“Ο Έλληνας δεν έχει μάθει να επαινεί αλλά να φθονεί και να ψέγει, ηδονίζεται με το μίσος και τη συκοφαντία εναντίον σε όποιον δε του μοιάζει, υπηρετεί τα ‘προσωπικά του’, κι όχι τα συλλογικά, ιδανικά, διακατέχεται από μία ψευδαίσθηση υπεροχής κι έναν εγωκεντρισμό που τον οδηγούν συνεχώς σε λάθη.” Εηραψε σε κάποιο άρθρο του ο Γιάννης Πανούσης. Το θυμήθηκα, βλέποντας ,δεξιά κι αριστερά σχόλια ντροπής και μίσους που γράφτηκαν στην είδηση των καταστροφών στο Τζαμί Ντεφτερντάρ στην Κω, σ’ ένα σταυροδρόμι πολιτισμών ανάμεσα σε κτίρια ιταλικά, όπως η Δημοτική Αγορά, η Αίγλη, το Αρχαιολογικό Μουσείο και την Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά. Ενα από τα πιο κλασικά και χαρακτηριστικά δείγματα ισλαμικής τέχνης στο νησί, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα δε σχόλια που γράφτηκαν για τον θάνατο του Τούρκου επισκέπτη στην Κω, δεν περιγράφονται -κατά το γνωστό από «πατριώτες» Ελληναράδες «καλός Τούρκος μόνο νεκρός». Ανατριχίλα και μόνον, από πειραγμένες προσωπικότητες , απαίδευτους και ανιστόρητους.
Πειραγμένοι
