Συνεντεύξεις

Σ. Xατζησάββας: «Υπάρχει και στη Ρόδο σοβαρό πρόβλημα ανεργίας, κυρίως στους νέους»

Συνέντευξη στην
Πέγκυ Ντόκου

Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία και οι αριθμοί για την ανεργία στην Ρόδο, που παρουσιάζει στην σημερινή συνέντευξή του στην «δ» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ρόδου κ. Σάββας Χατζησάββας.
Παρά το γεγονός πως «φαίνεται» ότι δεν υπάρχει ανεργία, τα νούμερα δείχνουν ότι τα ποσοστά είναι πολύ υψηλά στους νέους ενώ χιλιάδες Ροδίτες είτε δεν εμφανίζονται λόγω μαύρης εργασίας, είτε έχουν φύγει ήδη στο εξωτερικό! Ο κ. Χατζησάββας μιλάει ακόμη για την ανάγκη δημιουργίας Εργατοδικείου ώστε να λύνονται ευκολότερα οι εργοδοτικές διαφορές καθώς οι διαδικασίες είναι πολύ χρονοβόρες για τους εργαζόμενους ενώ ξεκαθαρίζει πως η «μαύρη εργασία», παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Χατζησάββα, να ξεκινήσουμε από την τωρινή κατάσταση. βρισκόμαστε στο τέλος Αυγούστου και θα ήθελα να μας δώσετε μια εικόνα για την ανεργία στο νησί της Ρόδου. Το ΕΚΡ είχε κάνει και πρόσφατα μια σχετική έρευνα.
Ανεργία όσον αφορά τους επαγγελματίες του κλάδου του Τουρισμού, δεν υπάρχει. αντιθέτως, μπορεί να παρουσιάζει και έλλειψη εργατικών χεριών. από την άλλη πλευρά, πάρα πολύς κόσμος ο οποίος εργάζεται σε άλλες ειδικότητες ετεροαπασχολείται στον Τουρισμό, οπότε μπορώ να πω πως αρκετοί απασχολούνται σε αυτό τον κλάδο ενώ δεν είναι το κύριο αντικείμενό τους. Ωστόσο, σαφέστατα υπάρχει ζήτημα ανεργίας στην Ρόδο, όσον αφορά διάφορες ειδικότητες όπως π.χ. επιστήμονες, μηχανικοί, δικηγόροι ή έχουν άλλες δεξιότητες και αυτή την στιγμή υπο-απασχολούνται. Είχαμε κάνει πράγματι μία έρευνα την οποία θα δημοσιοποιήσουμε στην πλήρη της έκταση τον επόμενο μήνα όπου αποδεικνύεται πως μπορεί να μην έχουμε τα ποσοστά ανεργίας που υπάρχουν στην υπόλοιπη χώρα, αλλά κι εδώ υπάρχει σοβαρό ποσοστό ανεργίας –κυρίως στους νέους, το οποίο ξεπερνά το 50 – 60% και σε διάφορους κλάδους, κινείται στο 20 – 25%.
Να συμπληρώσω πως η έρευνα έδειξε ότι: α) πάνω από 6.000 νέοι άνθρωποι από την περιοχή μας έφυγαν στο εξωτερικό ενώ β) 12.000 νέοι, οι οποίοι αυτή την στιγμή είναι … «άφαντοι» για το στατιστικό σύστημα της χώρας! Δηλαδή, από την μία δεν είναι καταγεγραμμένοι ως μαθητές ή σπουδαστές για να περιλαμβάνονται στην κατηγορία των ανέργων και από την άλλη, δεν συμπεριλαμβάνονται στους πίνακες των ανέργων. σημαίνει ότι πάρα πολύς κόσμος δεν είναι καταγεγραμμένος ως άνεργος και στην ουσία είναι στο σπίτι του, τον συντηρούν οι γονείς του ή απασχολείται στην λεγόμενη «μαύρη» εργασία.
• Μιας και μιλήσατε για «μαύρη εργασία», παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα. Από την μία φαντάζει δύσκολο να ελεγχθεί και από την άλλη, φαίνεται ότι υπάρχει και μια αδιαφορία από τους εργαζόμενους αφού γνωρίζουν ότι όσο κι αν εργάζονται, οι κρατήσεις που έχουν από τους μισθούς τους, δεν θα μεταφραστούν ποτέ σε μια αξιοπρεπή σύνταξη.
