Με απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου αναβλήθηκε η έκδοση απόφασης επί αγωγής που άσκησε εις βάρος πολιτικού μηχανικού μια κάτοικος Νικαίας Πειραιά, διεκδικώντας χρηματική αποζημίωση ύψους 39.800 ευρώ από αδικοπραξία.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η έκδοση απόφασης θα πρέπει να αναβληθεί έως ότου εκδοθεί από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο αμετάκλητη απόφαση για την αξιόποινη πράξη της απάτης που φέρεται ότι τελέστηκε από τον εναγόμενο κατά το χρονικό διάστημα από 24 Ιουνίου 2014 έως 11 Ιουλίου 2014. Πιο συγκεκριμένα ο πολιτικός μηχανικός έχει καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 2 ετών με 3ετή αναστολή, από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου, για απάτη, χωρίς να του αναγνωριστούν ελαφρυντικά.
Φέρεται να είχε αναλάβει κατόπιν συμφωνίας με τον πατέρα της ενάγουσας τον Μάιο του 2014 την όλη διεκπεραίωση της αγοράς ενός επαγγελματικού ακινήτου, καταστήματος κειμένου στη Ρόδο επί της οδού Ίωνος Δραγούμη.
Τον πολιτικό μηχανικό τον είχαν γνωρίσει μέσω ενός συγγενή τους, κάτοικο Ρόδου.
Κίνητρο για την αγορά αυτή ήταν η ευγενής πρόθεση του πατέρα της μηνύτριας να αποκτήσει περιουσιακό στοιχείο ως μελλοντική επένδυση με την επωφελή τοποθέτηση των οικονομιών του από την άσκηση του επαγγέλματός της (καθηγήτριας κλασικού μπαλέτου) και τη συμμετοχή της στην αγορά αυτή αλλά και την εξυπηρέτηση του προαναφερόμενου συγγενούς τους να δραστηριοποιηθεί κι αυτός επαγγελματικά στο υπό αγορά κατάστημα.
Την πρόταση αυτή του πατέρα της αγκάλιασε και δέχτηκε ευχαρίστως, δεχόμενη να καταβάλει το 1/2 της αξίας της αγοράς του η οποία συμφωνήθηκε να ανέλθει εν συνόλω στο ποσό των 79.600 ευρώ το δε έτερο 1/2 θα κατέβαλλε ο κατηγορούμενος.
Ο εναγόμενος, όπως υποστηρίζει η ενάγουσα, πριν καταλήξουν στην συμφωνία αυτή είχε προκρίνει την αγορά του καταστήματος ως άκρως συμφέρουσα και δελεαστική επειδή το ακίνητο αυτό ήταν περιουσιακό στοιχείο ασφαλιστικής εταιρείας που βρισκόταν σε εκκαθάριση και λόγω των γνωριμιών του με τους διευθυντές και τον εκκαθαριστή της πωλήτριας αυτής εταιρείας ήταν επιτυχία για αυτόν που εξασφάλισε αυτό το δελεαστικό τίμημα για κατάστημα με προσοδοφόρες προοπτικές μελλοντικής επένδυσης.
Φέρεται παραπέρα να παρείχε την διαβεβαίωση ότι γνώριζε πολύ καλά το ιστορικό του εν λόγω ακινήτου λόγω και των σχέσεων που είχε με τους μισθωτές του καταστήματος, και να τους υπεσχέθη ότι η ολοκλήρωση της όλης συμβάσεως θα είχε γίνει το αργότερο μέχρι και την 1 Ιουλίου 2014.
Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας ο κατηγορούμενος φέρεται να ζήτησε να του καταβάλουν το ½ της συμμετοχής για την αγορά αυτή επειδή το ακίνητο αυτό θα αγοραζόταν εξ ημισείας μεταξύ τους.
Της ζητήθηκε μάλιστα να καταβάλει το ποσό σε τραπεζικό λογαριασμό δικαιούχος του οποίου ήταν συνεργάτιδα του κατηγορούμενου, πράγμα που έπραξε καταβάλλοντας το συνολικό ποσό των 39.800 ευρώ.
Η επένδυση δεν προχωρούσε και η μηνύτρια, υποστηρίζει ότι του παρείχε, πίστωση χρόνου και διορία μέχρι και τις 31 Ιανουαρίου 2015.
Υποστηρίζει ότι μόλις γεννήθηκαν οι πρώτες υποψίες για την όλη συμπεριφορά του στα εύλογα ερωτήματα τους με διάφορες υπεκφυγές και προσχήματα δεν τους έδωσε καν ικανοποιητικές απαντήσεις που να δικαιολογούν την καθυστέρηση αυτής της αγοράς.
Αναγκάστηκε δε τότε να αναθέσει την όλη υπόθεση σε πληρεξούσιο δικηγόρο ο οποίος με αλλεπάλληλα έγγραφα διαβήματα e-mail και με την από 16 Μαρτίου 2015 εντονότατη εξώδικη όχληση της κάλεσε τον κατηγορούμενο να της αποστείλει τα αναγκαία παραστατικά για να αποδείξει πού έχει διαθέσει το ως άνω ποσό το οποίο είχε παραλάβει (με υπογεγραμμένες διά χειρός του αποδείξεις) δοθέντος ότι ισχυρίζετο ότι δήθεν τα κατέθεσε ως εγγυοδοσία.
Η ενάγουσα απευθύνθηκε στους διευθυντές και στον εκκαθαριστή της εταιρείας που ανήκε το ακίνητο οι οποίοι με μεγάλη έκπληξη της απάντησαν ότι δεν εγνώριζαν τίποτα ούτε είχαν καταβληθεί ποτέ σε αυτούς χρήματα για την αγορά του εν λόγω καταστήματος, απεναντίας τους γνωστοποίησαν ότι ούτε το είχαν ακούσει ούτε είχαν συναλλαγεί ποτέ και ότι το κατάστημα αυτό είχε ενοικιαστεί σε τρίτο.
Μετά δε την επαλήθευση της υποψίας τους για την δόλια και έκνομη συμπεριφορά του κατηγορούμενου, με αλλεπάλληλες προσκλήσεις να τους επιστρέψει τα
χρήματά τους εκείνος προκειμένου να κερδίσει χρόνο και για να θολώσει τα νερά, τους παρέπεμψε σε διάφορα κατά καιρούς δικηγορικά γραφεία της Ρόδου στα οποία δήθεν είχε αναθέσει την υπόθεση αυτή και ότι είχε καταθέσει τα ποσά αυτά στην εν λόγω εταιρεία ως εγγυοδοσία με τους οποίους αφού επικοινώνησαν δεν είχαν καμία απολύτως ιδέα για την υπόθεση αυτή.
Εκείνο δε όμως που σκιαγραφεί και την ποινικώς κολάσιμη συμπεριφορά του εναγόμενου ήταν, όπως περιγράφει η ενάγουσα, ότι τους παρέπεμψε με email του σε δικηγόρο της Ρόδου,στον οποίο είχε δήθεν αναθέσει τις υποθέσεις του, ο οποίος, σημειωτέον, είχε αποβιώσει σε δυστύχημα από τον Δεκέμβριο του 2014 γεγονός που ήταν γνωστό στους κύκλους της Ρόδου.
