Χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 900.000 ευρώ λόγω ψυχικής οδύνης διεκδικούν από την ΔΕΥΑ Ρόδου οι γονείς και η αδελφή αδικοχαμένου μετά από εργατικό ατύχημα υπαλλήλου της δημοτικής επιχείρησης.
Σε εξώδικη δήλωση – οχλησή τους ενώπιον παντός αρμοδίου Δικαστηρίου και Αρχής εκθέτουν τα εξής:
«Στις 10 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 16:00 στο αντλιοστάσιο στ’ Ασγούρου κατά την αποχώρηση από την εργασία του τραυματίστηκε ο Νικήτας-Ραφαήλ Καψαλάκης, υιός των πρώτου και της δεύτερης εξ ημών και αδερφός της τρίτης εξ ημών. Οι εργαζόμενοι για την είσοδο και έξοδό τους από το αντλιοστάσιο χρησιμοποιούσαν μια σταθερή μεταλλική κλίμακα ύψους δύο μέτρων. Κατά την προσπάθειά του να εξέλθει από το αντλιοστάσιο ο Νικήτας Καψαλάκης χρησιμοποίησε την παραπάνω κλίμακα, η οποία αστόχησε εξαιτίας της διάβρωσής της, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο έδαφος και να τραυματιστεί σοβαρά.
Μετά από λίγη ώρα και αφού οι συνάδελφοί του κατάφεραν να τον απεγκλωβίσουν από τα συντρίμμια της κλίμακας, ήρθε ασθενοφόρο και τον μετέφερε στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου Α. Παπανδρέου.
Εκεί διαπιστώθηκε, ότι έπαθε εξάθρημα της ποδοκνημικής άρθρωσης του δεξιού ποδιού, υπεβλήθη σε συντηρητική αντιμετώπιση και φαρμακευτική αγωγή και έλαβε αναρρωτική άδεια δύο (2) μηνών.
Στις 23-02-2018 και ενώ ήταν σε αναρρωτική άδεια, ο οργανισμός του υιού μας παρουσίασε επιπλοκές εξαιτίας του τραυματισμού του, με αποτέλεσμα να καταλήξει άδοξα και πρόωρα μόλις σε ηλικία 30 ετών. Μετά από επικοινωνία που είχαμε με τους θεράποντες ιατρούς, προκειμένου να ενημερωθούμε για τα αίτια θανάτου του υιού μας και αδερφού μου, μας ενημέρωσαν ότι ο θάνατός του συνδέεται με τον τραυματισμό του στο δεξί του πόδι. Συγκεκριμένα, εξαιτίας του τραυματισμού του από το εργατικό ατύχημα, δημιουργήθηκε θρόμβωση, η οποία του προκάλεσε πνευμονική εμβολή από την οποία επήλθε ο θάνατός του.
Όλα αυτά φυσικά θα είχαν αποφευχθεί αν η εταιρεία σας τηρούσε όλα τα μέτρα ασφαλείας και είχατε προβλέψει να αποκαταστήσετε την διαβρωμένη κλίμακα πριν οι εργαζόμενοι ξεκινήσουν να εργάζονται.
Το ως άνω ατύχημα, το οποίο συνέβη στις 10 Ιανουαρίου 2018 στο αντλιοστάσιο στα Ασγούρου Ρόδου, προκλήθηκε κατά πλήρη υπαιτιότητα των υπαλλήλων – προϊσταμένων της εταιρείας σας – ΔΕΥΑΡ.
Εξαιτίας του προπεριγραφέντος ατυχήματος και του θανάτου του Νικήτα-Ραφαήλ Καψαλάκη, έχουμε υποστεί βαρύτατη ψυχική οδύνη για την αποκατάσταση της οποίας και απαιτούμε τα παρακάτω:
Για τον πρώτο και δεύτερη εξ’ ημών, γονείς του θανόντος Νικήτα-Ραφαήλ Καψαλάκη, η ανωτέρω απώλεια του υιού μας σε ηλικία μόλις 30 ετών, με τόσο άδικο και αιφνίδιο τρόπο και χωρίς ο ίδιος να έχει την παραμικρή ευθύνη στην τραγική αυτή απώλεια, προκάλεσε σε εμάς τους γονείς βαθύτατη ψυχική οδύνη, δεδομένου, ότι ο υιός μας ήταν εξαιρετικά νεαρός στην ηλικία, ήταν υγιέστατος, συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντί μας, εργατικός και έδειχνε με κάθε τρόπο και εκδηλωτικότατα την αγάπη και την εκτίμηση προς τα πρόσωπά μας.
Ενόψει των ανωτέρω και ειδικότερα σε σχέση με τις συνθήκες του δυστυχήματος, την προκλητικά αμελή και εγκληματική συμπεριφορά σας, μη μεριμνώντας για την αποκατάσταση της κλίμακας και την μη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται από την ελληνική νομοθεσία, είχε ως αποτέλεσμα ο υιός μας να τραυματιστεί σοβαρά στο δεξί του πόδι και εν συνεχεία να καταλήξει κατά την αναρρωτική του άδεια. Για τον λόγο αυτό εξαιτίας του απροσδόκητου θανάτου του υιού μας, ο οποίος μας προκάλεσε έντονη θλίψη και πόνο αιτούμαστε χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης το ποσό των τριακοσίων χιλιάδων ευρώ (300.000€) για τον καθένα από εμάς τους γονείς του θανόντα.
Η τρίτη εξ’ ημών, αδερφή του θανόντος Νικήτα-Ραφαήλ Καψαλάκη, με τον οποίο μεγαλώσαμε μαζί στο πλαίσιο μιας αγαπημένης και ενωμένης οικογένειας, μοιραστήκαμε κοινά βιώματα και παρέες, την αγάπη της μητέρας μας και του πατέρα μας, ζούσαμε από κοινού τις οικογενειακές χαρές και λύπες και συμπαραστεκόμασταν σε όποιον εξ ημών χρειαζόταν την αδερφική προστασία. Ο αδερφός μου ήταν εργατικός, πρόσχαρος και φιλότιμος, ήταν πάντα έτοιμος να βοηθήσει κάθε συνάνθρωπό του που είχε την ανάγκη του, διατηρούσε μαζί μου καθημερινή επαφή, ενώ από την πλευρά μου ενδιαφερόμουν για την υγεία και την εν γένει πρόοδό του και ήμασταν στενότατα συνδεδεμένοι συναισθηματικά. Ο θάνατός του προξένησε σε εμένα τεράστιο και δυσαναπλήρωτο κενό και έντονο ψυχικό άλγος, καθότι η απουσία του είναι εντονότατη καθημερινά και ο χαμός του δεν μπορεί να αναπληρωθεί για κανένα από την οικογένειά μας.
Για τον λόγο αυτό εξαιτίας του απροσδόκητου θανάτου του αδελφού μου, ο οποίος μου προκάλεσε έντονη θλίψη και πόνο αιτούμαι χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης το ποσό των τριακοσίων χιλιάδων ευρώ (300.000€)».
Την υπόθεση χειρίζονται οι συνεργάτες, κ.κ. Ιωάννης Χριστοδούλου και Εμμανουήλ Ζέζιος.
Χρηματική αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης διεκδικούν συγγενείς αδικοχαμένου σε ηλικία 30 ετών υπαλλήλου της ΔΕΥΑΡ
