Λάβρος κατά του πρωθυπουργού εμφανίζεται ο συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστος Σταϊκούρας, βάζοντας στο στόχαστρό του όσα περί των οικονομικών υποστήριξε ο κ. Τσίπρας, στη χθεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη.
“Ο παραιτηθείς πρωθυπουργός και πρόεδρος του υπολοίπου εκ του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Τσίπρας, με τη χθεσινή τηλεοπτική εμφάνισή του, προσέθεσε ένα ακόμη κρίκο στη μακρά αλυσίδα των οβιδιακών μεταμορφώσεων, της αυθαίρετης ερμηνείας της πραγματικότητας και των θολών υποσχέσεων. Όμως οι πολίτες έχουν κατανοήσει το παίγνιο. Έχουν διαπιστώσει ότι καμία από τις ευχάριστες προεκλογικές υποσχέσεις του δεν πραγματοποιήθηκε. Έχουν υποπτευθεί αυτά που τους περιμένουν και έχουν αρχίσει να βιώνουν δυσάρεστα αποτελέσματα από την επτάμηνη κυβέρνησή του. Πλέον τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία και τάση απόρριψης”, τόνισε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και στρέφοντας την προσοχή του στο σκέλος της δημοσιονομικής πολιτικής, επεσήμανε τα εξής:
1ον. Υποστήριξε ότι το συνολικό δημοσιονομικό κόστος του 1ου Μνημονίου ήταν 40 δισ. ευρώ, του 2ου Μνημονίου ήταν 25 δισ. ευρώ και του 3ου Μνημονίου 9,7 δισ. ευρώ.
Η αλήθεια είναι:
α. Το ύψος των μέτρων του 1ου Μνημονίου ήταν 30 δισ. ευρώ (Ν. 3845/2010). Συνυπολογίζοντας και τα μέτρα που είχαν προηγηθεί της ψήφισης του Μνημονίου, τους πρώτους μήνες του 2010, το ύψος διαμορφώνεται, πράγματι, περίπου στα 40 δισ. ευρώ.
Το ύψος των μέτρων του 2ου Μνημονίου ήταν 13 δισ. ευρώ (N. 4127/2013), και όχι 25 δισ. ευρώ, που ανακριβώς ανέφερε ο κ. Τσίπρας. Και κάποια από αυτά δεν εφαρμόστηκαν στην πορεία.
Το ύψος των μέτρων του 3ου Μνημονίου δεν έχει ακόμη με ακρίβεια προσδιορισθεί, αλλά εκτιμάται ότι θα προσεγγίσουν ή και θα υπερβούν τα 13 δισ. ευρώ.
Και αυτό γιατί, εκτός των ήδη ψηφισθέντων μέτρων, μέσα από τους πρώτους 2 Nόμους με τα προαπαιτούμενα, επίκεινται, με την κατάθεση του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2016-2019, τον Οκτώβριο του 2015, όπως αναφέρει το 3ο Μνημόνιο, νέα μέτρα για το 2015-2016 (“…μεγάλη και αξιόπιστη δέσμη παραμετρικών μέτρων και διαρθρωτικών δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων”, ενδεικτικά και μόνο, η μείωση των αμυντικών δαπανών μέσω “μείωσης των απασχολούμενων και συμβάσεων του Δημοσίου” θα αποφέρει επιπλέον 500 εκατ. ευρώ το 2015-2016) και πρόσθετα μέτρα για το 2017-2018 (“αξιόπιστα διαρθωτικά μέτρα που θα αποφέρουν τουλάχιστον ¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018”). Στα μέτρα αυτά προβλέπονται, και ήδη εν πολλοίς υλοποιούνται, σημαντικές αυξήσεις φόρων και περικοπές σε συντάξεις.
Ενώ, “οι Ελληνικές αρχές δεσμεύονται να λάβουν περαιτέρω διαρθρωτικά μέτρα τον Οκτώβριο του 2016, αν κριθούν αναγκαία, για να διασφαλιστούν οι στόχοι του 2017 και του 2018”.
β. Δεν μπορεί να δεχθούμε ότι ο κ. Τσίπρας δεν κατανοεί ότι συγκρίνει μέτρα που αναφέρονται σε διαφορετικές καταστάσεις της οικονομίας.
Τα επώδυνα μέτρα του 2ου Μνημονίου ήταν αναγκαία, γιατί η χώρα, το 2011, είχε υψηλό πρωτογενές έλλειμμα (-3,0% του ΑΕΠ) και βαθιά ύφεση (-8,8%).
