Από την κυρία Καίτη Μπαλατσούκα Διευθύντρια της Δασικής Υπηρεσίας, ένα “ζεστό” κείμενο ευχαριστιών και ευγνωμοσύνης που συνοδεύει την εύφημο μνεία που απενεμήθη στον δασονόμο του Δασονομείου Κω, και στο οποίο αποτυπώνεται πως το πάθος μερικών ανθρώπων υπερνικά τις τεράστιες ελλείψεις του καιρού της κρίσης και της απαξίωσης του περιβάλλοντος.
Eυχαριστίες
Τα Δασονομεία της Κω και της Καλύμνου είναι δύο από τα έξη Δασονομεία της Δ/νσης Δασών Δωδ/σου. Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Νίσυρος, Λειψοί, Πάτμος, Αστυπαλιά είναι τα μεγαλύτερα νησιά τους, με πλήθος μικρότερα, κατοικημένα και βραχονησίδες.
Η δουλειά των Δασονομείων ατελείωτη και απαιτητική, αυτοψίες, έργα, πυρκαγιές, αυτόφωρα, μηνύσεις, θήρα, ο κατάλογος είναι μακρύς, και επί πλέον χιλιάδες στρέμματα θάλασσα να σε εμποδίζουν να κάνεις τη δουλειά σου.
Και όλα αυτά να τα προγραμματίζει, να τα εκτελεί με μεράκι, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς φωνασκίες, με τέλειο επαγγελματισμό ένας άνθρωπος, μόνος επί δέκα συναπτά χρόνια, ο Θέμης ο Σεκαράς, δασονόμος στο Δασονομείο της Κω, που εθελοντικά ανέλαβε και το Δασονομείο Καλύμνου, που είναι και αυτό κενό από το 2007….
Χωρίς δασοφύλακες, χωρίς διοικητικούς, ένας άνθρωπος ορχήστρα.
Όταν έβλεπα το όνομά του υπέγραφα με τα μάτια κλειστά, λίρα εκατό οι εισηγήσεις του, ένα από τα μεγάλα μου αποκούμπια ο Θέμης.
Ο δασοπόνος μας, που όμορφα και πάντοτε υπηρεσιακά, ζητούσε να πληρωθούν οι κενές οργανικές, και εν τω μεταξύ συνέχιζε να δουλεύει.
Κάναμε υπομνήματα, έγιναν επερωτήσεις στη Βουλή, πήραμε και κάποιες υποσχέσεις αλλά τίποτα, είναι μεγάλη πολυτέλεια η προστασία του περιβάλλοντος στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε….
Και έτσι πήρε πια σύνταξη ο φίλος μας και έμεινε η υπηρεσία αδειανή, να νοσταλγεί την γενναιόδωρη προσφορά του και την αθόρυβη παρουσία του.
Τώρα πια καθοδηγούμε από τη Ρόδο τους λίγους αγροφύλακες, που μετατάχθηκαν εν τω μεταξύ από την τέως Αγροφυλακή και τρέχουμε από τη Ρόδο σε όλα τα νησιά, για να καλύψουμε το κενό που άφησε ο Θέμης, που ακόμα και τώρα δίνει το παρών όταν τον χρειαζόμαστε, βοηθάει και εκπαιδεύει τους δασοφύλακες στα μετρήματα, στις μηνύσεις, στα αυτόφωρα, στη σύνταξη εγγράφων.
Έπρεπε λοιπόν να εκφράσουμε με κάποιο τρόπο την ευγνωμοσύνη της υπηρεσίας σ αυτόν τον άνθρωπο.
Σήμερα λοιπόν τον τιμήσαμε τον φίλο μας, έστω και τώρα, που είναι πια συνταξιούχος, μαζευτήκαμε και του δώσαμε την εύφημο μνεία του Γεν. Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, ελάχιστο δείγμα της ευγνωμοσύνης και της αναγνώρισης του έργου που προσέφερε στα δασικά πράγματα των νησιών μας. Και γελάσαμε όλοι πολύ, όταν μας διηγήθηκε για την αυτοψία που πήγε με μπανάνα !!!
Θέμη σ΄ευχαριστούμε, να είσαι γερός να χαρείς τη σύνταξή σου
