«Η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων ελέγχεται από την τρόικα – φανταστείτε η εφορία του Ηνωμένου Βασιλείου να ελέγχεται από τις Βρυξέλλες. Όμως, η γενική γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων ελέγχεται από εμένα. Διόρισα έναν καλό παιδικό μου φίλο, που είχε γίνει καθηγητής πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, μια εβδομάδα αφού πήγαμε στο υπουργείο, με κάλεσε και μου είπε πως αυτός ελέγχει τα μηχανήματα, αλλά το λογισμικό ελέγχεται από την τρόικα. Μου είπε πως αν ρωτούσε την ΓΓ Δημοσίων Εσόδων θα καταλάβαιναν αμέσως ότι σχεδιάζαμε να φτιάξουμε ένα σύστημα παράλληλων πληρωμών».
Μέσα σ αυτή την περιγραφή του σχεδίου για δημιουργία ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος, ο Γιάνης Βαρουφάκης φωτογράφισε και τον «παιδικό φίλο» στον οποίο ανέθεσε το έργο του χακαρίσματος των ΑΦΜ.
Πρόκειται για τον ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων Μιχάλη Χατζηθεοδώρου.
Ιδού πως τον είχε παρουσιάσει ο Γ. Βαρουφάκης στις 5/3/2013 όταν πραγματοποιήθηκαν οι διορισμοί των νέων γενικών γραμματέων του υπουργείου Οικονομικών:
Ο Μιχάλης Χατζηθεοδώρου είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών, επίσης στο Μαθηματικό Τμήμα. Το Διδακτορικό του είναι από το Πανεπιστήμιο Columbia των Ηνωμένων Πολιτειών σε Πληροφοριακά Συστήματα, σε Υπολογιστικά Συστήματα. Γι αυτό είμαι ιδιαίτερα ευτυχής και ευγνώμων προς τον ίδιο, που δέχτηκε να αναλάβει τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων με στόχο την πραγματική ανάδειξη αυτής της Γραμματείας και των δυνατοτήτων της στο κατ’ εξοχήν αντικείμενό της. Τα πληροφοριακά συστήματα του Υπουργείου Οικονομικών αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» πάνω στην οποία θα χτιστεί, χτίζεται και θα χτιστεί ακόμη περισσότερο η δυνατότητα του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά και γενικότερα του ελληνικού κράτους, να στηρίξει το φορολογικό του σύστημα, το σύστημα πληρωμών σε νέες τεχνολογικές δομές, οι οποίες θα αναπτύσσονται ενδογενώς μέσα από το Υπουργείο σε συνεργασία και με τον ιδιωτικό τομέα, αλλά χωρίς εξάρτηση από συγκεκριμένες εταιρείες και χωρίς να συνεχίζεται μια κατάσταση που παρατηρείται συχνά στο ελληνικό δημόσιο. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες των τεχνολογικών υπηρεσιών να βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα. Ο Μιχάλης αν θέλετε αποτελεί ένα δείγμα γραφής των επιλογών μας να μην επιλέγουμε ανθρώπους του κομματικού σωλήνα, ανθρώπους οι οποίοι περνούν αυτές τις «περιστρεφόμενες πόρτες» που συνήθως χαρακτηρίζουν τους τρόπους των διορισμών. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει εργαστεί ποτέ στο δημόσιο. Είναι ένας τεχνοκράτης και αναλαμβάνει τα πληροφοριακά συστήματα ως «πληροφορικάριος».
