«Η ανώτατη εκπαίδευση έχει μέλλον αρκεί να μπουν τα θεμέλια για να οργανωθεί σωστά η παιδεία. Πρέπει να γίνει ευρύτερη συζήτηση στην ελληνική κοινωνία για το είδους της παιδείας που θέλουμε. Αυτό είναι βασικό».
Αυτό υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στη «δ», ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Γιάννης Σακκάς αναφερόμενος στα προβλήματα που ταλανίζουν την ανώτατη εκπαίδευση.
«Όχι μόνο το υπουργείο Παιδείας αλλά όλη η κοινωνία θα πρέπει να λαμβάνει μέρος στο διάλογο. Η Παιδεία σήμερα έχει φθάσει σε σημείο μηδέν. Χρειάζεται να αλλάξουν πολλά πράγματα στη διοίκηση και στον εκπαιδευτικό μηχανισμό», δηλώνει ο κ. Σακκάς.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου αναφέρεται και στο επίμαχο θέμα των μετεγγραφών, υπογραμμίζοντας πως τον πρώτο λόγο για αυτές θα πρέπει να έχουν οι πρυτάνεις.
Σε ερώτηση σχετικά με τη μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα Πανεπιστήμια, ο κ .Σακκάς υπογραμμίζει
«Χρειάζονται νέα κονδύλια. Το θέμα είναι και πως τα Πανεπιστήμια θα αξιοποιήσουν τους πόρους. Η αποτελεσματικότητα ενός πανεπιστημίου δεν κρίνεται μόνο από τα χρήματα που δέχεται. Κρίνεται από το πόσο αποτελεσματικά τα αξιοποιεί».
Αναφορά κάνει ο κ. Σακκάς και στην έρευνα που παρουσίασε στο Συμπόσιο, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 ετών από το ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Η συνέντευξή του κ. Γιάννη Σακκά, αναλυτικά:
• Ποιο ήταν το θέμα της ομιλίας που αναπτύξατε στο συμπόσιο που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο στα πλαίσια των εκδηλώσεων για το ολοκαύτωμα των Εβραίων;
Εστίασα την ομιλία μου στην Εβραϊκή κοινότητα και στη λειτουργία της κατά την περίοδο του μεσοπολέμου. Στα χρόνια της κατοχής κατέληξε να καταστραφεί μετά τη σύλληψη των μελών της και τη μετακίνηση τους στην Αθήνα και ακολούθως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εξέτασα το πώς έγιναν οι συλλήψεις και πως αντέδρασαν οι Ιταλοί και οι Έλληνες. Υπό εξέταση είναι ακόμη η στάση των συμμάχων αν δηλαδή χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία αντέδρασαν στη βίαιη μετακίνηση των Εβραίων και την εξόντωση τους. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό γεγονός γιατί η εβραϊκή κοινότητα είχε σχέση τόσο με τους Έλληνες όσο και με τους μουσουλμάνους που ζούσαν εδώ. Όλα αυτά άλλαξαν μετά την καταστροφή της Ισλαηλιτικής Κοινότητας.
• Ήταν εύκολο να συγκεντρώσετε τα απαραίτητα στοιχεία για την έρευνα σας καθώς έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα;
Να μην ξεχνάμε πως στη Ρόδο λειτουργεί το Γενικό Αρχείο του Κράτους. Είναι από τις καλύτερες υπηρεσίες στην Ελλάδα και πολύ καλά οργανωμένο. Για τους ερευνητές υπάρχει πληθώρα υλικού . Υπάρχουν αρκετά έγγραφα στα οποία μπορεί να προστρέξει κανείς. Έχω κάνει έρευνα και σε άλλα αρχεία για να συγκεντρώσω πληροφορίες για την ιστορία της Δωδεκανήσου την περίοδο της Ιταλοκρατίας και όχι μόνο. Τα αρχεία είναι πολύ σημαντικά και αξίζουν έρευνας.
• Τι έγινε μετά τη σύλληψη των μελών της Ισλαηλιτικής Κοινότητας;
Τα γεγονότα στα οποία εστιάζουμε την έρευνα μας έλαβαν χώρα τον Ιούλιο του 1944. Τότε έγιναν οι συλλήψεις. Με τρία καράβια οι Εβραίοι της Ρόδου και της Κω μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου στην Αθήνα. Εκεί υπέφεραν πολύ. Όσοι επιβίωσαν μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα στη Γερμανία. Το ταξίδι διήρκεσε δεκαπέντε ημέρες και ήταν επίπονο. Εκεί οι περισσότεροι εξοντώθηκαν. Ελάχιστοι Ροδίτες Εβραίοι κατόρθωσαν να σωθούν και να πάνε στην Ιταλία. Αυτή ήταν η μοίρα τους. Η κοινότητα καταστράφηκε. Και σήμερα αριθμεί πολύ λίγα μέλη. Στηρίζεται σε Εβραίους που ήρθαν στη Ρόδο από άλλα μέρη της Ελλάδος μετά τον πόλεμο.
