Το μέλλον ανά τους αιώνες παραμένει αχαρτογράφητο, το παρόν αδιευκρίνιστο και μόνο το παρελθόν προσφέρεται, για μελέτη και εξαγωγή συμπερασμάτων.
Το σημερινό παρόν, η παρουσιαζόμενη πραγματικότητα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, ως ψευδής ή αληθής, διότι η αλήθεια και το ψέμα, είναι μόνο στοιχεία και συστατικά του λόγου.
Το βάρος της ιστορικότητας των γεγονότων του πολέμου της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ, δεν είναι εύκολο να ανιχνευθεί στο σύνολο του, γιατί οι όποιες κρίσεις, απόψεις και συμπεράσματα, προκύπτουν από την αποσπασματική γνώση μεμονωμένων γεγονότων και εμπειριών.
Η υποκειμενικότητα των κρίσεων και απόψεων, διεκδικεί ως συνήθως το αλάθητο και την μόνη αληθή ερμηνεία των γεγονότων, υποβαθμίζοντας, τη συνολική δυναμική των γεγονότων και την συνεχή μετάλλαξη της σημερινής ή της όποιας πραγματικότητας.
Θα ήταν παρακινδυνευμένη η όποια απάντηση στο ρητορικό ερώτημα τις πταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν στην ΟΥΚΡΑΝΙΑ, όπως επίσης θα ήταν παρακινδυνευμένη και η όποια μελλοντολογική πρόβλεψη.
Βέβαιο είναι, πως σε αυτήν την σύρραξη αντιπαλεύουν δύο διαφορετικές γεωπολιτικές στρατηγικές και διαφορετικές στοχεύσεις.
Στο μέτρο που είναι εμφανείς και στο βαθμό της όποιας αντικειμενικότητας, δεν βρίσκονται αντιμέπωπες η ΟΥΚΡΑΝΙΑ και η ΡΩΣΙΑ, αλλά οι γεωπολιτικές στρατηγικές των ΗΠΑ και της ΡΩΣΙΑΣ, στρατηγικές που κατά την άποψη των μέν και των δε, εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους και είναι συμβατές με την διεθνή λογική των τελευταίων χρόνων. (Ο ισχυρός επιβάλλεται του ασθενούς).
Η λογική των στρατιωτικών επεμβάσεων και δή στη Μέση Ανατολή, Συρία, Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, δεν θα πρέπει να διαφεύγει των κρίσεων μας η βίαιη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από την κρίση των αποτελεσμάτων τους, διαφαίνεται πως ήταν αποτέλεσμα γεωπολιτικών στρατηγικών, ελέγχου των ενεργειακών πηγών και όχι η όποια διάθεση ή βούληση εκδημοκρατισμού αυτών των χωρών. (μηχανιστικές επιβολές καθεστώτων δεν ευδοκιμούν,).
Σε όλες αυτές τις κρίσεις και επεμβάσεις η ΕΕ ήταν παρελκόμενο και ενεργούμενο των διαθέσεων των ΗΠΑ, σύρθηκε και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συμμετείχε σε αυτές τις συρράξεις με ζημία και χωρίς ανταλλάγματα.
Διαφαίνεται η έλλειψη γεωστρατηγικής πολιτικής από την πλευρά της ΕΕ, σύρεται και φαίρεται ως πειθήνιο των ΗΠΑ, αγνοώντας την ιστορικότητα, την γεωγραφική και δημογραφική κατάσταση και πραγματικότητα της περιοχής μας.
Η Ευρώπη, η Μεσόγειος και η παραμεσόγειος είναι το κέντρο του κόσμου, η Μεσόγειος δεν είναι απλά μια θαλάσσια ζώνη, είναι ο πνεύμονας και η καρδιά του πλανήτη και οι όποιες παρουσιαζόμενες εντάσεις και διενέξεις στόχο έχουν τον έλεγχο και την επικυριαρχία της. ( προσπάθησε να δώσεις μια ερμηνεία για το ενδιαφέρον των ΗΠΑ).