Το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει γίνει με τις μειώσεις των συντάξεων και τις αυξήσεις του ορίου ηλικίας είναι ότι πλέον κανένας εργαζόμενος δεν έχει ενδιαφέρον για να διεκδικήσει το ένσημό του. Παλιά, λέγαμε ότι ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι «φύλακας των ενσήμων του» και απαιτούσε τα ένσημά του, γιατί ήξερε ότι όταν συμπλήρωνε 4.500 ένσημα και ήταν κοντά στα 57 – 58 χρόνια μπορούσε να διεκδικήσει σύνταξη. Εάν ήταν στα βαρέα και ανθυγιεινά θα μπορούσε πιο γρήγορα να βγει στην σύνταξη. Σήμερα, με το να εξισωθούν προς τα πάνω στα 67 έτη οι συντάξεις –και μάλιστα οι συντάξεις που έχουν καταντήσει προνοιακά επιδόματα, το κράτος έχει καταφέρει το ανάποδο: να αφαιρέσει έσοδα από το σύστημα και στην ουσία η σύνταξη να μειωθεί πάρα πολύ. Αυτό το θεωρώ το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει γίνει σε βάρος του ασφαλιστικού συστήματος.
• Να μείνουμε σε αυτό. Διενεργούνται συνεχώς έλεγχοι από μικτά κλιμάκια ενώ εσείς δώσατε μάχες για την στελέχωση της Επιθεώρησης Εργασίας στην Ρόδο. Είστε ικανοποιημένος από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς;
Οι έλεγχοι κανονικά θα έπρεπε να είναι πολύ περισσότεροι, με βάση την στελέχωση που έχουμε καταφέρει να υπάρχει στην Επιθεώρηση Εργασίας. Έχουμε ξαναπεί ότι υπάρχουν τέσσερις επιθεωρητές και δύο διοικητικοί υπάλληλοι. Συνεπώς η υπηρεσία είναι επαρκώς στελεχωμένη γι αυτό και δεν έχετε ακούσει τα τελευταία δύο χρόνια να υπάρχει κάποιο αίτημα από το ΕΚΡ για στελέχωση κ.λπ. Το αίτημα που έχουμε καταθέσει είναι για σύσταση τμήματος τεχνικών επιθεωρητών που να ασχολούνται με τα ζητήματα των ατυχημάτων της υγιεινής και της ασφάλειας. Αυτό το έλλειμμα παραμένει. Ωστόσο οι έλεγχοι θα έπρεπε να είναι πιο συστηματικοί και φυσικά καθημερινοί. Η Επιθεώρηση Εργασίας ανταποκρίνεται στα αιτήματα αλλά σίγουρα θέλουμε εντατικοποίηση. Με παρεμβάσεις του ΕΚΡ έρχονται τακτικά κλιμάκια ειδικών επιθεωρητών στην Ρόδο και προσπαθούμε όσο γίνεται να βάλουμε μια τάξη σε αυτό που λέμε «ζούγκλα» στην αγορά εργασίας. δεν το καταφέρνουμε πάντα, διότι είναι πάρα πολλές οι επιχειρήσεις, είναι μεγάλη η έκταση του νησιού ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι φοβούμενοι, δεν καταγγέλλουν περιστατικά και άρα εμείς προσπαθούμε να βρισκόμαστε όπου μπορούμε.
