Υψηλές προσδοκίες για διατήρηση των κατώτατων αμοιβών και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων αλλά και φόβους για τις απαιτήσεις των δανειστών και κυρίως του ΔΝΤ διατυπώνει ο υπουργός Εργασίας κ. Γιώργος Κατρούγκαλος εν όψει της διαπραγμάτευσης του Σεπτεμβρίου για τα εργασιακά. Η ατζέντα που διαμορφώνεται αναμένεται να είναι ιδιαιτέρως σκληρή, παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού ότι «η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να αποκρούσει ακραίες θέσεις και αιτήματα». Ο κ. Κατρούγκαλος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο στο τραπέζι των συνομιλιών να τεθεί θέμα μείωσης των αποδοχών του ιδιωτικού τομέα. Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «το ΔΝΤ ζητάει αίμα, θέλει την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς». «Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να τεθεί θέμα μισθών, ωστόσο η κυβέρνηση δεν θα δεχθεί ανάλογα μέτρα»προσέθεσε.
Ο υπουργός Εργασίας τόνισε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, μέσω διαμόρφωσης των αποδοχών του ιδιωτικού τομέα, αλλά παραδέχθηκε ότι υπάρχουν δυσκολίες. Αν αυτό δεν καταστεί δυνατό, οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν στη διατήρηση των 586 ευρώ ως κατώτατου μισθού ως το τέλος του προγράμματος το 2018.
Στην παρατήρηση ότι το δεύτερο Μνημόνιο προβλέπει «ευθυγράμμιση των κατώτατων μισθών με αυτούς των χωρών της ΝΑ Ευρώπης» – που σημαίνει περαιτέρω μείωση αποδοχών – ανέφερε ότι δεσμεύεται μόνο από το τρίτο Μνημόνιο, το οποίο δεν προβλέπει μειώσεις. Ωστόσο δεν αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το τρίτο Μνημόνιο προβλέπει την εφαρμογή όσων περιέχονται στα προηγούμενα δύο και δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί.
Οι προτάσεις και οι «κόκκινες γραμμές» με τις οποίες προσέρχεται η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση αφορούν τα εξής:
1. Κατώτερες αμοιβές. Διατήρηση του σημερινού ύψους των αποδοχών και απόκρουση των αιτημάτων για μείωσή τους με την κατάργηση τριετιών και επιδομάτων και ενσωμάτωση του 13ου-14ου μισθού.
2. Συλλογικές συμβάσεις. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του ύψους των κατώτατων αμοιβών μέσω της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης. Η κυβέρνηση θα ζητήσει κατάργηση του νόμου που δίνει τη δυνατότητα στον υπουργό να καθορίζει τις κατώτατες αμοιβές.
3. Κλαδικές συμβάσεις. Επαναφορά της επεκτασιμότητας των συμβάσεων. Οι ρυθμίσεις προσκρούουν στην πρόβλεψη του Μνημονίου ότι «το νέο πλαίσιο δεν θα επαναφέρει ρυθμίσεις του παρελθόντος».
4. Ομαδικές απολύσεις. Στόχος της κυβέρνησης η διατήρηση των σημερινών ποσοστών επιτρεπόμενων απολύσεων. Προτείνει να δοθεί η εποπτεία της διαδικασίας έγκρισης αιτημάτων για ομαδικές απολύσεις σε κάποια «δημόσια αρχή», την οποία δεν προσδιορίζει. Σήμερα την έγκριση ή την απόρριψη δίνει το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, υπό την προεδρία του γενικού γραμματέα Εργασίας. Αυτό ζητούν οι δανειστές να αλλάξει.
5. Αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982. Η κυβέρνηση συμφωνεί ότι χρειάζεται αλλαγή στον τρόπο που λαμβάνεται η απόφαση για κήρυξη της απεργίας. Να γίνει «επί το δημοκρατικότερο» τόνισε ο κ. Κατρούγκαλος χωρίς να διευκρινίσει τι εννοεί. Αλλα σημεία αλλαγών αφορούν την οργάνωση των συνδικάτων ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των συνδικαλισμένων και να βελτιωθεί η πρόσβαση εργαζομένων στα συνδικάτα για κάποιους οι οποίοι σήμερα δεν εκφράζονται μέσα από αυτά.
6. Η χρηματοδότηση των συνδικάτων. Αλλαγές στον τρόπο χρηματοδότησης των οργανώσεων με στόχο να μη γίνεται με κρατικό χρήμα αλλά από τις εισφορές των συνδικαλισμένων.
7. Ανατροπές στο καθεστώς προστασίας των συνδικαλιστών. Οι συνδικαλιστές θα μπορεί να απολύονται σε περιπτώσεις ποινικών αδικημάτων ή απιστίας ή μετά από μακρά απουσία από την εργασία τους. Σήμερα το ερώτημα της απόλυσης συνδικαλιστή τίθεται σε ειδική επιτροπή η οποία καλείται να εξετάσει αν συντρέχουν λόγοι που αναφέρονται ρητά στον συνδικαλιστικό νόμο.
8. Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας και των προσώπων που την δικαιούνται. Στον 1264/1982 αναφέρονται ρητά οι άδειες που δικαιούνται οι συνδικαλιστές ανάλογα με τη θέση τους. Ξεκινούν από πέντε ημέρες τον μήνα και φθάνουν ως το σύνολο της θητείας τους.
9. Ανταπεργία (λοκ άουτ). Στο τραπέζι έχει τεθεί και η επαναφορά του λοκ άουτ, δηλαδή του κλεισίματος της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων. Το «δικαίωμα της ανταπεργίας» καταργήθηκε με τον νόμο 1264/82 , ωστόσο ορισμένοι εργοδοτικοί φορείς ζητούν επαναφορά του. Στον αντίλογο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σημειώνουν ότι η ανταπεργία δεν εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη.
Το ΒΗΜΑ
