον νεκρό και το θρησκευτικό τελετουργικό, γίνεται τρισάγιο από τον ιερέα και η ταφή γίνεται σε ειδικό χώρο που υπάρχει στα κοιμητήρια του νησιού για αυτές τις περιπτώσεις. Μάλιστα, όπως λέει η κ. Ζιώγου, έχουν γίνει ταφές και στο καθολικό κοιμητήριο όταν προκύπτει από τα στοιχεία ότι ο νεκρός ήταν καθολικός χριστιανός.
Το πιο συγκλονιστικό περιστατικό, όπως λέει η κ. Ζιώγου, ήταν οι σοροί που μεταφέρθηκαν στη Ρόδο από το πολύνεκρο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι μεταξύ των οποίων και τέσσερα παιδάκια που έχασαν τη ζωή τους στα παγωμένα νερά του Αιγαίου. Όμως, όπως λέει, είναι η ίδια πικρία κάθε φορά που συγγενείς είτε ντόπιων, είτε αλλοδαπών αρνούνται να παραλάβουν τις σορούς των δικών τους ανθρώπων που μπορεί να παραμείνουν στα ψυγεία του νεκροτομείου μέχρι και έξι μήνες, έως ότου ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες των Νοσοκομείων, καλούνται να συνεργαστούν με τον Δήμο και την Αστυνομία, αλλά και να διεκπεραιώσουν ακόμη και φορολογικά ζητήματα πολλές φορές όταν υπάρχουν στοιχεία, προκειμένου να γίνει η ταφή.
Μάλιστα, το πλέον δυσάρεστο είναι πως η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει ακόμα και αυτή την ιερή διαδικασία της ταφής των νεκρών καθώς πέρα από τους συγγενείς που δεν είχαν χρήματα για να διεκπεραιώσουν τις διαδικασίες, υπάρχουν και περιπτώσεις που ενώ υπήρχε η οικονομική δυνατότητα, οι συγγενείς προτίμησαν να μην αναλάβουν το κόστος και να αφήσουν στις κρατικές υπηρεσίες την ολοκλήρωση της διαδικασίας ταφής.
Γραφεία τελετών της Ρόδου αναλαμβάνουν πολλές φορές δωρεάν τη διαδικασία και στη συνέχεια παραχωρείται δωρεάν χώρος στο Κοιμητήριο είτε της πόλης, είτε αν δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος, στα χωριά, προκειμένου να αναπαυθεί με αξιοπρέπεια ο άνθρωπος που στο ταξίδι προς την τελευταία του κατοικία βρέθηκε μόνος, πολλές φορές χωρίς ταυτότητα, αφήνοντας πίσω του μια ζωή που δεν θα θυμάται κανείς.
