Οι τροχιοδεικτικές βολές της υφυπουργού οικονομικών κας Βαλαβάνη για την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ στα κοσμοπολίτικα νησιά του Αιγαίου, έχουν πολλαπλούς στόχους.
Επιβεβαιώνουν τις προθέσεις και ενέργειες της νέας κυβέρνησης για την συνέχιση της ίδιας πολιτικής της Ε.Ε. των μνημονίων και δημοσιονομικής προσαρμογής, των εφαρμοστικών νόμων που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, για εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, πολιτικής που τους λογαριασμούς πλήρωσε και θα πληρώνει ο Ελληνικός λαός.
Ανοίγουν ένα σοβαρό ζήτημα για τη νησιώτικη χώρα, βολιδοσκοπούν διαθέσεις και αντιδράσεις αλλά ταυτόχρονα επικεντρώνουν όλη την προσοχή σ΄αυτό και μόνο το καυτό ζήτημα του ΦΠΑ.
Δημιουργούν αντιπαραθέσεις με περιοχές της χώρας όπου ο ΦΠΑ είναι μεγαλύτερος.
Αφήνουν έξω από την συζήτηση το ζήτημα της κατάργησης των συντελεστών του ΦΠΑ στα είδη πλατειάς λαϊκής κατανάλωσης, ζήτημα που έθεσε το ΚΚΕ σαν ένα βασικό στοιχείο της ελάφρυνσης της λαϊκής οικογένειας από τα ασήκωτα βάρη που υφίσταται.
Αφήνουν επίσης στο απυρόβλητο όλα τα άλλα θέματα, τα οποία προώθησε και προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΕΝΦΙΑ, φορολογικό, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακές σχέσεις κλπ.
Οι όποιες αντιδράσεις από παρατάξεις και στελέχη της Τοπικής Διοίκησης, οι οποίοι έχουν συνδράμει, υποστηρίξει και υιοθετήσει την ίδια πολιτική, περιορίζονται σε μια αμυντική στάση, για τον ΦΠΑ, αποσιωπώντας συνειδητά όλες τις άλλες πλευρές.
Η διατήρηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ στα νησιά μας είναι επιβεβλημένη, όπως και η κατάργησή του στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
Ο αγώνας αυτός αποκτά το πραγματικό του νόημα όταν συνδυάζεται με τον αγώνα για αποδέσμευση από την Ε.Ε., για μονομερή διαγραφή του χρέους, για λαϊκή εξουσία και επιστημονικό σχεδιασμό της κοινωνικοποιημένης οικονομίας.
Για αυτό επιβάλλεται οι εργαζόμενοι να βάλουν τα δικά τους αιτήματα τους δικούς τους στόχους να αγωνιστούν σε μια τέτοια κατεύθυνση.
