Γράφει
ο Νεκτάριος Καλογήρου
Μικρά διαμάντια έχουν “αναδυθεί” σε ανυποψίαστες γωνιές της Ρόδου και έχουν αρχίσει να επαναπροσδιορίζουν τις υπηρεσίες φιλοξενίας και γαστρονομίας. Τα μικρά luxury, boutique καταλύματα αυξάνονται διαρκώς και σιγά σιγά γίνονται υπολογίσιμη δύναμη.
Πρόκειται για μικρές μονάδες που αποτελούνται από τρεις έως 12 σουίτες. Η ελληνική παράδοση κυριαρχεί σε όλα τα boutique και αποτυπώνεται στις αυλές, στις πόρτες, στα δωμάτια, ακόμα και στα ίδια τα κρεβάτια. Τα πάντα στα συγκεκριμένα καταλύματα είναι ιδιαίτερης αισθητικής και τα διακοσμητικά τους στοιχεία τις περισσότερες φορές αποτελούν συλλεκτικά κομμάτια.
Ωστόσο, το πραγματικά αξιοθαύμαστο των καταλυμάτων αυτών είναι οι θέσεις στις οποίες αναπτύχθηκαν. Δρόμοι ξεχασμένοι ακόμα και από τις υπηρεσίες καθαριότητας, σημεία της πόλης σκοτεινά, τα οποία μέχρι πρότινος όλοι απέφευγαν, τώρα έγιναν σημεία αναφοράς και περιγράφονται στους χάρτες ως hot spot φιλοξενίας υψηλών προδιαγραφών.
Το Νιοχώρι είναι μία από τις περιοχές που αλλάζει όψη. Μόνο στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου έχουν ξεκινήσει τέσσερα καινούργια boutique microhotels. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν άλλα δύο, τα οποία είχαν ξεκινήσει να λειτουργούν πριν από περίπου οκτώ χρόνια. Η συνολική τους δυναμικότητα σε κλίνες είναι μικρή. Όλα μαζί δεν έχουν περισσότερες από 30 σουίτες, όμως δημιουργούν ποιοτικό κριτήριο. Οσοι φιλοξενούνται σε αυτές, περιγράφουν τη διαμονή τους με φανταχτερά λόγια και δεν φείδονται να δίνουν πολλά «αστέρια» στις αξιολογήσεις στο tripadvisor και στων λοιπών, μεγάλων δικτυακών χώρων για τον τουρισμό. Οι υψηλές υπηρεσίες φιλοξενίας, η κουζίνα με όλων των ειδών τα τοπικά προϊόντα και η αισθητική σηκώνουν ψηλά τον πήχη του ανταγωνισμού. Είναι σίγουρο ότι η στροφή αυτή θα αναγκάσει όλους τους υπόλοιπους «Νιοχωρίτες», μικροξενοδόχους να ακολουθήσουν την ίδια οδό.
Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου αποτελεί το δεύτερο σημείο υψηλού ενδιαφέροντος για εκείνους που αποφάσισαν να στραφούν στη δημιουργία boutique καταλυμάτων. Μέσα από τα τείχη έχουν γίνει αρκετές, μικρές, πολυτελείς και υπερπολυτελείς μονάδες. Ορισμένες από αυτές είναι πραγματικά εντυπωσιακές και συναγωνίζονται στα ίσα τα διεθνούς φήμης καταλύματα των μεγάλων προορισμών του κόσμου.
Ξεχωριστή κατηγορία αποτελεί η Λίνδος, που ακολουθεί λαμπρή πορεία στην ανάπτυξη boutique, μικρών μονάδων. Η εκκίνηση είχε γίνει πριν από περίπου 15 χρόνια όταν πρώτος ο κ. Μιχάλης Μελένος επένδυσε, ξεχώρισε και δημιούργησε μια μόδα που χρόνο με το χρόνο υιοθετείται από όλο και περισσότερους επιχειρηματίες.
