Θέλουμε καταρχήν να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια της ηλικιωμένης γυναίκας που έχασε με φρικτό τρόπο τη ζωή της στην Ιαλυσό.
Οι καταστροφές σε υποδομές και λαϊκές περιουσίες σε ολόκληρο το νησί είναι εκτεταμένες. Η διαρκώς επιδεινούμενη για πολλά χρόνια κατάσταση οδήγησε στο να κοπεί το νησί στην ουσία στα δύο, να αποκλειστούν χωριά και κοινότητες για πολλές ώρες με μεγάλες ζημιές συνολικά στο οδικό δίκτυο.
Είναι εξοργιστικό ότι τα τελευταία τουλάχιστο τριάντα χρόνια οι κάτοικοι του νησιού μας έχουν αντιμετωπίσει τις συνέπειες καταστροφικών πλημμυρών που οδήγησαν στις καταστροφές των περιουσιών τους, ακόμα και στο θάνατο επανειλημμένα:
- Το 1989 στην πλημμύρα του Μάκκαρη που κόστισε τις ζωές 4 ανθρώπων.
- Την πλημμύρα του Αρχαγγέλου του 1994, το 1996, το 2004 αλλά και άλλες φορές.
- Τις πλημμύρες του 1998 σε Φαληράκι, Καλυθιές και Ψίνθο που κόστισαν τη ζωή 3 ανθρώπων
- Τις πλημμύρες του 2011 σε διάφορα σημεία του νησιού και κυρίως στ’Αφάντου
- Τις καταστροφικές πλημμύρες του 2013 που εκτός από τις εκτεταμένες καταστροφές κόστισαν και τη ζωή 4 συνολικά ανθρώπων στις γέφυρες της Κρεμαστής και της Παστίδας.
- Τις επανειλημμένες πλημμύρες στην Ιαλυσό τουλάχιστο από το 2008 εξαιτίας βασικά του ότι έχει σκεπαστεί ο Τριαντενός ποταμός και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να απορροφηθεί ο όγκος του νερού.
Όλες αυτές τις φορές η απάντηση των «τοπικών αρχόντων», ανεξάρτητα ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση, στη διοίκηση του Δήμου, της Περιφέρειας, παλιότερα της Νομαρχίας, είναι βασικά ότι πρόκειται για «θεομηνία», ότι ήταν μεγάλος ο όγκος του νερού και άλλα. Όμως τα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, από τα οποία το νησί της Ρόδου έχει πλήρη έλλειψη, κατασκευάζονται ακριβώς για προστατεύουν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Ωστόσο αυτές οι πολιτικές δυνάμεις είναι που συχνά αρνούνται να δεχτούν ακόμα και να μπει στην ημερήσια διάταξη για συζήτηση το ζήτημα της αντιπλημμυρικής προστασίας ενώ όταν το δέχονται το υποβαθμίζουν. Κρύβουν ότι τέτοια έργα που έχουν να κάνουν με την προστασία της ζωής του λαού δεν είναι «επιλέξιμα» όπως λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση για χρηματοδότηση, επειδή δεν είναι «ανταποδοτικά».
Όσα τέτοια έργα εγκρίνονται και προχωρούν, βασικά έχουν να κάνουν με την προστασία μεγάλων επιχειρήσεων. Όχι τυχαία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση ότι με βάση την ανάλυση κόστους οφέλους δε συμφέρει να γίνονται έργα για να προστατευθεί η λαϊκή περιουσία αλλά οι εγκαταστάσεις των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτές τις κατευθύνσεις τις ακολουθούν πιστά και συνειδητά οι Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές, οι κυβερνήσεις. Αντίστοιχη είναι η αντιμετώπιση και για την αντισεισμική και για την αντιπυρική προστασία.
Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει σχέδιο για την αντιπλημμυρική θωράκιση του νησιού. Άλλες μελέτες παραμένουν στα συρτάρια των υπηρεσιών για πάνω από 35 χρόνια με ένα τμήμα τους μόνο να έχει επικαιροποιηθεί, αλλού δεν υπάρχουν καθόλου μελέτες.
Σήμερα κατά σύμπτωση κουβεντιάζεται στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο προϋπολογισμός και το τεχνικό πρόγραμμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 6,4% αφορά σε έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και από αυτά ένα σημαντικό μέρος αφορά σε αποκαταστάσεις από τις ζημιές του 2013!
Είναι ανάγκη εδώ και τώρα να καταγραφεί το σύνολο των ζημιών σε υποδομές, λαϊκά νοικοκυριά, μικρομάγαζα που είναι σημαντικές και έχουν γίνει επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια. Να αποζημιωθούν άμεσα και στο σύνολό τους.
Να επικαιροποιηθούν οι υπάρχουσες μελέτες, να γίνουν εκεί που δεν υπάρχουν ώστε δρομολογηθεί άμεσα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης του νησιού.
Οι εργαζόμενοι, το εργατικό λαϊκό κίνημα της περιοχής μας πρέπει να βάλουν αυτά τα ζητήματα στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεών τους.
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
– Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου
