Παρατηρεί κανείς με ενδιαφέρον τις τελευταίες σκηνές του βίου ενός κόμματος, που υπήρξε ένα πολιτικό φαινόμενο και ένας πολιτικός παροξυσμός ταυτόχρονα. Εάν υπάρχει ένα εγχειρίδιο με οδηγίες για το πώς μπορεί να διαλυθεί βήμα- βήμα, σε κοινή θέα και να υπονομευτεί εκ των έσω, ένα κόμμα, φαίνεται πως στον ΣΥΡΙΖΑ το έχουν μελετήσει καλά. Εάν δεν υπάρχει, τότε έχουν βαλθεί να το γράψουν. Οι διασπάσεις στα κόμματα είναι επώδυνες, εντούτοις πρόκειται για μια οδυνηρή κατάσταση που εκδηλώνεται στο έδαφος των πολιτικών διαφωνιών, γεγονός που διατηρεί την πολιτική στο προσκήνιο και εξ’ αυτού του λόγου μπορεί να μετατραπούν σε ωδίνες μιας νέας γέννησης. Εδώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Εδώ πρόκειται για εκφυλισμό – που προφανώς φέρνει διάσπαση, με μεγάλες δόσεις γελοιότητας, όπου κοροϊδεύει ο ένας τον άλλον. Ο πρόεδρος/influencer παριστάνει τον αριστερό, οι αντίπαλοι του, που έχουν εφαρμόσει σκληρο μνημόνιο και εταίροι των ΑΝΕΛ, τον ελέγχουν ως προς την ιδεολογική του καθαρότητα και το κόμμα/μεσημεριανάδικο πάει για λουκέτο. Και τελικά, θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι προτιμότερη η διάσπαση/διάλυση, παρά ο παρατεταμένος διασυρμός και για χρόνια απαξίωση της Αριστεράς από αυτοπροσδιοριζόμενους «αριστερούς». Πάντως, με δεδομένο ότι κάθε εξουσία διολισθαίνει στην αλλαζονεία και την αυθαιρεσία, δεν είναι ευχάριστη εξέλιξη το πλήρες κενό στην αντιπολίτευση.
Τελευταίες σκηνές
