Δικαίωμα

Καθόλου άσχετο με την υπογεννητικότητα, δεν είναι αυτό που για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας  αποτελεί σημαντική οικονομική επιβάρυνση ή ακόμη και λόγο ακύρωσης επιλογών (βλέπε κάνω παιδιά) λόγω αδυναμίας εύρεσης κατοικίας σε λογικό ενοίκιο. Σε αυτό το φόντο η απλή προώθηση μορφών επιδότησης όμως δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί συνολική λύση για το ζήτημα της στέγης. Γιατί αυτό που αναδεικνύεται σταδιακά είναι ακριβώς το πώς μπορούμε να στοχαστούμε ξανά την κατοικία ως δικαίωμα που απαιτεί παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα: από εκτεταμένες δημόσιες επενδύσεις για την αύξηση των διαθέσιμων κατοικιών για όσους τις έχουν ανάγκη έως την ανάγκη «διοικητικών» παρεμβάσεων στο ύψος των ενοικίων.