Με δύο αποφάσεις που εξέδωσε το Μονοµελές Εφετείο Δωδεκανήσου έγιναν εν μέρει δεκτές οι αγωγές που άσκησαν τέσσερις υπήκοοι Νορβηγίας κατά εταιρείας που τους πώλησε εξοχικές κατοικίες στα Κολύµπια και δύο εκπροσώπων της.
Πρόκειται για δύο ζευγάρια Νορβηγών που απευθύνθηκαν στην εναγόμενη ομόρρυθμη εταιρεία και στους δύο εκπροσώπους της, που τους παρουσίασαν σχέδια από ένα συγκρότημα κατοικιών που προτίθεντο να κατασκευάσουν στα Κολύμπια.
Οι ενάγοντες συμφώνησαν να αγοράσουν δυο κατοικίες και ο δεύτερος εναγόμενος υπέδειξε στους ενάγοντες έναν πρώην δικηγόρο Ρόδου, με τον οποίο συνεργαζόταν, προκειμένου αυτοί να τον ορίσουν ως αντίκλητο για τη διαδικασία αγοράς της εν λόγω κατοικίας, ενόψει του ό,τι οι ενάγοντες ήταν μόνιμοι κάτοικοι Νορβηγίας.
Το έτος 2007 υπεγράφη μεταξύ των διάδικων πλευρών ιδιωτικό συμφωνητικό, που είχε συνταχθεί από τους εναγομένους και κατά την υπογραφή του παρίστατο και ο δικηγόρος. Στο εν λόγω έγγραφο, που τιτλοφορήθηκε ως «προσύμφωνο πώλησης ακινήτου», αναφερόταν μεταξύ άλλων το τίμημα της πώλησης και συμφωνήθηκε πως η κατασκευή της κατοικίας θα ολοκληρωνόταν μέχρι τον Ιούλιο του 2009, ότι η οικοδομική άδεια θα εκδιδόταν έως τον Αύγουστο του 2007 και ότι το συμβολαιογραφικό έγγραφο μεταβίβασης της κατοικίας θα υπογραφόταν εντός 24 μηνών.
Ο δικηγόρος προέβη σε άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα με συνδικαιούχους τον ίδιο και τους ενάγοντες, προκειμένου να γίνονται οι πληρωμές προς την πωλήτρια εταιρεία.
Ωστόσο, ούτε ο δεύτερος εναγόμενος ούτε ο συνεργαζόμενος με αυτόν δικηγόρος ενημέρωσαν τους ενάγοντες, όπως όφειλαν, ότι το ακίνητο εντός του οποίου θα ανεγειρόταν το συγκρότημα των κατοικιών δεν ανήκε κατά κυριότητα στην πρώτη εναγόμενη, αλλά σε τρίτους, με τους οποίους οι εναγόμενοι είχαν υπογράψει συμβολαιογραφικό προσύμφωνο μεταβίβασης ποσοστών εξ αδιαιρέτου στο ως άνω οικόπεδο και εργολαβικό, πως δεν είχε γίνει χώρα η σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε την 10.11.2008, πως δεν οφειλόταν μεσιτική αμοιβή, αφού δεν υπήρξε μεσολάβηση μεσίτη, και πως το ιδιωτικό έγγραφο δεν αποτελούσε νόμιμο και ισχυρό, κατά το ελληνικό δίκαιο, τύπο για τη σύναψη προσυμφώνου πώλησης ακινήτου, με αποτέλεσμα να είναι άκυρη η παρεπόμενη συμφωνία περί ποινικής ρήτρας σε περίπτωση υπερημερίας των εναγομένων ως προς την παράδοση της κατοικίας.
Οι ενάγοντες, επιδεικνύοντας εμπιστοσύνη στους δεύτερο και τρίτο εναγομένους, θεωρώντας πως όλα τα δικαιώματά τους κατοχυρώνονταν από το ιδιωτικό συμφωνητικό που υπεγράφη με την παρουσία του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, κατέβαλαν στον δεύτερο εναγόμενο, ως εκπρόσωπο της πρώτης εναγομένης διάφορα ποσά και είχαν την εντύπωση πως η κατασκευή της κατοικίας τους είχε ολοκληρωθεί και πως είχε συναφθεί και η οριστική σύμβαση αγοραπωλησίας.
Οι ενάγοντες ήλθαν το καλοκαίρι του 2010 στη Ρόδο για να παραλάβουν τις κατοικίες τους και να πραγματοποιήσουν τις διακοπές τους, οπότε και διαπίστωσαν πως ένα έτος μετά τον συμφωνηθέντα χρόνο παράδοσης οι εργασίες δεν είχαν ολοκληρωθεί, ούτε υπήρχε σύνδεση με τα δίκτυα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης.
Μετά από έρευνα διαπίστωσαν το πρώτον, περί τις αρχές του 2011, πως το αγροτεμάχιο εντός του οποίου η πρώτη εναγόμενη είχε κατασκευάσει συγκρότημα κατοικιών δεν ανήκε στην ιδιοκτησία της αλλά σε τρίτους, ότι η πρώτη εναγόμενη είχε αναλάβει την ανέγερση κατοικιών με το σύστημα της αντιπαροχής δυνάμει συμβολαιογραφικού προσυμφώνου και ότι οι οικοπεδούχοι είχαν κηρύξει έκπτωτη την πρώτη εναγομένη – εργολάβο εταιρεία λόγω υπερημερίας εκτέλεσης του έργου και είχαν εγείρει εναντίον της αγωγή, ζητώντας να αναγνωρισθούν κύριοι, μεταξύ άλλων και της επίδικης κατοικίας, καθώς και ότι δεν είχε καταρτισθεί το οριστικό συμβόλαιο για την αγορά της κατοικίας τους.
Κατόπιν συντονισμένων ενεργειών στις οποίες προέβησαν οι ενάγοντες, μαζί με άλλους ομοεθνείς τους, που είχαν ομοίως συνάψει ιδιωτικά συμφωνητικά για αγορά κατοικιών από την πρώτη εναγόμενη εν τέλει καταρτίσθηκε συμβόλαιο αγοραπωλησίας.
Το δικαστήριο υποχρέωσε όλους τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον σε έκαστον ενάγοντα το ποσό των 7.281 ευρώ και επιπλέον στους πρώτη και δεύτερο εναγομένους, να καταβάλουν εις ολόκληρον το ποσό των 6.761,50 ευρώ.
Με την δεύτερη όμοια απόφαση, το δικαστήριο υποχρεώνει όλους τους εναγομένους να καταβάλουν εις ολόκληρον σε έκαστο ενάγοντα το ποσό των 7.281 ευρώ, και επιπλέον τους πρώτη και δεύτερο εναγομένους να καταβάλουν εις ολόκληρον σε έκαστο ενάγοντα το ποσό των 10.271,74 ευρώ.
Εν μέρει δεκτές αγωγές Νορβηγών κατά εταιρείας που τους πώλησε εξοχικές κατοικίες στη Ρόδο
