Έντονη ανησυχία και αναβρασμό μεταξύ μελών της μείζονος μειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ρόδου αλλά και μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑ Ρόδου, έχει προκαλέσει η διαπίστωση, ότι η πολυδιαφημιζόμενη λύση, που δόθηκε νομοθετικά «εν χορδαίς και οργάνοις» από κυβερνητικούς βουλευτές, για την εργασιακή τακτοποίηση 67 υπαλλήλων της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού κι ακόμη 5 από τον Αρχάγγελο, δεν βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωσή τους!!
Για το θέμα, που αφορά αποκλειστικά και μόνο την νομική διατύπωση της διατάξεως, που συμπεριελήφθη στο νομοσχέδιο «σκούπα» του Υπουργείου Εσωτερικών, κρατήθηκαν, όλως περιέργως, χαμηλοί τόνοι, αν και είναι ηλίου φαεινότερον, ότι όχι μόνο δεν δόθηκε λύση στο πρόβλημα, που αφορά δεκάδες οικογένειες, αλλά εξακολουθούν όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης, να παραμένουν μετέωροι, ευελπιστώντας μετά την κατάταξη των υπαλλήλων αυτών και την υποβολή προς έγκριση στο Ελεγκτικό Συνέδριο της πρώτης μισθοδοσίας τους, να υπάρξει λύση, από κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με διασταλτική ερμηνεία του νόμου.
Ο κίνδυνος, οι ελπίδες που δόθηκαν σε δεκάδες οικογένειες να αποδειχθούν φρούδες και η όλη διαδικασία σε μια ανευ προηγουμένου… «πολιτική απάτη» παραμένει.
Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 13 του κατα τ’ άλλα «φωτογραφικού» για τους υπαλλήλους της πρώην ΔΕΥΑ Ιαλυσού, Ν.4483/2017 (ΦΕΚ 107/31-7-2017 τ.Α) αναφέρονται τα εξής:
«Το σύνολο του προσωπικού που υπηρετούσε με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις του ν. 1069/ 1980 (Α΄ 191) και δεν κατατάχθηκε σε θέσεις εργασίας αορίστου χρόνου δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 109 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), εφόσον κατά την ημερομηνία συγχώνευσης είχε ενεργή σχέση εργασίας στις συγχωνευθείσες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της απορροφώσας, κατατάσσεται, ύστερα από αίτησή του, σε θέσεις αορίστου χρόνου με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης και από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, η οποία πρέπει να υποβληθεί εντός δύο (2) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος. Οι διατάξεις του άρθρου 64 του ν. 3801/2009 (Α΄ 163) εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και στους εργαζομένους αυτούς».
Από την διατύπωση της συγκεκριμένου άρθρου του νομοσχεδίου καθίσταται σαφές ότι αφορά σε υπαλλήλους «αορίστου χρόνου».
Οι υπάλληλοι της ΔΕΥΑ Ιαλυσού έχουν κριθεί όμως τελεσιδίκως από διοικητικά και πολιτικά δικαστήρια ότι κακώς είχαν χαρακτηριστεί αορίστου χρόνου και ως εκ τούτου η αναφορά και μόνο σε υπαλλήλους της συγκεκριμένης εργασιακής σχέσης έρχεται να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από εκείνα στα οποία υποτίθεται ότι δίνει λύση.
Θυμίζουμε μόνο ότι ενώπιον του Ειδικού Ανακριτή Διαφθοράς απολογήθηκαν για το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου με τις επιβαρυντικές διατάξεις του Ν. 1608/50 περί καταχραστών του Δημοσίουο πρώην δήμαρχος Ιαλυσού και πρώην πρόεδρος της ΔΕΥΑ Ιαλυσού κ. Στέργος Στάγκας και οι κ.κ. Στέργος Στέργου, Μηνάς Μαυρής και Μαρία Ταβερνάρη, μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ίδιας επιχείρησης, που βρέθηκαν υπόλογοι στην πολύκροτη υπόθεση της μετατροπής συμβάσεων εργαζομένων της επιχείρησης σε αορίστου χρόνου.
Η έρευνα προκλήθηκε μετά από επιβαρυντική έκθεση του ΑΣΕΠ. Σύμφωνα με το πόρισμα της εκθέσεως, υπήρξαν ενδείξεις ότι ο πρόεδρος και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑΡ ευθύνοντο ποινικά για παράβαση καθήκοντος, γιατί ενέταξαν στο προσωπικό της ΔΕΥΑΡ 57 υπαλλήλους, της πρώην Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ιαλυσού (ΔΕΥΑΙ), η οποία συγχωνεύθηκε στη ΔΕΥΑΡ, αν και είχαν ακυρωθεί οι αποφάσεις της ΔΕΑΙ που μετέτρεψαν τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου και παρά το ό,τι μη νομίμως απασχολούντο αυτοί, με αποτέλεσμα την εφεξής καταβολή αποδοχών τους χωρίς νόμιμη αιτία.
