Σκεπτόμουν ότι θα ήταν πολύ αστείο, εάν δεν ήταν σοβαρό, να συναγωνίζονται οι αρχές του τόπου, ποιος- κατόπιν ενεργειών του- πρώτος έκλεισε την τρύπα στον αεροδιάδρομο.
Και ακόμη πιο αστείο, να μας πληροφορούν πως «Η προστασία των κατοίκων του νησιού μας η διαφύλαξη της φήμης του δήμου μας σαν διεθνής τουριστικός προορισμός είναι ΥΠΌΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.» Το αυτονόητο δηλαδή.
Ακόμη, σκεπτόμουν να ρωτήσω από προχθές, όταν μας πληροφορούσαν πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά τελείωσε αυτή η περιπέτεια, εάν μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, με συνθήκες βροχής, μπορεί να αποκατασταθεί μια τέτοια ζημιά σε έναν αεροδιάδρομο.
Δηλαδή, εάν μπορεί να γίνει «μπάλωμα» όπως γίνεται στους «μπαλωμένους» μας δρόμους, σε ένα σημείο που δέχεται τελείως διαφορετικές πιέσεις.
Δεν το έκανα, γιατί υπέθεσα ότι κάτι θα ξέρουν όσοι ασχολούνται με την ασφάλεια μας και την φήμη του νησιού. Ποια είμαι εγώ να αμφισβητώ με τέτοιες απορίες;
Οι απαντήσεις της «ταχείας αποκατάστασης», ήρθαν όταν ξημέρωσε ημέρα, είδε της νύχτας τα καμώματα και να’τη πάλι η τρύπα.
Ξανασκέπτομαι λοιπόν, πως καλό θα ήταν αντί για χάσιμο χρόνου σε συνεντεύξεις αυτοθαυμασμού και φωτογραφίες πάνω από μια τρύπα, να φωνάξουν ήσυχα και ταπεινά πιο ειδικούς να μας ενημερώσουν για την ασφάλεια ιθαγενών και επισκεπτών.
Και την επόμενη φορά, εάν κάποιος θα πρέπει να βγάλει ντε και καλά φωτογραφίες πάνω από μια τρύπα, ας βγάλουν μαζί με το κλιμάκιο ειδικών για τέτοιου είδους…τρύπες. Θα αισθανθούμε πιο ασφαλείς.
Γύρω από την τρύπα