Πρέπει να σημειωθεί ότι είναι δύσκολο να γίνει ονομαστική αναφορά σε ένα προς ένα σε όλα καταλύματα αυτής της κατηγορίας, καθώς είναι σίγουρο πως κάποιο θα «ξεχαστεί». Προς την κατεύθυνση αυτή υπάρχει έρευνα που διενεργείται από την ομάδα του “Rhodes: Luxury is culture” και τα αποτελέσματά της θα παρουσιαστούν τον προσεχή Οκτώβριο.
Πολυτέλεια κόντρα
στην κακή νοοτροπία
Είτε στη Μεσαιωνική Πόλη, είτε στο Νιοχώρι, είναι πολλές οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι ξενοδόχοι. Ηχορύπανση, κίνηση αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων με αδικαιολόγητα μεγάλη ταχύτητα, καθαριότητα (αν και τελευταία γίνεται καλή δουλειά από την ιδιωτική εταιρεία) αποτελούν μείζονα ζητήματα. Ωστόσο, όλα τα παραπάνω φαντάζουν ως μια μικρή παρωνυχίδα συγκρινόμενα με την κακή νοοτροπία και την κακοδαιμονία της γειτονιάς, των εμπόρων και των λοιπών μονίμων κατοίκων των συγκεκριμένων περιοχών.
Τα γεγονότα είναι καθημερινά. Ο «κράχτης» του γείτονα διαλαλεί τον σπουδαίο γύρο που ψήνεται στο γκάζι και με ευαισθησία παχύδερμου παρενοχλεί εκείνους που πληρώνουν (πολλά ή λίγα λεφτά) για να καταλύσουν με ηρεμία σε ένα χώρο αξιώσεων. Στην ίδια κατηγορία και οι έμποροι (πάντα οι ίδιοι) που δεν παραλείπουν κάθε πρωί να βγάζουν τα εμπορεύματά τους μέχρι τη μέση του δρόμου, παρεμποδίζοντας έτσι την ομαλή κυκλοφορία των ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων μετακίνησης επισκεπτών. Επιπρόσθετα, οι σακούλες με τα σκουπίδια της γειτονιάς αφήνονται σε όποια γωνιά βρεθεί εύκαιρη, έστω κι αν στην ίδια γωνιά βρίσκεται ένα από τα παράθυρα των καταλυμάτων. Βέβαια, σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν τα παιδιά των ΡΟΜΑ που από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζουν στο ακορντεόν «τα παιδιά του Πειραιά», τεντώνοντας μέχρι τα άκρα να νεύρα των επισκεπτών και κάνοντας να τρέμουν τα κόκκαλα της Μερκούρη και του Χατζηδάκι.
Τα παραδείγματα κακής συμπεριφοράς είναι πάμπολλα και δυστυχώς επαναλαμβάνονται σε καθημερινή βάση. Είναι ξεκάθαρο ότι η ζήλια για την εξέλιξη του γείτονα και η κακή νοοτροπία, κυριαρχούν επί της συμπεριφοράς του σεβασμού που θα έπρεπε να υπάρχει απέναντι σε εκείνους που παλεύουν για να κάνουν τον τόπο πιο όμορφο.
Τιμές, κρατήσεις και κέρδη
Η μονοκαλλιέργεια του μαζικού τουρισμού δεν είναι μονόδρομος. Τα μικρά, πολυτελή καταλύματα το αποδεικνύουν, καθώς μπορούν και κερδίζουν επισκέπτες που μόνο για τη διαμονή μίας ημέρας πληρώνουν τόσα όσα άλλοι τουρίστες πληρώνουν για πακέτο διακοπών 6 ημερών, με πλήρη διατροφή και τα αεροπορικά εισιτήρια να συμπεριλαμβάνονται.