Ως έρεισμα για τη μετατροπή αυτήν η ΔΕΥΑΙ επικαλέστηκε τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας της, και συγκεκριμένα την απόφαση 4/2003 του διοικητικού της συμβουλίου, που εγκρίθηκε με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ιαλυσού και την αρμόδια Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ.
Το άρθρο 16 (παρ. 4) του Οργανισμού αυτού προέβλεπε ότι οι συμβάσεις έργου των υπαλλήλων οι οποίοι συμπλήρωναν χρόνο απασχόλησης 24 μηνών θα μπορούσαν, με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑΙ, να μετατρέπονται σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Οι προαναφερόμενες αποφάσεις της ΔΕΥΑΙ ακυρώθηκαν με αποφάσεις του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Κατά των ως άνω δύο ακυρωτικών αποφάσεων του γενικού γραμματέα ασκήθηκαν ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς (ΔΕφΠειρ) οι από 13 και 23 Νοεμβρίου 2006 δύο αιτήσεις ακυρώσεως, αντιστοίχως, με αιτούντες σε καθεμιά αίτηση τη ΔΕΥΑΙ και τους από τις αποφάσεις βλαπτόμενους υπαλλήλους. Εκδόθηκαν οι υπ’ αριθμ. 2193 και 2194/2008 αποφάσεις του ΔΕφΠειρ, παραπεμπτικές στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Το ΣτΕ εξέδωσε ισάριθμες πράξεις του Προέδρου του αρμόδιου Τμήματος, με τις οποίες παραπέμπονται οι αιτήσεις ακυρώσεως, στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών (ΔΕφΑΘ).
Στο ΔΕφΑΘ (ακυρωτική διαδικασία) οι αιτήσεις δεν ευδοκίμησαν.
Το έτος 2010, υπάλληλοι που, κατά τα προεκτιθέμενα, προσλήφθηκαν στη ΔΕΥΑΙ και οι συμβάσεις τους μετατράπηκαν σε συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, άσκησαν αναγνωριστικές αγωγές στο Μονομελές (Πολιτικό) Πρωτοδικείο Ρόδου (διαδικασία εργατικών διαφορών) κατά της ΔΕΥΑΙ, με αίτημα να αναγνωριστεί ότι υπηρετούσαν στη δημοτική επιχείρηση αυτή με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Εκδόθηκαν σχετικά 4 αποφάσεις του δικαστηρίου, με τις οποίες απορρίφθηκαν οι αγωγές 57 υπαλλήλων.
Κρίθηκε ό,τι η πρόσληψη των υπαλλήλων αυτών, καθώς και η μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου, έγινε κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 103 του Συντάγματος και των άρθρων 14,18 και 21 του νόμου 2190/1994, γιατί παρακάμφθηκε το ΑΣΕΠ, ανεξαρτήτως της ρύθμισης του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας, η οποία δεν βρίσκει έρεισμα στην οδηγία 99/70/ΕΚ.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη ήταν γνωστή σε όσους προώθησαν προς ψήφιση στο νομοσχέδιο «σκούπα» του Υπουργείου Εσωτερικών την υποτιθέμενη ρύθμιση και ως εκ τούτου η πρόβλεψη που αφορά μόνο σε υπαλλήλους αορίστου χρόνου δημιουργεί μείζονα προβλήματα.
