Στις τραγικές συνθήκες διαβίωσης στους προσφυγικούς καταυλισμούς των νησιών όπου στοιβάζονται χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, αναφέρεται εκτενές δημοσίευμα της Wall Street Journal.
«Πριν από τρεις μήνες, ο Σεμπάμπ Καμαπλάν, 20 ετών από τη Συρία ταξίδεψε από την Τουρκία προς την Ελλάδα, με την ελπίδα ότι θα λάβει άσυλο στην ΕΕ και θα ξεκινήσει μια καινούργια ζωή. Αντ αυτού, παγιδεύτηκε στο νησί της Σάμου, ζώντας σε μια βρώμικη σκηνή μαζί με άλλους πρόσφυγες και μετανάστες που δεν τους επετράπη να ταξιδέψουν στην ενδοχώρα και τώρα αναμένουν τον βαρύ χειμώνα», αναφέρει στην αρχή του δημοσιεύματος η δημοσιογράφος Νεκταρία Σταμούλη.
Νωρίτερα το Νοέμβριο, ο Σεμπάμπ προσπάθησε να κόψει τις φλέβες του. Ο γιατρός τον περιέθαλψε, και τον έστειλε πίσω στον καταυλισμό. «Νιώθω απελπισμένος εδώ. Νιώθω πως βιώνω έναν αργό θάνατο», λέει στη Wall Street Journal.
Η εφημερίδα αναφέρει πως παρότι έπεσαν οι προσφυγικές ροές έπειτα από τη συμφωνία του Μαρτίου του 2016, μια απότομη αύξηση τους τελευταίους μήνες δημιούργησε αβυσσαλέες συνθήκες στους προσφυγικούς καταυλισμούς, γεννώντας κατηγορίες κατά της Ελλάδας και της ΕΕ. Πολλοί κατηγορούν τις αρχές πως αφήνουν τους πρόσφυγες εκτιθέμενους στο κρύο, τις ασθένειες και τη βία.
«Η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας περιλαμβάνει ισχυρά στοιχεία αποτροπής», αναφέρει ο επικεφαλής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Γαβριήλ Σακελλαρίδης και προσθέτει: «Κανένας πολιτικός υπολογισμός δεν πρέπει να μπαίνει πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Ελλάδα και Κομισιόν υποστηρίζουν πως επιταχύνουν τις προσπάθειές τους για να προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους πρόσφυγες, ενώ οι πιο ευάλωτες ομάδες έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν τη μεταφορά τους στην ενδοχώρα. Ωστόσο υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις και σε αυτό τον τομέα, με αποτέλεσμα, χιλιάδες άτομα να παραμένουν εγκλωβισμένα σε κέντρα βραχυπρόθεσμης παραμονής, συνεχίζει το δημοσίευμα.
Στη Χίο, τη Λέσβο, τη Σάμο, τα hot spots έχουν υπερβεί κατά πολύ τη χωρητικότητά τους και αρκετοί πρόσφυγες ή μετανάστες σε αυτά ζουν εκεί περισσότερο από δύο χρόνια. Οι τοπικές αρχές αρνούνται την επέκταση αυτών των εγκαταστάσεων, αφήνοντας έτσι χιλιάδες κόσμου να ζει σε καλοκαιρινές σκηνές, ενώ σύνηθες είναι το φαινόμενο να δημιουργούνται αυτοσχέδιοι καταυλισμοί γύρω από τα οριοθετημένα καμπς.
Και καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, μεγαλώνουν οι φόβοι επανάληψης της περσινής αποτυχίας της Ελλάδας όπου έξι άτομα πέθαναν στους καταυλισμούς, Οι οργανώσεις αρωγής προειδοποιούν τις αρχές να μεταφέρουν στην ενδοχώρα περισσότερο κόσμο πριν χειροτερέψουν οι καιρικές συνθήκες.
Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων καταρρακτωδών βροχών, το νερό μπήκε μέσα στις τέντες στη Σάμο, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να φορούν πλαστικές σακούλες ώστε να μείνουν στεγνοί. Τα λύματα κάποιες φορές κατακλύζουν τις σκηνές και τα παιδιά περιφέρονται μέσα στη λάσπη. «Χτες το βράδυ κολυμπούσα στη σκηνή μου», ανέφερε ο κύριος Καμπαλάν που χρησιμοποιούσε χαρτοκιβώτια για να απορροφήσει το νερό.
Η Σαμάρ Ελμοναζέντ, 20χρονων από τη Συρία, ζει σε μια σκηνή εδώ και τρεις μήνες. Ανέφερε πως η 11 μηνών κόρη της ξυπνά κατά τη διάρκεια της νύχτας φοβισμένη από τον ήχο άγριων ζώων. «Φίδια, ποντίκια, σκορπιοί: Τα αντιμετωπίζω κάθε μέρα» αναφέρει στη WSJ.
Μία από τις λύσεις που εξετάζονται είναι η διαμονή ομάδων προσφύγων σε πλωτά μέσα. Αλλά ο Μιχάλης Αγγελόπουλος, δήμαρχος της Σάμου αντιτίθεται σε αυτό. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα Γκουαντάναμο στην Ευρώπη;», διερωτάται.
Από την άλλη, αναφέρει το δημοσίευμα σε άλλο σημείο, η κατάσταση στην ενδοχώρα είναι καλύτερη, αλλά οι προκλήσεις παραμένουν. Και ακόμα και όσοι κατάφεραν να λάβουν άδεια για να επανενωθούν με τις οικογένειές τους στη Γερμανία, είναι στην κυριολεξία κολλημένοι στην Αθήνα αναμένοντας να λυθούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα, ώστε να αποχωρήσουν από την Ελλάδα…
newpost.gr
