«Αν τα κόμματα ήταν καράβια, οι μετριοπαθείς πολίτες έχουν σταματήσει στην προκυμαία», τόνισε ο κ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε: «Απογοητευμένοι από την πολιτική, δεν αποφασίζουν να ανέβουν σε αυτά. Και το γιατί είναι κρίσιμο. Είναι κρίσιμο και για τη δική μας αυτογνωσία ως ένας Οργανισμός που έχει 43 χρόνια ιστορία. Ξέρουμε, όμως, τι θέλει η κοινωνία; Νομίζω το ξέρουμε. Το βλέπουμε και από τις μετρήσεις, αλλά και από τη δική μας επαφή και ώσμωση με την κοινωνία. Η κοινωνία θέλει μια αλλαγή. Είναι πάντα μια λέξη που έχει μια ελκυστικότητα. Θέλει να κλείσει το κεφάλαιο των ψεμάτων, της δημαγωγίας και του λαϊκισμού.
Έχουμε αντιληφθεί ότι δεν πάμε μακριά με αυτές τις πρακτικές. Θέλουμε ένα μικρότερο και πιο χρήσιμο και πιο αποτελεσματικό Κράτος. Ουσιαστικό. Με μικρότερο αποτύπωμα στην οικονομία. Ένα κράτος το οποίο θα κάνει λιγότερα πράγματα, αλλά αυτά που κάνει, θα τα κάνει καλύτερα απ’ ότι τα κάνει σήμερα. Θέλουμε ελεύθερη οικονομία. Θέλουμε στήριξη του ιδιωτικού τομέα, πιστεύουμε στην επιχειρηματικότητα. Δεν θέλουμε διαπλοκή. Θέλουμε ίσους κανόνες στο παιχνίδι. Δεν χρειάζεται σε αυτήν τη χώρα κάποιος να θεωρεί ότι πρέπει να ελέγχει ένα τηλεοπτικό κανάλι για να προστατεύσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα. Δεν το θέλουν αυτό οι πολίτες. Το αντιλαμβάνονται ως μια παθογένεια του παρελθόντος. Άρα, θέλουμε ίσους κανόνες και ευκαιρίες. Και δουλειές για τους πολλούς και όχι για τις κρατικοδίαιτες ελίτ. Οι πολίτες θέλουν ασφάλεια και τάξη. Αυτή είναι μια ατζέντα, η οποία δεν είναι παραδοσιακή Δεξιά ατζέντα, στη λογική της υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών. Τι σημαίνει Δεξιά ατζέντα στις υποβαθμισμένες περιοχές της Δυτικής Αθήνας, όπου οι άνθρωποι τρέμουν και κλειδώνουν τα σπίτια τους το βράδυ; Είναι Δεξιά αυτή η ατζέντα; Ούτε Δεξιά, ούτε Κεντρώα, ούτε Αριστερή είναι. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει σωστά μια ευνομούμενη Πολιτεία. Και βέβαια η Πολιτεία ζητάει άλλου είδους πολιτική συμμετοχή και άλλα κόμματα, ανοιχτά, δημοκρατικά, με άλλες λογικές και με άλλες φιλοσοφίες».
Με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση εναντίον του πρώην πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας υπογράμμισε: «Το τέρας της τρομοκρατίας, δυστυχώς, δυναμώνει ξανά. Νέα αυγά του φιδιού επωάζονται. Οι διασυνδέσεις με το ποινικό έγκλημα είναι, πλέον, ομολογημένες. Η συντεταγμένη ελληνική Πολιτεία οφείλει να συντρίψει – επαναλαμβάνω να συντρίψει – την τρομοκρατία με κάθε επιχειρησιακό τρόπο. Και, προφανώς, με την απαιτούμενη αποφασιστικότητα. Και λυπάμαι που θα το πω, αλλά τα συμπαθητικά λόγια δεν αρκούν πια. Χρειάζεται αποτέλεσμα. Και, μέχρι στιγμής, δυστυχώς, τα δείγματα γραφής, που έχω δει από την Κυβέρνηση, είναι τα αντίθετα από αυτά που απαιτούνται. Για εμάς τους βουλευτές, αλλά και για την ελληνική κοινωνία, όσους παρακολουθούν, τουλάχιστον, τα τεκταινόμενα στη Βουλή, είναι ακόμα νωπές οι μνήμες μιας Κυβέρνησης που έσπευσε εντός δύο μηνών από την εκλογή της να νομοθετήσει για την αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού και την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας. Και που είχε αναθέσει σε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο επίσημος σύνδεσμος του Κόμματος με φυλακισμένους τρομοκράτες. Ας σταματήσει, επιτέλους η υποκρισία. Αν μια Κυβέρνηση πραγματικά θέλει, μπορεί να τελειώνει σύντομα με αυτό το νοσηρό φαινόμενο … Δεν έχω εμπιστοσύνη ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει τη βούληση και την ικανότητα να αντιμετωπίσει τη νέα γενιά της εγχώριας τρομοκρατίας. Και αυτός είναι ένας λόγος ακόμα που η πολιτική αλλαγή είναι επιβεβλημένη. Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία και κανονικότητα χωρίς ασφάλεια. Και δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς την εφαρμογή των νόμων».