• Θα ήθελα να περάσουμε στην απονομή της Δικαιοσύνης. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους σύμφωνα με τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ωστόσο, οι ρυθμοί είναι πάρα πολύ αργοί και βλέπουμε ότι ταλαιπωρούνται. Ποια είναι η άποψή σας σύμφωνα με την πείρα σας;
Αυτό παραμένει ένα μεγάλο «αγκάθι» ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όταν οι εργαζόμενοι προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη σε περίπτωση εργατικών διαφορών. Πραγματικά όταν θέλεις να διεκδικήσεις τα δεδουλευμένα σου, θα κάνεις την καταγγελία σου στην Επιθεώρηση Εργασίας, θα υποβληθεί μήνυση κατά του εργοδότη και με τις αναβολές κ.λπ. θα πρέπει να περιμένεις περίπου πέντε χρόνια για να δικαιωθείς. Θα έχεις υποστεί τεράστια δικαστικά έξοδα που ενδεχομένως να μην αξίζουν την πραγματική οφειλή που έχει ο εργοδότης απέναντί σου. Όλη αυτή η κατάσταση κάνει τους εργαζόμενους να αποθαρρύνονται για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους και πάρα πολλούς εργοδότες να… αποθρασύνονται αφήνοντας απλήρωτο τον κόσμο. Εμείς έχουμε μια πάγια θέση την οποία έχουμε πει σε όλους τους υπουργούς Δικαιοσύνης και κανένας δεν την προχώρησε προς υλοποίηση. Θα πρέπει να υπάρξει ο θεσμός του Εργατοδικείου. Με μία μονομελή σύνθεση, εφόσον είναι καταγεγραμμένη η οφειλή, εφόσον έχει κάνει την σχετική καταγγελία ο εργαζόμενος και έχει βεβαιωθεί αυτή η οφειλή από την Επιθεώρηση Εργασίας ο οποίος είναι θεσμός, θα πρέπει με πιο σύντομες διαδικασίες να βγαίνει δικαστική απόφαση, να επιδικάζεται το ποσόν και να δίνει τα όπλα στον εργαζόμενο είτε με κατασχέσεις είτε με άλλους τρόπους να τα διεκδικήσει. Να παίρνει δηλαδή έναν εκτελεστό τίτλο ο εργαζόμενος στα χέρια του, για να μπορέσει να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του. Το Εργατοδικείο υπάρχει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Δεν μπορεί να απασχολείται συνεχώς το ακροατήριο με τέτοιες διαφορές αφού μπορεί να βρεθεί εύκολα λύση. Απλώς οι κυβερνώντες δεν θέλουν να βρουν λύση αφήνουν τους εργαζόμενους να είναι όμηροι κάνοντας…. εξυπηρέτηση διαχρονικά στους εργοδότες.
Θέλω να σας ρωτήσω για τις απεργίες. Βέβαια οι απεργίες συνεχίζονται όπως και οι κινητοποιήσεις σαν ένδειξη διαμαρτυρίας για διάφορα θέματα. Ωστόσο, παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει μεγάλη συμμετοχή. Σας ενοχλεί αυτό κύριε Χατζησάββα;
Οι απεργίες για να έχουν συμμετοχή, θα πρέπει πρώτα ο εργαζόμενος να πειστεί ότι το αίτημα είναι δίκαιο και ότι η ηγεσία που την προκηρύσσει είναι αξιόπιστη. Και από την άλλη μεριά να μην φοβάται ότι την επομένη μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με την απόλυση επειδή συμμετέχει σε μια απεργία. Είχαμε προτείνει στο υπουργείο Εργασίας όταν έκανε αυτό τον «απεργοκτόνο» νόμο που προβλέπει μεγάλες διαδικασίες για να γίνει μια απεργία, να συμπεριλάβει στην τροπολογία που έκανε για να παίρνουμε αποφάσεις το 50+1 και έναν άλλο όρο, που να λέει ότι όποιος συμμετέχει σε απεργία, θα προστατεύεται για έναν χρόνο από απόλυση. Αυτό συμβαίνει μόνον για τα συνδικαλιστικά στελέχη (προέδρους σωματείων, μέλη δ.σ. συνδικάτων κ.λ.π) Θα έπρεπε όλοι οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε νόμιμες απεργίες να προστατεύονται. Αφού η κυβέρνηση βάζει τους εργαζόμενους να αποφασίζουν οι ίδιοι για την κήρυξη της απεργίας με ψηφοφορία καθολική και μυστική, σημαίνει ότι του μεταβιβάζεις την ευθύνη. Άρα θα πρέπει να τον προστατεύεις. Για να έχουν λοιπόν συμμετοχή οι απεργίες, θέλει προστασία από πιθανότητα απόλυσης (κι εκείνοι που δεν απεργούν, θα ήθελαν να συμμετέχουν). Μας ενοχλεί η απουσία στις απεργίες αλλά αν δεν συγκρουστούμε, αν δεν αντιδράσουμε, αν δεν πιέσουμε, εάν δεν κινδυνεύουμε, τίποτε δεν μπορεί να μας χαριστεί. Ό,τι έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα έχει γίνει με αγώνες, οι παλαιότεροι έδωσαν την ζωή τους για να έχουμε εμείς αυτά τα δικαιώματα.

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου