Ανακοίνωση της Ομάδας Γυναικών Ρόδου για την τραγική δολοφονία

Πριν λίγες μέρες γίναμε μάρτυρες άλλης μιας τραγικής δολοφονίας μιας νέας γυναίκας, μιας νέας εκπαιδευτικού, από τον πρώην σύντροφό της, αυτή τη φορά στη Ρόδο. Μιας εν ψυχρώ δολοφονίας που συγκλόνισε και δικαιολογημένα, όλη την κοινωνία του νησιού, και όχι μόνο.

Η δολοφονία αυτή, δυστυχώς, είναι μια ακόμα από τις όχι λίγες περιπτώσεις, μόνο για το 2021.

Η Ομάδα Γυναικών Ρόδου, ως μέλος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, δε θα μπορούσε να μην καταδικάσει το αποτρόπαιο αυτό γεγονός, τη δολοφονία μιας νέας γυναίκας, όπως καταδικάζει και καταγγέλλει διαχρονικά τη βία, την κακοποίηση, τη σεξουαλική εκμετάλλευση, τις δολοφονίες γυναικών. Όπως εκφράζει την αλληλεγγύη της σε κάθε γυναίκα του μόχθου, θύμα της βίας στο χώρο δουλειάς, εκεί όπου ζει, σπουδάζει, αθλείται, περνάει τον ελεύθερο χρόνο της. Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας σε κάθε οικογένεια που βιώνει την απάνθρωπη απώλεια του δικού της ανθρώπου.

Δε θα μπορούσαμε όμως και να μην προβληματιστούμε από το γεγονός ότι τέτοια περιστατικά έχουν αρχίσει να παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας τον τελευταίο καιρό. Και μιλάμε για την αύξηση της βίας, που φτάνει ακόμα και στο φόνο, όχι μόνο από άντρες απέναντι σε γυναίκες, αλλά και από γυναίκες απέναντι σε γυναίκες, από εφήβους- έφηβες μεταξύ τους κλπ.

Αυτά τα τραγικά φαινόμενα, όπως και οι πολυσυζητημένες δολοφονίες γυναικών, η σεξουαλική κακοποίηση και ο βιασμός έχουν την ίδια πηγή. Απορρέουν από το «δίκαιο» που επιβάλλει η σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία, τις αξίες που εκπορεύονται από την ίδια τη φύση της: την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, τον ατομισμό, τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης. Σε αυτό το έδαφος γενννιούνται η αλαζονεία, η υποτίμηση της φίλης ή του φίλου, του συναδέλφου, του συντρόφου, η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η υποτίμηση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής και από τα δύο φύλα. Σε αυτό το έδαφος αναπτύσσονται συμπεριφορές επιθετικές και εχθρικές ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που έχουν τις ίδιες έγνοιες, τα ίδια προβλήματα, τα ίδια συμφέροντα.

Δε μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά που οφείλονται απλά στην προβληματική προσωπικότητα του κάθε δράστη. Αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που η ρίζα του φτάνει πιο βαθιά, στην ανισότιμη θέση της γυναίκας στη σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία. Η ανισότιμη αυτή θέση αποκτά όλο και πιο σύγχρονες εκφάνσεις, όπως για παράδειγμα η πρωτιά στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Στην ουσία της είναι μια ύπουλα καμουφλαρισμένη, ψευδεπίγραφη «ισότητα» που εντείνει την εκμετάλλευση των γυναικών, με στόχο να εκτοξευτούν τα κέρδη των επιχειρήσεων. Οι γυναίκες καταδικάζονται να ζουν με πολύ χειρότερους όρους, γεγονός που εντείνει την ανισοτιμία τους. Οι δολοφονίες, η σεξουαλική

κακοποίηση και οι βιασμοί είναι συνεπώς το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η οποία συνεχώς οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Ας μην ψάχνουμε λοιπόν για ευθύνες σε λάθος μέρος. Δεν είναι το «πατριαρχικό σύστημα», ούτε η «τοξική αρρενωπότητα» που ευθύνεται για αυτά τα φαινόμενα, αλλά η σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία που δεν εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζόμενων, αλλά της αστικής τάξης.

Φυσικά δε μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η διαπαιδαγώγηση ενός ανθρώπου από τα πρώτα παιδικά χρόνια παίζει ρόλο στο πώς θα εξελιχθεί κάποιος και τι πατέρας, μάνα, σύζυγος, σύντροφος θα γίνει. Για τον ίδιο λόγο όμως δε μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, ενός νέου ανθρώπου δεν είναι αποκλειστική, ατομική ευθύνη της οικογένειας, δε γίνεται σε κοινωνικό κενό.

Σε αυτή λοιπόν τη σημερινή κοινωνία, το παιδί, αγόρι ή κορίτσι, «διαπαιδαγωγείται» αντικρίζοντας μια εικόνα άθλια για τις εργαζόμενες γυναίκες, με θέση υποβαθμισμένη, ανισότιμη, με καινούργιες εκφάνσεις ανισοτιμίας, όσο κι αν καμουφλάρεται με τέχνη η ψευδεπίγραφη «ισότητα» που άλλο δεν κάνει παρά να εντείνει τη γυναικεία εκμετάλλευση, με στόχο να εκτοξευτούν τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Τούτη η ζοφερή εικόνα δεν μπορεί ν’ αλλάξει με ωραία λόγια για το πώς θα «έπρεπε» να είναι ένα ζευγάρι, δύο σύντροφοι, μια γυναίκα κι ένας άντρας. Για να φτιάξουμε ένα διαφορετικό είδος ανδρών αλλά και γυναικών επίσης, κοριτσιών και αγοριών, που πραγματικά θα ζουν μεταξύ τους με όρους αμοιβαιότητας, σεβασμού και κατανόησης, χρειάζεται να διαμορφωθούν διαφορετικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, πάνω στις οποίες θα ανθίζουν όχι αυτά τα αποτρόπαια φαινόμενα, αλλά η συλλογική προσπάθεια των εργαζόμενων για τη δημιουργία μιας καλύτερης ζωής, τώρα και στο μέλλον. Δεν είναι μόνο υποκριτικές, αλλά και εξοργιστικές οι κραυγές της κυβέρνησης και των κομμάτων που κινούνται στις ράγες της ΕΕ, αφού με τη δική τους πολιτική δημιουργούν τις σημερινές εφιαλτικές για τη ζωή όλων των εργαζόμενων, αλλά κυρίως των γυναικών, συνθήκες.

Τα περιστατικά αυτά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν ριζικά αν δεν υπάρξει ολόπλευρη κοινωνική προστασία και στήριξη των γυναικών που, εκτός των άλλων, θα αποτρέπει τους δράστες να δρουν ανενόχλητοι.

Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα από την αρχή πήρε ξεκάθαρη θέση:

Δεν απαιτούμε μόνο την τιμωρία των δραστών από τη δικαιοσύνη! Αυτή θα έπρεπε να είναι αυτονόητη.

Δυναμώνουμε το συλλογικό αγώνα για να διεκδικήσουμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη σήμερα, τον 21ο αιώνα, και τις κοινωνικές προϋποθέσεις που θα μας εξασφαλίζουν όχι μόνο αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα αλλά και ισότιμες σχέσεις συντροφικότητας.

Η Ομάδα Γυναικών Ρόδου εκφράζει τα θερμά και ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους φίλους της νέας κοπέλας που έφυγε τόσο νωρίς και τόσο άδικα από τη ζωή.