Οι προσπάθειες των ΗΠΑ στοχεύουν στην αποδυνάμωση της ΡΩΣΙΑΣ, ούτως ώστε να αποτρέψουν την όποια ισχυρή κάθοδο της στην Μεσόγειο και σέρνουν στο άρμα τους την ΕΕ.
Η ΕΕ δεν κατανοεί και δεν θέλει μάλλον να κατανοήσει, ότι το μέλλον της και οι προοπτικές της δεν εξαρτώνται από τις ΗΠΑ, αλλά από την πολιτική και ανθρώπινη σχέση των πολιτών της.
Η δύναμη της αδράνειας την οδηγεί στην θέληση και άποψη, ότι η ασφάλεια της εξαρτάται από το το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Η έλλειψη από την μεριά της ΕΕ γεωπολιτικής στρατηγικής, την οδηγεί στο λαθεμένο συμπέρασμα, πως αντίπαλος της είναι η ΡΩΣΙΑ και όχι οι διαθέσεις και στοχεύσεις της σημερινής στρατιωτικής υπερδύναμης.
(Θυμήσου φίλε αναγνώστη πόσα χρόνια ζήσαμε, με τον από βορά κίνδυνο, όταν μόνος κίνδυνος μας ήταν η ΤΟΥΡΚΙΑ).
Η κατάληξη της σημερινής πολεμικής εμπλοκής είναι ήδη προδιεγραμμένη, ή σιωπηλά θα σταματήσουν οι ένοπλες συρράξεις ή με την διαμεσολάβηση κάποιων θα υπογράφει η όποια συνθήκη λήξης του πολέμου.
(Αποδιοπομπαίος τράγος της όλης ιστορίας θα είναι ο δοτός πρωθυπουργός της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ).
Η ενεργειακά και επισιστικά εξαρτημένη ΕΕ θα είναι ο μεγάλος ηττημένος της όλης ιστορίας.
Στο προσκήνιο θα αναδειχθούν άλλοι παίκτες, η ΚΙΝΑ πρωτίστως, γιατί κρατά στα χέρια της την παραγωγή φθηνών προϊόντων, τεχνολογία προηγμένη και χρήμα που διαθέτει για επενδύσεις όπου Γής.
Η ΡΩΣΙΑ όποια και αν είναι η κατάληξη του πολέμου, δεν παύει να είναι το μεγάλο οικόπεδο της Γής, ένα οικόπεδο που στα σπλάχνα του κρύβει όλο τον πλούτο, κοιτάσματα ευγενών μετάλλων, άνθρακα, αέριο, πετρέλαιο, αχανής γεωργικές εκτάσεις και το μεγαλύτερο απόθεμα νερού.
Η ΕΕ πνέει τα ολίσθια αν δεν ανανήψει και αν δεν αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, δεν μπορεί να καταστεί ενεργειακά ανεξάρτητη από την ΡΩΣΙΑ και δεν μπορεί με τις σημερινές συνθήκες να γίνει ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ, γιατί τα ξεχωριστά συμφέροντα κάθε χώρας, οι ιστορικές και δημογραφικές καταβολές προδιαγράφουν διαφορετικές πορείες.
Ρητορικό το ερώτημα ποια. σχέση έχουν οι Ίβηρες με τους κέντρο ευρωπαίους, ποια σχέση έχουν οι αμεσόγειοι με τους κατοίκους της Βαλτικής.
Το Ευρωπαίος πολίτης ο κάθε ένας το ερμηνεύει διαφορετικά.
Η ΕΝΟΤΗΤΑ προοπτικών και συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Λαών μέχρι τα ΟΥΡΑΛΙΑ και όχι η ΕΝΩΣΗ και η απεξάρτηση της από τις ΗΠΑ είναι η συμφερότερη λύση για την ΕΥΡΩΠΗ.
Στα χρόνια που έρχονται το βαρύτερο τίμημα θα το επωμισθούν οι πολίτες της ΕΕ και αυτή θα είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΣ.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 25/5/2022
