Φωτιά ημέρα ένατη… Πυροσβέστες και εθελοντές που επιχειρούν στα πύρινα μέτωπα αναμετρώνται εκτός από το «θηρίο» και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Εχουν σταματήσει να μετρούν ώρες, μέρες. Κάθε λεπτό που μετράει είναι κρίσιμο, μάς λένε. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Δεν υπάρχει χρόνος για ύπνο, για φαγητό, για ξεκούραση. Δεν υπάρχει χρόνος για βιολογικές ανάγκες.
Από την Τρίτη 18 Ιουλίου που ξέσπασε η πυρκαγιά δεκάδες εθελοντές βρέθηκαν στα μέτωπα για να βοηθήσουν τους πυροσβέστες και τους πιστοποιημένους εθελοντές πυροσβέστες. Οι μέρες περνούν και οι εθελοντές κάθε μέρα γίνονται περισσότεροι. Οι δεκάδες έγιναν εκατοντάδες, όλοι με την ίδια αγωνία, όλοι με τον ίδιο πόνο, όλοι με το ίδιο πείσμα. Να σβήσει η φωτιά.
Στο μέτωπο επιχειρούν αδιάκοπα μαζί με τους πυροσβέστες και τους εθελοντές έφηβοι που επέλεξαν να ξενυχτούν στα μέτωπα της πυρκαγιάς αντί σε κέντρα διασκέδασης, που επέλεξαν να περνούν τη μέρα τους επιτηρώντας δάση και προσφέροντας βοήθεια σε όσους επιχειρούν στην κατάσβεση αντί να πάνε στην παραλία για μπάνιο ή με την παρέα τους για καφέ.
Υπάρχουν ηλικιωμένοι που από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν στο πλευρό των πυροσβεστών και των εθελοντών πυροσβεστών προσφέροντας με όποιο τρόπο μπορούν. Κάνοντας περιπολίες, κρατώντας μάνικες, μεταφέροντας νερό ακόμα και με τους κουβάδες.
Μέσα από το έρεβος που προκάλεσε η καταστροφική πυρκαγιά, αχνοφαίνεται η ελπίδα του αύριο, της αλληλεγγύης, της συνεισφοράς, της ατομικής ευθύνης, της νέας γενιάς που τόσα της έχουν προσάψει. Και όμως η γενιά του τάμπλετ και των κινητών τηλεφώνων έδωσε και δίνει δυναμικό παρών στα μέτωπα της πυρκαγιάς μαζί με τους πυροσβέστες και τους εθελοντές σε πείσμα όλων εκείνων που τη θεωρούν τη γενιά του καναπέ, του καφέ και της αδράνειας.
Οι εθελοντές που επιχειρούν στα μέτωπα της φωτιάς, όλες αυτές τις ημέρες και που δεν έχουν λείψει ούτε στιγμή από τη μάχη με τις φλόγες αφιερώνοντας και την τελευταία ικμάδα της δύναμής τους στην κατάσβεση της πυρκαγιάς και στην προστασία του δασικού μας πλούτου αλλά και των περιουσιών των συγχωριανών τους, δηλώνουν και οι ίδιοι την έκπληξή τους από την αθρόα προσέλευση της νέας γενιάς στα μέτωπα της πυρκαγιάς.
Εθελοντές που επιχειρούν μέρες και νύχτες και στους οποίους η Ρόδος οφείλει ένα τεράστιο ευχαριστώ και μια απέραντη ευγνωμοσύνη με δάκρυα στα μάτια περιγράφουν πως σε κάθε έκκληση, σε κάθε ανάγκη είναι πρώτα τα νέα παιδιά που δίνουν το «παρών» συναισθανόμενα την ανάγκη για κάθε είδους βοήθεια.
Σημαντική όμως είναι η προσφορά των νέων και στην συγκέντρωση τροφίμων και φαρμάκων, ειδών πρώτης ανάγκης, εντοπισμού και μεταφοράς πυρόπληκτων ζώων, στις επιχειρήσεις για τις αναζωπυρώσεις, στις περιπολίες για την προστασία των δασών και όπου άλλου χρειαστεί να συνδράμουν…
Ο εθελοντής και επικεφαλής της Εθελοντικής Ομάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών Σαλάκου κ. Παναγιώτης Εγγλέζος ο οποίος από την περασμένη Τρίτη 18 Ιουλίου που ξέσπασε η πυρκαγιά βρίσκεται στον Προφήτη Ηλία μέρα νύχτα μαζί με τα 25 περίπου μέλη της ομάδας, ανέφερε στη «δ» πως με την πρώτη έκκληση για βοήθεια στο δάσος του Προφήτη Ηλία περισσότερα από 200 άτομα έσπευσαν να βοηθήσουν από τα γύρω χωριά, στην πλειονότητά τους έφηβοι και νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια που σε χρόνο μηδέν βρέθηκαν στο μέτωπο δίπλα στους εθελοντές.
Και ο εθελοντής Σταύρος Φλαμπουριάρης ο οποίος επιχειρεί στα μέτωπα της πυρκαγιάς όλες αυτές τις μέρες, με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπογραμμίζει την σημαντική συνεισφορά των νέων παιδιών που ενεργά συμμετέχουν στην κατάσβεση των μετώπων, υπό το άγρυπνο μάτι των μεγαλύτερων που μεριμνούν για την ασφάλειά τους.
Παιδιών που άφησαν την ασφάλεια του σπιτιού τους και που σε συνθήκες ακραίων καιρικών συνθηκών επιχειρούν κοντά στις φωτιές σε υψηλές θερμοκρασίες και σε αποπνικτική ατμόσφαιρα γιατί θέλουν να προσφέρουν στον τόπο τους. Γιατί παραδειγματίζονται από τους εκατοντάδες εθελοντές που βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στα μέτωπα και γιατί αγαπούν τον τόπο τους.
Κι αυτή είναι η μόνη ακτίδα φωτός μέσα στο ζοφερό κλίμα που βιώνουμε στη Ρόδο με τη φωτιά να καίει για ένατη ημέρα απειλώντας, προκαλώντας τεράστια οικολογική καταστροφή, αποδεκατίζοντας τον ζωικό πλούτο, καταστρέφοντας καλλιέργειες και περιουσίες.
