Δεν θα γίνει κατηγορία για εκβίαση και απάτη εις βάρος αλλοδαπού

Nα μην γίνει κατηγορία εις βάρος ενός αλλοδαπού για τα αδικήματα της εκβίασης επιχείρησης, τελεσθείσας κατ’ επάγγελμα και κατά  συνήθεια, της απάτης κατ’ εξακολούθηση, από την οποία το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 € και της απάτης επί δικαστηρίω κατ’ εξακολούθηση από την οποία το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των 120.000€ αποφάσισε με βούλευμα, που εξέδωσε, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Η έρευνα για την υπόθεση ξεκίνησε μετά απο μήνυση μιας ανώνυμης ξενοδοχειακής επιχείρησης, που λειτουργεί τρείς ξενοδοχειακές μονάδες και ανέπτυξε συνεργασία με τον κατηγορούμενο, ελαιοχρωματιστή στο επάγγελμα.
Στο διάστημα από τον Μάρτιο του 2005 έως και τον Μάρτιο του 2010 συνήψε μαζί του 9 συμβάσεις έργου, δυνάμει των οποίων ανέλαβε έναντι αμοιβής την -υποχρέωση εκτέλεσης μονωτικών και χωματουργικών εργασιών στα ξενοδοχεία της.
Λόγω της ποικιλότητας των εργασιών και της διαδοχικής εκτέλεσης αυτών σε τρία διαφορετικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα ήταν αναγκαία για τον υπολογισμό της αμοιβής του εργολάβου η επιμέτρηση των επί μέρους εργασιών, η οποία γινόταν στο τέλος κάθε έτους, οπότε και εκδίδονταν οι ισόποσες μεταχρονολογημένες επιταγές.
Ειδικότερα, ο κατηγορούμενος εξέδωσε 13 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής αξίας 2.102.894,91 ευρώ.
Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι ο κατηγορούμενος αποκρύπτοντας τις επιμετρήσεις που έκανε μέσω του επιμετρητή του, κατάφερε να εισπράξει παράνομα 1.519.283,80 €.
Η διαφορά τους μεταφέρθηκε στα αστικά δικαστήρια και ο κατηγορούμενος εξέδωσε διαταγές πληρωμής σε βάρος της εταιρείας η οποία ανέθεσε την επιμέτρηση και την κοστολόγηση των εργασιών σε τεχνικό γραφείο.
Η εταιρεία υποστήριξε ότι το σύνολο των εργασιών κοστολογείται στο ποσό των 1.091.319 €.
Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ωστόσο ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι αβάσιμοι, θεωρεί ότι η τεχνική έκθεση του επιμετρητή της εταιρείας δεν μπορεί να προσδώσει αποδεικτική αξιοπιστία στο επίμαχο ζήτημα της αξίας των εργασιών.
Φέρεται να προέκυψε επίσης ότι η εταιρεία αιτήθηκε την επιστροφή ΦΠΑ για τα περισσότερα από τα τιμολόγια που είχε εκδώσει ο κατηγορούμενος  με αιτήσεις της εντός των ετών 2008 και 2009 και επιπλέον τα χρησιμοποίησε για να λάβει επιδοτήσεις.
Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε παραπέρα ότι η συγκεκριμένη αντιδικία είναι αστικής φύσεως.