Την 20η Οκτωβρίου 2017 η ΔΕΥΑ Ρόδου προχώρησε στην κατάταξη των υπαλλήλων σε οργανικές θέσεις αφού προηγήθηκε την 16η Οκτωβρίου 2017 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου που έκανε δεκτές τις αιτήσεις επαναπρόσληψης τους δυνάμει του άρθρου 13 του Ν. 4483/2017 (Φ.Ε.Κ. 107/31-07-2017)
Μάλιστα δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση ότι στην απόφαση του διοικητικού συμβουλίου για την επαναπρόσληψη των υπαλλήλων αναφέρονται εισαγωγικά τα εξής:
«Ο γενικός διευθυντής καθώς και οι υπηρεσιακοί παράγοντες, οι οποίοι εμπλέκονται με την υπογραφή τους στην διεκπεραίωση των Χρηματικών Ενταλμάτων (Χ.Ε.) πληρωμής της μισθοδοσίας του προσωπικού που θα προσληφθεί, δεν έχουν νομικές γνώσεις, ώστε να έχουν πλήρη, ίδια και σαφή νομική ερμηνεία του άρθρου 13 του Ν.4483/2017, όπως αυτό μπορεί να εφαρμοστεί στην Επιχείρηση μας. Η διεκπεραίωση του Χ.Ε. πληρωμής των συναδέλφων που θα προσληφθούν, έπεται κατά ένα μήνα της πρόσληψης τους. Άρα η απόφαση της πρόσληψης των τ. εργαζομένων, προηγείται και έχει βαρύνουσα νομική και υπηρεσιακή σημασία. Η καταβολή των αποδοχών, ως δεδουλευμένων αποδοχών πλέον, ούτως ή αλλιώς θα πρέπει να καταβληθούν αφού οι εργαζόμενοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην Επιχείρηση.
Η Διοίκηση της Επιχείρησης έχει συνέχεια και συνέπεια. Η τέως Διοίκηση της Επιχείρησης έλαβε την υπ’ αριθμόν 9/13-2-2014 απόφαση απόλυσης των τέως συναδέλφων προερχόμενων από την τέως ΔΕΥΑΙ. Το σκεπτικό της απόλυσης αναφέρεται στην απόφαση αυτή. Οι αιτίες τις απόλυσης σας είναι επίσης όλες γνωστές. Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου, διακοπής της εργασιακής σχέσης και άλλων τέως συναδέλφων προερχόμενων από άλλες ΔΕΥΑ (Αρχαγγέλου, Ρόδου κ.λ.π.).
Το Διοικητικό μας Συμβούλιο το οποίο διοικεί την Επιχείρηση, θα ερμηνεύσει το παραπάνω άρθρο ( άρθρο 13 του Ν. 4433/2017) και με την καθοριστική και υπεύθυνη συμβολή της Νομικής μας Υπηρεσίας, αλλά και με την κρίση ενός εκάστου των μελών του, θα αποφασίσει την εφαρμογή του ή μη στην Επιχείρηση μας.
Κύρια υπηρεσιακή υποχρέωση του υπογράφοντος, σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν.4483/2017, το οποίο αντικατέστησε το άρθρο 6 του Ν.1069/1980, Ο Γενικός Διευθυντής «…είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου…». Αυτό έχει εφαρμογή και στο λοιπό προσωπικό της Επιχείρησης.
Εκ του ανωτέρου νόμου, θεωρείται δεδομένη και υποχρεωτική η υλοποίηση της απόφασης του Δ.Σ. από τον υπογράφοντα, αρκεί η απόφαση του Δ.Σ. να είναι νομικά κατοχυρωμένη, ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα καταλογισμών (οικονομικών και διοικητικών κ.λ.π.) σε εμένα τον ίδιον και σε άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες.
Επειδή όπως ανέφερα δεν έχω την νομική γνώση για την ερμηνεία του άρθρου 13 του Ν.4483/2017 και εάν αυτό άρει τις αιτιάσεις της απόλυσης όπως αναφέρονται στην υπ’ αριθμόν 9/13-2-2014 απόφαση απόλυσης των τέως συναδέλφων προερχόμενων από την ΔΕΥΑ Ιαλυσού κ.λ.π., αιτούμαι με την παρούσα επιστολή την προστασία σας του υπογράφοντος και των υπηρεσιακών παραγόντων. Δηλαδή: Η εφαρμογή της απόφασης που θα λάβετε και αφορά την εφαρμογή του άρθρου 13 του Ν.4483/2017 για την πρόσληψη των τ. συναδέλφων ανεξαρτήτως ΔΕΥΑ προέλευσης, δεν επιφέρει διαχρονικά καμιά υπηρεσιακή και ατομική ευθύνη οιουδήποτε καταλογισμού, ύστερα από κατασταλτικό ή άλλο έλεγχο διενεργηθεί από οιανδήποτε Ελεγκτική Αρχή, για την πληρωμή των μισθών τους».
Πέραν των ανωτέρω και μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας κατάταξης θα πρέπει να υποβληθούν παραιτήσεις τόσο από τον πρόεδρο της ΔΕΣ ΡΟΔΑ κ. Δημήτρη Παρασκευά όσο και από την πρόεδρο της δημοτικής ενότητας Ιαλυσού κ. Ερμιόνη Μπότσαρη, που συγκαταλέγονται στους υπαλλήλους που επαναπροσλήφθησαν καθώς συντρέχει στο πρόσωπο τους ασυμβίβαστο.
