Στα καφενεία της πόλης της Ρόδου δίνουν στους αποκλεισμένους τουρίστες δωρεάν καφέ και κρουασάν, το πρωί. Μόλις αναφέρετε τη λέξη «φωτιά», οι ντόπιοι προσφέρουν αμέριστα τη βοήθειά τους και μιλούν για την ατυχία των συγγενών και των φίλων τους, νοτιότερα. Εκεί όπου οι φλόγες συνεχίζουν να μαίνονται αμείωτες και να καταστρέφουν ολόκληρα τοπία, ζώα και χωριά.
Απεσταλμένος της γερμανικής Frankfurter Allgemeine Zeitung συνομιλεί με μια γυναίκα που εργάζεται ως ξεναγός. Αφηγείται ότι μια φίλη της στο Βάτι, ένα μικρό χωριό όχι μακριά από το άδειο πλέον Γεννάδι, παρά το γεγονός ότι η φωτιά πλησίασε επικίνδυνα, προτίμησε να παραμείνει στο εστιατόριό της με τα λίγα άτομα που έχουν απομείνει, για να αποτρέψει την εξάπλωση της πυρκαγιάς.
Αρκετοί ντόπιοι χαρακτηρίζονται από αυτή την απίστευτη θέληση να επιβιώσουν. Δεν θέλουν να αφήσουν τα υπάρχοντά τους, τα σπίτια και τα εστιατόρια στις φλόγες, χωρίς μάχη. Τώρα που οι περισσότεροι τουρίστες έχουν μεταφερθεί σε ασφαλές μέρος, είναι μόνοι τους. Όπως λένε στη Faz, δεν περιμένουν μεγάλη βοήθεια από την ελληνική κυβέρνηση. Ακόμη και το 2021, όταν στο νησί είχε ξεσπάσει και πάλι φωτιά, δεν βοήθησε η Αθήνα, αλλά ένα μεγάλο ρωσικό πυροσβεστικό αεροπλάνο, τονίζει στη Faz η ξεναγός. Πληθαίνουν και οι θεωρίες συνωμοσίας που προφανώς κυκλοφορούν: η κεντρική κυβέρνηση σκόπιμα ανέχτηκε τις δασικές πυρκαγιές για να δημιουργήσει χώρο για νέα αιολικά πάρκα.
Αυτό που ισχύει, ωστόσο, είναι ότι η πιο θεαματική επιχείρηση εκκένωσης στην ιστορία του νησιού έγινε σε μεγάλο βαθμό από τους ίδιους τους ντόπιους. Ελάχιστη υποστήριξη έχει έρθει από την Αθήνα μέχρι στιγμής. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση στα νοτιοανατολικά παραμένει τεταμένη. Οι πυροσβέστες εργάζονται ασταμάτητα. Ένας από αυτούς, που δέχτηκε να μας μιλήσει, τελικά δεν τα κατάφερε, γιατί δεν είχε κοιμηθεί για τρεις μέρες και δεν μπορούσε να πει λέξη από την εξάντληση.
Τα επόμενα 24ωρα θα είναι καθοριστικά
Ο Μιχάλης, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος χειροτεχνίας στη Λίνδο, όπου μπορείτε να αγοράσετε τα πιο όμορφα χαλιά, πιάτα και πετσέτες, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του, παρά τις επίσημες εντολές. Πιστεύει ακράδαντα ότι οι πολλοί βράχοι γύρω του θα τον προστατεύσουν. Ήδη από το 1987, όταν μια παρόμοια μεγάλη πυρκαγιά μαινόταν στο νησί, μόνο λίγοι θάμνοι κάηκαν στη Λίνδο, λέει.
Η κατάσταση στο διεθνές αεροδρόμιο έχει πλέον κάπως εκτονωθεί. Επιπλέον, μόνο οι επαναλαμβανόμενες ωριαίες διακοπές ρεύματος υπενθυμίζουν την καταστροφική κατάσταση στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού. Και τα ανήσυχα βλέμματα των εργαζομένων στις μπουτίκ και στα εστιατόρια. 110.000 άνθρωποι ζουν μόνιμα στη Ρόδο, κάπου 2,5 εκατομμύρια τουρίστες έρχονται εδώ κατά μέσο όρο κάθε χρόνο. Η επιβίωση πολλών κατοίκων εξαρτάται από αυτούς.
Ο σερβιτόρος, που μας φέρνει κρουασάν, εκφράζει την απόγνωσή του με πικρά λόγια: «Τι να κάνουμε; Μπορεί να σας προσφέρουμε δωρεάν φαγητό και ποτό, αλλά όταν γυρίσετε στη χώρα σας, θα πείτε: Δεν θα πάμε ποτέ ξανά στη Ρόδο».
Πηγή Faz