• Όσοι επιβίωσαν κατέφυγαν μόνο στην Ιταλία μετά την απελευθέρωσή τους;
Οι περισσότεροι έμειναν στη Ρώμη. Κάποιοι άλλοι πήγαν στις ΗΠΑ.
• Είχατε συνεργασία με κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους;
Οι επιζώντες πλέον είναι ελάχιστοι. Με κάποιους από αυτούς συνομιλήσαμε. Μου περιέγραψαν το δράμα που έζησαν. Θέλουν να ξεχάσουν την αγριότητα, τη θηριωδία που έζησαν και γενικά όλα εκείνα τα γεγονότα που τους πλήγωσαν. Δεν μπορούν όμως γιατί οι μνήμες είναι βαθιά χαραγμένες μέσα τους και δεν σβήνουν.
• Θα συνεχίσετε να κάνετε έρευνα;
Θα συνεχίσω την έρευνα γιατί το υλικό που υπάρχει είναι πολύ πλούσιο. Στις προθέσεις μου είναι να προχωρήσω και στην έκδοση ενός βιβλίου. Τα πρακτικά του συμποσίου που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο θα εκδοθούν στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα. Επομένως το αποτέλεσμα της έρευνας θα είναι πολύ θετικό. Θα συνεχίσω να διδάσκω και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που στηρίζει την τοπική κοινωνία και επιδιώκει τη βοήθεια της.
• Αναφερθήκατε στην ανάγκη στήριξη του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ποια είναι η άποψη σας για τις μετεγγραφές καθώς οι αποφάσεις του υπουργού Παιδείας κ. Α. Λοβέρδου φαίνεται πως έχουν προκαλέσει αντιδράσεις;
Οι μετεγγραφές θα πρέπει να περιοριστούν γιατί το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποδυναμώνεται. Πολλοί φοιτητές φεύγουν για να φοιτήσουν σε κεντρικά ΑΕΙ. Έτσι ατροφούν και αποδυναμώνονται τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Είμαι αντίθετος σε αυτή τη διαδικασία. Η πολιτική αυτή δεν είναι σωστή και πρέπει να αλλάξει.
• Ποιοι πρέπει να αποφασίζουν για τις μετεγγραφές, η πολιτεία ή οι πρυτάνεις;
Πρέπει να αποφασίζουν οι πρυτάνεις σε συνεργασία με την πολιτεία. Να έχουν όμως τον πρώτο λόγο οι πρυτάνεις γιατί εκείνοι γνωρίζουν τις δυνατότητες των Πανεπιστημίων.
• Πρόβλημα αποτελεί για τα Πανεπιστήμια και η αξιολόγηση;
Είναι ένα μεγάλο θέμα. Πρέπει να γίνεται αξιολόγηση. Το θέμα είναι γιατί και με ποιους σκοπούς ακολουθείται η συγκεκριμένη διαδικασία. Η πολιτική το να διώχνουν υπαλλήλους χωρίς να γνωρίζουν την αξία τους είναι λανθασμένη. Θα πρέπει να μπουν αυστηρά και σωστά κριτήρια αξιολόγησης.
• Είναι επαρκείς οι πόροι που διατίθενται για τα ΑΕΙ;
Το υπουργείο Παιδείας δεν ενισχύει με επαρκείς πόρους τα πανεπιστήμια. Χρειάζονται νέα κονδύλια. Το θέμα είναι και πως τα Πανεπιστήμια θα αξιοποιήσουν τους πόρους. Η αποτελεσματικότητα ενός πανεπιστημίου δεν κρίνεται μόνο από τα χρήματα που δέχεται. Κρίνεται από το πόσο αποτελεσματικά τα αξιοποιεί.
• Πως βλέπετε το μέλλον ανώτατης εκπαίδευσης;
Η ανώτατη εκπαίδευση έχει μέλλον αρκεί να μπουν τα θεμέλια για να οργανωθεί σωστά η παιδεία. Πρέπει να γίνει ευρύτερη συζήτηση στην ελληνική κοινωνία για το είδους της παιδείας που θέλουμε. Αυτό είναι βασικό . Όχι μόνο το υπουργείο Παιδείας αλλά όλη η κοινωνία θα πρέπει να λαμβάνει μέρος στο διάλογο. Η Παιδεία σήμερα έχει φθάσει σε σημείο μηδέν. Χρειάζεται να αλλάξουν πολλά πράγματα στη διοίκηση στον εκπαιδευτικό μηχανισμό.