Τα επώδυνα μέτρα του 3ου Μνημονίου δεν ήταν αναγκαία, γιατί η χώρα, το 2014, είχε πρωτογενές πλεόνασμα (+0,4% του ΑΕΠ) και η οικονομία της είχε ανακάμψει (+0,8%).
Κατέστησαν όμως αυτά τα μέτρα αναπόφευκτα γιατί επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ η οικονομία γύρισε, το 2015, και πάλι, στα πρωτογενή ελλείμματα (-1,5% του ΑΕΠ) και στην ύφεση (τουλάχιστον -2%).
γ. Το 2ο Μνημόνιο περιελάμβανε, κυρίως, περιστολή δαπανών, σε ποσοστό 73%, επιτυγχάνοντας την ενδεδειγμένη κατανομή της δημοσιονομικής προσαρμογής μεταξύ του σκέλους των δαπανών (2/3) και του σκέλους των εσόδων (1/3), ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η αποτελεσματικότητα της προσαρμογής.
Αντιθέτως, το 3ο Μνημόνιο περιλαμβάνει πολλούς νέους, πρόσθετους φόρους, περίπου στην αντίστροφη ή και χειρότερη αναλογία από αυτή του 2ου Μνημονίου, απειλώντας με πλήρη διάλυση τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
2ον. Υποστήριξε ότι η μείωση των δημοσιονομικών στόχων θα οδηγήσει στην αποφυγή 20 δισ. ευρώ επιπλέον μέτρων τα προσεχή χρόνια.
Δεν λέει την αλήθεια.
Η αλήθεια είναι ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι εξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας, ενώ το ζητούμενο είναι το ύψος των δημοσιονομικών στόχων σε συνδυασμό με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν οι στόχοι.
Δυστυχώς, επί ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση και η δημόσια οικονομία στα πρωτογενή ελλείμματα.
Υπενθυμίζουμε ότι οι “Θεσμοί”, πέρυσι το Νοέμβριο, προέβλεπαν για το 2015, πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.
Σήμερα, η αντίστοιχη εκτίμηση του 3ου Μνημονίου είναι για πρωτογενές έλλειμμα 1,5% του ΑΕΠ.
Άρα, το δημοσιονομικό κόστος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ διαμορφώνεται στα 8 δισ. ευρώ μόνο για το 2015.
Συνεπώς, η συμφωνία, μέχρι το 2018, για πολύ χαμηλότερους δημοσιονομικούς στόχους, λόγω της ύφεσης, όχι μόνο δεν οδήγησε σε αποφυγή μέτρων, αλλά αντίθετα, οδήγησε σε νέα, επώδυνα μέτρα.
3ον. Ανέφερε ότι μετά από τρεις αξιολογήσεις, μέχρι το καλοκαίρι του 2016, η χώρα θα βγει από το Μνημόνιο.
Δεν λέει την αλήθεια.
Στο 3ο Μνημόνιο, που ο ίδιος υπέγραψε, αναφέρεται:
“Οι όροι που συνδέονται με τη διευκόλυνση χρηματοδοτικής συνδρομής η οποία καλύπτει την περίοδο 2015-2018 θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση, λαμβανομένης υπόψη της επιτευχθείσας προόδου όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις κατά το προηγούμενο τρίμηνο. Σε κάθε επανεξέταση, θα εξειδικεύονται πλήρως, με λεπτομέρειες και χρονοδιαγράμματα, τα συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής και τα λοιπά μέσα για την επίτευξη αυτών των ευρύτερων στόχων”.
Και συμπληρώνει:
“Για την επιτυχία απαιτείται ο ενστερνισμός του προγράμματος μεταρρυθμίσεων από την ελληνική Κυβέρνηση (…) και η συνεχής εφαρμογή των συμφωνημένων πολιτικών επί χρόνια”.
“Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας επιδίδεται, ως συνήθως, στην πρακτική της μικρής δόσης αλήθειας και της μεγάλης δόσης ψεύδους, προσδοκώντας ότι για μια ακόμη φορά θα παρασύρει τους πολίτες. Πιστεύουμε ότι οι πολίτες θα αποκλείσουν πλέον από την πολιτική ζωή το “διαζύγιο με την πλήρη αλήθεια””, επεσήμανε ο κ. Σταϊκούρας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