Οι συνήθεις τιμές διανυκτέρευσης, της υψηλής τουριστικής περιόδου, στα boutique καταλύματα της Ρόδου, ξεκινούν από 150 ευρώ και φτάνουν μέχρι και τα 300 ευρώ. Μάλιστα, για ορισμένες περιπτώσεις, οι τιμές φθάνουν ακόμα και στα 600 ευρώ τη βραδιά (για δύο άτομα), χωρίς να περιλαμβάνεται γεύμα ή δείπνο. Η διατήρηση των τιμών σε αυτά τα επίπεδα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Από τη μία πλευρά τα καθημερινά προβλήματα που περιεγράφησαν και από την άλλη η υπερπροσφορά κλινών δυσκολεύουν την προσπάθεια των ξενοδόχων αυτής της κατηγορίας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί (μέσω ίντερνετ) η διαφορά των υπηρεσιών ενός boutique καταλύματος που ζητά 200 ευρώ τη βραδιά, από εκείνες ενός πεντάστερου ξενοδοχείου που πωλεί στην ίδια τιμή το πακέτο των έξι διανυκτερεύσεων.
Βέβαια, τα πάντα γίνονται πιο απλά όταν ο τουρίστας φτάσει στη Ρόδο. Τότε γίνεται αντιληπτή η σχέση ποιότητας – τιμής και την επόμενη φορά η κράτηση γίνεται πιο εύκολη. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως τα boutique επενδύουν στο χρόνο και αυτού του είδους η αναμονή, στο υφιστάμενο οικονομικό περιβάλλον, είναι δύσκολη.
Σοβαρό ζήτημα που πρέπει επίσης να επιλυθεί είναι το σύστημα των κρατήσεων. Το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από το booking.com που ζητά αμοιβή 20% και αυτή μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 25% για μια προβολή σε καλύτερη σειρά. Αρα, αμέσως υπάρχει απώλεια σημαντικού ποσοστού εσόδων. Επιπρόσθετα, ο ΦΠΑ, οι λοιπές κρατήσεις και φόροι απορροφούν ένα σημαντικό ποσοστό από τα χρήματα που πληρώνει ο επισκέπτης. Η λύση βρίσκεται στις διεθνείς τουριστικές εκθέσεις, εκεί όπου είναι δυνατόν να κερδηθούν κρατήσεις από τους μεμονωμένους επισκέπτες.
Οι τελευταίοι περνούν από τα τουριστικά περίπτερα κατά την ημέρα του κοινού (συνήθως είναι η τρίτη ημέρα των εκθέσεων) και εκεί είναι δυνατόν να επιτευχθεί σωστή ενημέρωση, που με τη σειρά της να οδηγήσει σε κράτηση απευθείας από το site του καταλύματος. Βέβαια, το κόστος παρουσίας στις εκθέσεις είναι μεγάλο, γεγονός που ενισχύει την εξάρτηση από τις διεθνείς πλατφόρμες κρατήσεων.
Στα boutique στηρίζεται
το μέλλον
Δυσκολίες, προβλήματα, αλλά και χαρές και στα σίγουρα μεγάλη ικανοποίηση προσφέρουν για τους επιχειρηματίες αυτού του είδους τα καταλύματα. Ο συγκεκριμένος δρόμος απαιτεί συνεχή και σκληρή δουλειά, όμως είναι μια δραστηριότητα γεμάτη δημιουργία που αν τελικά υιοθετηθεί από όλους, τότε στα σίγουρα μόνο οφέλη θα προκύψουν για τη Ρόδο.
Αποτελεί υποχρέωση αρχικά της κοινωνίας και ακολούθως των τοπικών αρχών να υποστηρίξουν αυτές τις προσπάθειες και να διευκολύνουν με κάθε τρόπο τη λειτουργία τους. Είναι οφειλόμενο να αναδεικνύονται οι καλοί και να αποτελούν πρότυπο για όλους τους άλλους που ακόμα αναζητούν τη σωστή οδό για την εξέλιξή τους. Μόνο έτσι η Ρόδος ως τουριστικός προορισμός και κυρίως ως κοινωνία ανθρώπων θα ξαναβρεθεί στη θέση που της αξίζει.
