Αντιμετωπίζοντας καθημερινά καταστάσεις ισοπέδωσης και αδιαφορίας για τους συνανθρώπους μας, ακόμα και βαριάς μορφής τοξικότητας και κακών συμπεριφορών προσπαθούμε να στρέψουμε το βλέμμα μας προς μια κατεύθυνση που θα μας χαρίζει ένα αισιόδοξο μήνυμα.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε εκπαιδευτεί σαν κοινωνία να τα βλέπουμε όλα μαύρα και τραγικά. Όσοι επηρεάζουν το κοινωνικό σύνολο θα πρέπει να συμπεριφέρονται προσεκτικά και να σκέφτονται ότι με τον λόγο και τις συμπεριφορές τους επηρεάζουν και την κοινωνική συμπεριφορά. Αν φέρονται άσχημα και κατηγορηματικά ενάντια σε κάθε τι, τότε ομοίως θα συμπεριφέρεται και ο κόσμος και ο απλός πολίτης που παρακολουθεί την επικαιρότητα και τις συμπεριφορές τους μη γνωρίζοντας μάλιστα όλο το παρασκήνιο των όσων λέγονται.
Το παράδειγμα της ιαπωνικής τέχνης Κιντσούγκι (Kintsugi) μας διδάσκει ακριβώς αυτό, να είμαστε προσεκτικοί και αισιόδοξοι και να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο ακόμα κι αν όλα στον κόσμο γύρω μας φαίνονται κατεστραμμένα. Η μέθοδος Κιντσούγκι (Kintsougi) εφαρμόζεται για συναρμολόγηση σπασμένων κεραμικών με ρητίνη και σκόνη χρυσού με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνουν εξαίρετα έργα τέχνης.
Στον τομέα της καθημερινότητάς μας, συνεχώς ακούμε δυσάρεστα νέα από το ξημέρωμα της μέρας μέχρι την επόμενη. Οι γυναικοκτονίες δυστυχώς έχουν γίνει μία καθημερινότητα που μας πληγώνει. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που αν τα συνδέσει κάποιος θα δημιουργήσει μία αλυσίδα από δυσάρεστες καταστάσεις που μας κρατάει δέσμιους της απελπισίας για το τέλος της ανθρωπότητας και ενός κόσμου χωρίς αύριο που οδεύει προς την καταστροφή.
Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα γιατί πάντα υπήρχαν πόλεμοι, πάντα υπήρχε πείνα, εκμετάλλευση, υπήρχαν οι δούλοι και οι είλωτες και πάντα υπήρχαν αυτοί που ήθελαν να δημιουργούν την αίσθηση του σκότους στην κοινωνία προκειμένου ο κόσμος να νιώθει απελπισία και να χειραγωγείται ευκολότερα.
Τέλος, εξαιτίας του ότι οδεύουμε προς την τελική ευθεία των εκλογών καλό είναι να σεβαστούμε την ψυχή των απλών ανθρώπων και πολιτών του μόχθου που βιώνουν την καθημερινότητά τους με δυσκολία είτε λόγω κάποιου προβλήματος υγείας, είτε λόγω της ανέχειας και να προσέχουμε ώστε να μην μεταδίδουμε τόσα πολλά μηνύματα απαισιοδοξίας, γιατί και στη Ρόδο μας, το νησί των Ιπποτών, την ναυαρχίδα του τουρισμού υπάρχουν οικογένειες που στερούνται τα αυτονόητα, τα καθημερινά, τα προς την επιβίωσή τους.
Ελένη Ν. Καραγιάννη
Αθλήτρια Τριάθλου
