Έναν μόνο χρόνο μετά τους πανηγυρισμούς για τη συμφωνία με τους θεσμούς που “ξεκλείδωνε” τα 35 δισ. ευρώ των κοινοτικών επιδοτήσεων προς την Ελλάδα (έως το 2020) και την προκαταβολή Juncker των 3,5 δισ. ευρώ, αρχίζει ο… αντίστροφος απολογισμός των πιθανών περικοπών/μειώσεων λόγω της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ.
Στο χειρότερο σενάριο, που κάθε κράτος αναλάβει το μέρος του “βάρους” που αναλογούσε στην χώρα η Ελλάδα επιβαρύνεται με 1 δισ. ευρώ περίπου πρόσθετη συνεισφορά στα ταμεία της ΕΕ (170 εκατ ευρώ τον χρόνο για την 6ετία), ενώ στο σενάριο “λιτότητας” έχει να χάσει πολλά:
· Φέτος γίνονται οι διαπραγματεύσεις για την κατανομή του αποθεματικού τουΕΣΠΑ από το οποίο ήλπιζε σε 2 δισ. ευρώ τα οποία θα όδευαν σε έργα του κοινωνικού ταμείου όπου ήδη όλες σχεδόν οι δράσεις έχουν καλυφθεί χρηματοδοτικά.
· Στο πεδίο του προσφυγικού επίσης το έκτακτο πρόγραμμα (από το οποίο δράσεις για την Ελλάδα έχουν αξία περί τα 250 εκατ. ευρώ, στα οποία προστίθενται άλλα 500 εκατ. ευρώ περίπου των ειδικών προγραμμάτων για το προσφυγικό) έχει διάρκεια 3ετίας και μετά μένει να φανεί τι θα αποφασιστεί.
Η Ελλάδα σύμφωνα με την κατανομή του 2014 λαμβάνει ετησίως από την ΕΕ μέσω επιδοτήσεων (και όχι δανείων) 7.095,0 εκατ. ευρώ. Η συνεισφορά της είναι πολύ χαμηλότερη, 1.949,8 εκατ. ευρώ. Δηλαδή έχει καθαρό όφελος 5.162,6 ευρώ ή στο 2,89% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος.
Ηδη, η ειδικά “διόρθωση” που έχει πετύχει η Βρετανία από την εποχή της Μ. Θάτσερ κοστίζει ετησίως στην Ελλάδα 129,7 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
Και μένει να φανεί πόσο μπορεί να κοστίσει στα ελληνικά κρατικά ταμεία η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η συνεισφορά της Βρετανίας είναι 12 δισ. ευρώ ετησίως. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη εισοδηματικά χώρα της Ε.Ε. μετά τη Γερμανία και τη Γαλλία (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν – ΑΕΠ στα 2,22 δισ. ευρώ) και τόσα χρόνια ήταν “καθαρή” χρηματοδότης του προϋπολογισμού της Ε.Ε.