Αναφερόμενος ειδικότερα στο βιβλίο του κ. Θοδωρή Πελαγίδη, ο κ. Μητσοτάκης, σημείωσε ότι περιέχει «αναφορές, κείμενα, ιδέες και προτάσεις που τοποθετούνται στο κέντρο του πολιτικού αφηγήματος της σημερινής Νέας Δημοκρατίας» και πρόσθεσε: «Η παραδοσιακή γραμμή Δεξιά – Αριστερά, πράγματι έχει υποχωρήσει σημαντικά στις μέρες μας. Και είναι ένας διαχωρισμός που έχει μεγαλύτερη αναφορά στο χθες παρά στο σήμερα. Ειδικά θα έλεγα για τη νέα γενιά. Για τα νέα παιδιά. Όταν κουβεντιάζω με τα παιδιά μου – που είναι 19 και 20 ετών – και τους μιλάω για τις μεγάλες ιδεολογικές μάχες του παρελθόντος, δεν αισθάνομαι ότι αυτές οι ιδέες και αυτή η αντιπαλότητα είναι αυτό το οποίο πραγματικά τους κεντρίζει το ενδιαφέρον.
Στην πραγματικότητα και όχι μόνο στην Ελλάδα, διεξάγεται μια μεγάλη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της δημιουργίας, της ελευθερίας, της κανονικότητας, της υπευθυνότητας και από την άλλη λαϊκιστικά μορφώματα δημαγωγίας και συντηρητισμού. Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή σήμερα στη χώρα. Και η αποστολή της Νέας Δημοκρατίας, ενός παραδοσιακού Κόμματος που εξακολουθεί να κρατά τον ιδεολογικό του πυρήνα, είναι να ενώσει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, διαμορφώνοντας ένα κλίμα δημιουργικής αλλαγής. Έχω μιλήσει συχνά για την Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς. Την Ελλάδα που εργάζεται. Την Ελλάδα που προσπαθεί κόντρα στις συγκυρίες. Διότι κάτω από την επιφάνεια, κάτω από το ραντάρ, πίσω από τη μιζέρια, την ανέχεια, την γκρίνια, γίνονται εξαιρετικά πράγματα σε αυτήν τη χώρα. Σε πολλά επίπεδα. Στο επίπεδο των επιχειρήσεων, στο επίπεδο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, στο επίπεδο του Δημοσίου, όπου εξαιρετικοί δημόσιοι υπάλληλοι, κόντρα στη συγκυρία, επιλέγουν να πράττουν και όχι να γκρινιάζουν.
Εμείς θέλουμε να εκφράσουμε την Ελλάδα αυτών που θέλουν να πάρουν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους και όχι απλά να παραπονιούνται για την κακοτυχία που μας έτυχε. Και η αποστολή μας είναι να εκφράσουμε αυτήν την πλειοψηφική κοινωνική και πολιτική συμμαχία, διευρύνοντας και τα όρια της δικής μας παράταξης. Και πιστεύω, ότι υπάρχει και μια σιωπηλή πλειοψηφία, η οποία μπορεί να συνταχθεί πίσω από αυτές τις ιδέες. Και βέβαια πρέπει να πείσουμε τους πολίτες ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος, από αυτόν, τον οποίο πορευόμαστε σήμερα… Αλλά για να μπορέσουμε να πορευθούμε αυτόν τον άλλο δρόμο, υπάρχει μια απαραίτητη προϋπόθεση. Και αυτό είναι ότι πρέπει να νικήσουμε, πολιτικά να νικήσουμε εκείνες τις δυνάμεις που επιδιώκουν σταθερά την κοινωνική διαίρεση. Και γι’ αυτό και στεκόμαστε με εμφατικότητα, με πολύ μεγάλη αυστηρότητα, αλλά και με τεκμηριωμένο λόγο απέναντι στη συνολική αντίληψη που πρεσβεύει η σημερινή Κυβέρνηση.
Πιστεύω ότι είναι μια αντίληψη που στο επίπεδο των αξιών ευτελίζει τελικά κάθε έννοια ατομικής ηθικής και συλλογικής αξιοπρέπειας. Είναι μια αντίληψη που συχνά ευνοεί τον κοινωνικό αυτοματισμό ως μέθοδο κοινωνικής αντιπαράθεσης. Και μια αντίληψη, η οποία τελικά επιδιώκει την καχεκτική συμμετοχή των πολλών. Δεν θέλει αυτή η Κυβέρνηση ενεργούς πολίτες στα κοινά λειτουργώντας σε όφελος του λαϊκισμού των ολίγων που νέμονται την εξουσία. Και η μάχη την οποία εμείς καλούμαστε να δώσουμε ως Νέα Δημοκρατία και στην οποία καλούμε όλους τους δημιουργικούς πολίτες να συνδράμουν, είναι μια μάχη τελικά κόντρα στην ολιγαρχία της μετριότητας και της δημαγωγίας.
Και ιδιαίτερα στο νέο πελατειακό παιχνίδι που στήνεται από μια ετερόκλητη και ετερογενή νομενκλατούρα. Γι’ αυτό και τα ζητήματα ποιότητας Δημοκρατίας είναι τόσο σημαντικά. Γι’ αυτό και η κριτική μας στην Κυβέρνηση, όταν επιτίθεται στο Κράτος Δικαίου, είναι τόσο τεκμηριωμένη και τόσο αυστηρή. Διότι, τελικά είναι και ζήτημα Δημοκρατίας, μην έχουμε καμία αμφιβολία για αυτό. Βεβαίως η Δημοκρατία προϋποθέτει ευημερία, αλλά μπορεί και η Δημοκρατία και οι θεσμοί της, οι οποίοι στην Ελλάδα έχουν το δικό τους βαθμό ασθένειας, να ροκανίζονται από κάτω κι εμείς ασχολούμενοι μόνο με την οικονομία, ξαφνικά να διαπιστώσουμε ότι έχουμε ένα σπίτι το οποίο το έχουνε φάει οι τερμίτες, έχει μείνει μια ωραία πρόσοψη και χρειάζεται μόνο μια σπρωξιά για να πέσει. Και δεν θέλουμε να καταλήξουμε εκεί».
