Αυτοδιοικητικές εκλογές σε δύο εβδομάδες. Παλιά λέγαμε πως αρκεί να ψηφίσουμε εκείνον που θα φροντίσει τον φωτισμό και την καθαριότητα. Τώρα πια, από τον δήμαρχο και τον περιφερειάρχη μπορεί να εξαρτάται ακόμη και η ζωή μας. Ωρα να ξεσκονίσουμε βιογραφικά και να παρακολουθήσουμε συνεντεύξεις ή άρθρα των υποψηφίων για τις απόψεις τους, τις ιδέες τους για τον τόπο τους, προγράμματα ολοκληρωμενα μελετημένα από τις παρατάξεις, με συνέπεια, καθαρή γλώσσα, επιχειρήματα και αποδείξεις. Αν και δύσκολο να τα βρεις, γιατί κάνουν… πολιτική χωρίς λόγια. Πολιτική με εικόνες, φωτογραφίες και συνθήματα στα κοινωνικά δίκτυα, αυτοπροβολές και ευχολόγια…Απαραίτητοι και οι δημόσιοι διαπληκτισμοί και οι αλληλοκατηγορίες. Οι υπαινιγμοί και η διασπορά κακόβουλων φημών, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη στους χώρους των ζυμώσεων, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τα καφενεία του διαδικτύου, απογόνους των «πράσινων» και «γαλάζιων» της δεκαετίας του ’80, μόνο που αυτή τη φορά έχουν το χρώμα της κάθε παράταξης. Παλιά, αλλά όχι ξεχασμένα μίση και αντιπάθειες, κυρίως σε προσωπικό επίπεδο. Πόλεμος παρασκηνίου, με όλα τα αθέμιτα μέσα, για την εκλογική επικράτησή τους, αλλά ούτε λέξη για την ουσία της την οποία κάποιοι από όλους αυτούς θα κληθούν πολύ σύντομα να υλοποιήσουν. Η επιβίωση στη χώρα, μορφών προνεοτερικής νοοτροπίας και πολιτικής συμπεριφοράς, είναι ένα από τα βασικά εμπόδια της προόδου της. Ωρα και τα κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τα χρίσματα που επιμένουν να δίνουν. Γιατί, στα δύσκολα, ούτε τα σιντριβάνια θα μας σώσουν ούτε οι φιέστες.
Πολιτική με εικόνες
