Στη σπείρα της κρίσης βρίσκονται εγκλωβισμένοι πολίτες και επιχειρήσεις. Στην πράξη, τα μέτρα των τελευταίων ετών έχουν προκαλέσει μια αλυσίδα εξελίξεων και την ώρα που ένα πρόβλημα τείνει να κλείσει, ανοίγει ένα επόμενο ως συνέπεια των παρεμβάσεων. Έτσι, μπορεί η μείωση μισθών να κρίθηκε αναγκαία διαρθρωτική αλλαγή για την οικονομία, έφερε όμως στα πρόθυρα της χρεοκοπίας χιλιάδες νοικοκυριά, τα οποία με τη σειρά τους έκοψαν τις αγορές αλλά και τις πληρωμές οφειλών.
Το καθοδικό αυτό σπιράλ έφερε μείωση του τζίρου στις επιχειρήσεις, πολλές μάλιστα έβαλαν λουκέτο, με συνέπεια τις απολύσεις εργαζομένων. Η φτώχεια έχει συγκεκριμένο κόστος.
Σε ψώρες όπως η Μ.Βρετανία όπου η πολιτική της λιτότητας μετρά δεκαετίες, ο λογαριασμός της φτώχειας αποτιμάται ήδη σε δισεκατομμύρια ετησίως.
Στην Ελλάδα, ο λογαριασμός της φτώχειας, ήδη συγκεντρώνεται. Ένα στα τρία νοικοκυριά εμφανίζεται να έχει καθυστερημένες οφειλές προς το Δημόσιο, τα Ταμεία, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες καθώς και προς άλλους φορείς.
Παρελκόμενο της κατάστασης αυτής είναι οι τρύπες που έχουν δημιουργηθεί στα ταμεία του Δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών.
Τα χρέη προς την εφορία έχουν εκτιναχθεί σε πάνω από 66 δισ.ευρώ και υπολογίζεται ότι ο ρυθμός ανάπτυξής τους κινείται από 800 εκατομμύρια έως 1,2 δις. κάθε μήνα.
ΤΑ ΝΕΑ:
