«Δεν θέλω να πεθάνω»

Οβίδες. Νάρκες. Θραύσματα. Εδώ και οκτώ χρόνια, ο φόβος έχει γεμίσει τη ζωή των παιδιών στην ανατολική Ουκρανία. Τώρα, με την κλιμάκωση της σύγκρουσης, τα παιδιά είναι πιο φοβισμένα από ποτέ. Το να μεγαλώνουν εκεί σημαίνει ότι δεν είχαν πραγματικά την ευκαιρία να ανησυχούν για πράγματα που απασχολούν άλλα παιδιά της ηλικίας τους. Με τις οικογένειές τους, είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους, όπως πού μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσουν καταφύγιο σε περίπτωση εκκένωσης. «Αν έχεις χρόνο να μαζέψεις τα πράγματά σου, το κάνεις. Αν δεν έχεις χρόνο, απλά τρέχεις. Πάντα ονειρευόμουνα τέρατα και μαύρη άβυσσο. Αλλά το καλύτερο όνειρο που είχα ήταν ότι ήμουν σούπερ-ήρωας που βοηθούσε τον κόσμο. Εύχομαι να μην ονειρεύομαι αυτά τα τέρατα και τις μαύρες καταιγίδες…» έλεγε στο ρεπορτάζ ένα 12χρονο αγόρι. Η μικρή Βλάντα σε ένα σπαρακτικό βίντεο που έκανε τον γύρο του διαδικτύου ζητά να σταματήσει ο πόλεμος και με δάκρυα στα μάτια λέει «δε θέλω να πεθάνω». Κάθε μέρα, περισσότερα από μισό εκατομμύριο παιδιά ζουν, μελετούν και παίζουν με φόβο και με καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχολογική ευημερία των παιδιών. Εκατομμύρια παιδιά σχοινοβατούν ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, στις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο πολιτισμός μας ανέχεται όσα συμβαίνουν και εθελοτυφλεί προκλητικά για το εάν τα κύρια θύματα του πολέμου είναι τα παιδιά. Τα παιδιά που αδυνατούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που οδήγησε στον άγριο πόλεμο, και για ποιο λόγο να βιώνουν τη φρίκη του στο μεγαλείο της! Ποιος είναι αυτός που μπορεί να δώσει εξηγήσεις στις αθώες ψυχές που σημαδεύτηκαν για πάντα, στο τι εστί δίκαιο και τι άδικο και στο γιατί βιώνουν την φρικαλεότητα του πολέμου; Ας δώσουμε μια απάντηση στη Βλάντα από την Μαριούπολη, που θέλει να τελειώσει όλο αυτό γιατί δεν θέλει να πεθάνει, κοιτώντας την στα μάτια.