Μάχη να διασωθεί ό,τι απέμεινε από το δασικό οικοσύστημα της Δαδιάς το οποίο φλέγεται για έκτη ημέρα δίνεται στον Έβρο. Οι απώλειες είναι τεράστιες. Έχει ήδη καταστραφεί όλο το εθνικό πάρκο, εκτός από το βόρειο κομμάτι του.
Στον Έβρο, με τη θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά καμένων εκτάσεων, γίνονται ήδη οι πρώτες καταγραφές των ζημιών. Ποιες είναι οι περιοχές που δέχτηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα.
Μια σκληρή μάχη θα δοθεί το επόμενα 24ωρα για να μη χαθεί και το βόρειο εναπομείναν τμήμα του εθνικού πάρκου της Δαδιάς. Όπως εξηγεί στη LiFO η Δώρα Σκαρτσή επικεφαλής της Εταιρείας Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης «είναι πολύ κρίσιμο να μην περάσει η φωτιά στα βόρεια και και στον μικρό πυρήνα του εθνικού πάρκου, όπου θα κατακάψει το υπόλοιπο δάσος, οικισμούς, μαντριά, περιουσίες και τις τελευταίες φωλιές μαυρόγυπα»,
Η περιβαλλοντική οργάνωση έκανε έκκληση σήμερα προς τις δυνάμεις δασοπυρόσβεσης «να χτυπήσουν τις φωτιές στα βόρεια μέτωπα, όσο υπάρχει αντίθετος και ευνοϊκός άνεμος», όπως ανέφερε. Ολες τις προηγούμενες ημέρες μέχρι και την περασμένη Τετάρτη, οι δυνάμεις δασοπυρόσβεσης ήταν διασπασμένες, λόγω των πολλαπλών πυρκαγιών σε όλη την περιοχή του Έβρου. Τα περιθώρια όμως στενεύουν, και όπως υποστηρίζει η περιβαλλοντική οργάνωση «αν δεν χτυπηθεί τώρα η φωτιά, τα επόμενα 24ωρα ο άνεμος γυρίζει δυτικός και θα καεί ό,τι έχει απομείνει από το εθνικό πάρκο και προς βόρεια, ενώ θα απειληθούν κι άλλοι οικισμοί, περιουσίες και οικόσιτα ζώα».
Δύσκολη η φυσική αποκατάσταση
Παρόλο που η επόμενη ημέρα του απολογισμού για το εθνικό πάρκο Δαδιάς–Λευκίμης–Σουφλίου δεν έχει έρθει ακόμη, η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια και υπάρχουν δάση του εθνικού πάρκου για τα οποία θα είναι πολύ δύσκολη η φυσική αποκατάσταση. «Υπάρχουν δάση που έχουν καεί και ξανακαεί σε πολύ κοντινά χρονικά διαστήματα όπως είναι η περιοχή βόρεια της Νίψας, Είχε καεί το 2009, το 2011 το 2020 και τώρα. Αυτά θα είναι δύσκολο να αποκατασταθούν φυσικά», λέει η Δώρα Σκαρτσή.
Εξηγεί ακόμη πως, ό,τι «σώθηκε από την περσινή φωτιά καίγεται φέτος με μεγαλύτερη ένταση και ακόμη πιο καταστροφικές συνέπειες».
Η φωτιά ξεκίνησε από τον μεγάλο πυρήνα του Εθνικού Πάρκου (θέση Γκίμπραινα), ο οποίος φιλοξενεί τις περισσότερες από τις φωλιές του εμβληματικού μαυρόγυπα, αλλά και πολλών άλλων σπάνιων αρπακτικών πουλιών και ακόμη κατακαίει το δάσος της Δαδιάς.
Εκτός από τις φωλιές αρπακτικών καίγονται και τα λιγοστά μαντριά που έχουν απομείνει στο δάσος της Δαδιάς και τα κτηνοτροφικά ζώα των οποίων προσέφεραν πολύτιμη υπηρεσία στο δάσος.
Τα έργα που δεν έγιναν
Ο Ηλίας Βίντσης πρόεδρος της κοινότητας Δαδιάς λέει στη LiFO ότι ενώ την πρώτη ημέρα, την περασμένη Δευτέρα δηλαδή, έσπευσαν οι άμεσα οι πυροσβεστικές δυνάμεις, το επόμενο διήμερο επιχειρούσαν πολύ λίγα πυροσβεστικά μέσα: «Χθες Πέμπτη και σήμερα Παρασκευή επιχείρησαν για πρώτη φορά πολλές εναέριες και επίγειες δυνάμεις και ελπίζουμε να ανακοπεί το μέτωπο». Η εικόνα που μας δίνει από τη Δαδιά, είναι, πως «όλα είναι μαύρα».
Θα μπορούσαν να είχαν πάει καλύτερα τα πράγματα; Απαντά ότι «ναι θα μπορούσε να υπάρξει και καλύτερος επιχειρησιακός συντονισμός, με πιο στοχευμένες ενέργειες, μεγαλύτερη ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων αλλά και καλύτερες ενέργειες πρόληψης. Οι αντιπυρικές ζώνες δεν μεγάλωσαν. Είχαμε ζητήσει να γίνει διαπλάτυνση των υπαρχουσών εφόσον δεν μπορούσαν να γίνουν κάποιες καινούριες. Είχαμε ζητήσει επίσης να γίνουν επισκευές σε κάποια φράγματα ώστε να έχουν περισσότερο νερό, για να μπορούν τα ελικόπτερα και τα πυροσβεστικά να παίρνουν νερό από αυτά», λέει.
Μετράνε πληγές και κοιτάνε μαυρίλα
Αβαντας, Κίρκη, Αετοχώρι, Δωρικό, Νίψα, Αετοχώρι και Πλάκα, είναι οι κοινότητες πέριξ της Αλεξανδρούπολης που υπέστησαν τις σοβαρότερες ζημιές λέει στη LiFO o Γιώργος Χατζηγεωργίου πρόεδρος της κοινότητας του Αβαντα: «Εμείς τώρα μετράμε πληγές. Τα πάντα είναι μαύρα. Τα σπίτια που επλήγησαν δεν είναι πολλά στον αριθμό. Αλλά αν προσθέσουμε αποθήκες, κτήματα, αγροτόσπιτα που υπήρχαν μέσα στα κτήματα και τη φύση που έχει καεί η οποία επηρεάζει και παραλύει διάφορα επαγγέλματα της περιοχής, η κατάσταση είναι πραγματικά θλιβερή. Δεν έχει καεί ένα κομμάτι. Κάηκαν τα πάντα», λέει.
Ο Χατζηγεωργίου αναφέρει ότι στις κοινότητες αυτές από σήμερα βρίσκονται τα πρώτα συνεργεία από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και τον δήμο Αλεξανδρούπολης για να καταγράψουν τις ζημιές. «Τη Δευτέρα θα ξεκινήσουν από τον ΕΛΓΑ τον οργανισμό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και οι πρώτες καταγραφές για τις μεγάλες απώλειες στο γεωργικό και ζωικό κεφάλαιο».
Κοινή παραδοχή όλων όσων ζουν τις καταστροφικές πυρκαγιές στο δάσος της Δαδιάς, ήταν τι όλες τις προηγούμενες ημέρες οι δυνάμεις της πυροσβεστικής που διατέθηκαν «δεν επαρκούσαν για μια τόσο τρομακτική, από την πρώτη μέρα κιόλας, πυρκαγιά».
Το επόμενο 24ωρο είναι κρίσιμο για να διασωθεί ό,τι ελάχιστο απέμεινε από το πολύτιμο οικοσύστημα.
Πηγή lifo.gr
Ντίνα Καράτζιου
«Είναι φαύλος κύκλος»
Χάσαμε τη Δαδιά για πάντα; «Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς θα είναι η επόμενη ημέρα. Είναι πολύ πρόωρο και η καταστροφή είναι τεραστίων διαστάσεων, αδιανόητη θα έλεγα», τονίζει η Γεωργία Αλεξόπουλου από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
«Ενδεχομένως να υπάρχουν νησίδες που διασώθηκαν, αλλά η έκταση της καταστροφής είναι τεράστια», προσθέτει η Δώρα Σκαρτσή, διαχειρίστρια της Εταιρείας Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης, που ιδρύθηκε το 2020 προκειμένου να συνεχιστεί η δράση που εδώ και τριάντα χρόνια πραγματοποιεί το WWF Ελλάς στην περιοχή. Εξηγεί ότι τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατάσβεση της πυρκαγιάς στο δάσος όλες αυτές τις ημέρες δεν επαρκούσαν, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διαρκείς αναζωπυρώσεις.
Οι πυροσβεστικές δυνάμεις έδιναν προτεραιότητα στους οικισμούς –και λογικά– «αλλά όσο η φωτιά στο δάσος δεν σβήνει, τόσο είναι βέβαιο ότι θα κινδυνέψουν και πάλι οικισμοί», τονίζει η κ. Σκαρτσή. «Είναι φαύλος κύκλος, ιδίως όταν οι καιρικές συνθήκες ευνοούν την πυρκαγιά».
«Δεν είναι μόνο το θέμα του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, αλλά και της κοινωνίας σε αυτά τα μέρη. Τι θα γίνει με τους ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν εδώ».
Πόσο εύκολο είναι να αναγεννηθεί το δάσος; «Το δάσος αναγεννάται αλλά χρειάζεται χρόνο. Χρειάζεται να υπάρξουν και συγκεκριμένες συνθήκες. Το τμήμα του δάσους στα δυτικά του χωριού Λευκίμη, περίπου 60.000 στρέμματα, είχε καεί στη μεγάλη πυρκαγιά του 2011. Τώρα τελευταία είχαν αναγεννηθεί, πλήρως χρειάστηκαν 12 χρόνια και τώρα ξανακάηκε», σημειώνει η κ. Σκαρτσή.
«Κονδύλια και χρόνος»
Οι επόμενες ημέρες, ο χειμώνας, αλλά και τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα για την περιοχή. «Θα χρειαστούν άνθρωποι και χρήματα. Μόνο για να αντικατασταθούν οι κολόνες της ΔΕΗ χρειάζονται μεγάλα κονδύλια και χρόνος.
Στα εδάφη που κάηκαν θα υπάρχει διάβρωση. Ο κόσμος που ζούσε από το δάσος; Καυσόξυλα για θέρμανση τον χειμώνα;» αναρωτιέται. «Δεν είναι μόνο το θέμα του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, αλλά και της κοινωνίας σε αυτά τα μέρη. Είναι πολύ σοβαρό το τι θα γίνει με τους ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν εδώ.
Επίσης χρειάζεται κόσμος για να προφυλαχθεί ό,τι έχει απομείνει από το δάσος», επισημαίνει. Hρθε η ώρα να αποφασίσουμε αν τελικά θέλουμε το δάσος της Δαδιάς μαζί με τις ευθύνες που συνεπάγεται η επιβίωσή του.
«Υπάρχει επόμενη ημέρα, αλλά χρειάζεται πραγματική πολιτική βούληση και στήριξη άμεση. Οχι υποσχέσεις για πράγματα που θα γίνουν», υπογραμμίζει η κ. Σκαρτσή.
Πηγή kathimerini.gr
