αΗ αποζημίωση 11 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του γιου του, Κώστα Σταυριανάκη, δεν ήταν το ζητούμενο για τον πατέρα του Φώτη, όπως δήλωσε ο ίδιος στη «δημοκρατική», λίγο μετά την έκδοση της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς με την οποία δικαίωσε τους Ροδίτες γονείς και την αδελφή του 30χρονου, κάνοντας δεκτή την αγωγή εις βάρος του ιατρού και της κλινικής και η οποία αναγνωρίζει ότι υποχρεούνται να καταβάλουν, «έκαστος εις ολόκληρον σε έκαστο εκ των πρώτου και δεύτερης των εναγόντων το ποσό των 54.106 ευρώ και στην τρίτη των εναγόντων το ποσό των 24.956 ευρώ, νοµιµότοκα από την επίδοση της αγωγής».
Όπως δήλωσε ο πατέρας του Φώτης Σταυριανάκης, το ζητούμενο ήταν να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι ιδιωτικής κλινικής των Αθηνών για τον θάνατο του 30χρονου Κώστα, ο οποίος έχασε τη ζωή του, κατά την έκτη -και μοιραία όπως αποδείχθηκε- προσπάθεια αποτοξίνωσής του από τα ναρκωτικά.
«Το παιδί μου το έχασα, δεν γυρνάει πίσω. Εγώ αυτό που ήθελα από την αρχή ήταν να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, να πάνε στην φυλακή. Τα χρήματα δεν ήταν το ζητούμενό μου, το ζητούμενό μου ήταν να αποδοθεί δικαιοσύνη και να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται για τον θάνατο του παιδιού μου που πήγε για να κερδίσει πίσω τη ζωή του και τελικά την έχασε. Το παιδί μου είναι 11 χρόνια στο χώμα», δήλωσε στη «δ» ο πατέρας του κληθείς να σχολιάσει την απόφαση του δικαστηρίου.
Ο άτυχος Κώστας λίγο πριν μπει στην κλινική πήρε μια τελευταία δόση. Στην κλινική του χορήγησαν επιπλέον ένα σχήμα γενικής αναισθησίας-καταστολής που αποδείχθηκε μοιραίο. Το θέμα είχε λάβει πανελλήνια διάσταση με δημοσιεύματα στην Ελευθεροτυπία, την Καθημερινή κ.α.
Η κλινική στην οποία απευθύνθηκε ο 30χρονος διαφημιζόταν στο διαδίκτυο ότι εφαρμόζει μία μέθοδο αποτοξίνωσης, η οποία είχε άμεσα αποτελέσματα, δίχως εντούτοις να προσδιορίζεται στις εν λόγω διαφημίσεις επακριβώς η μέθοδος αυτή.
Μάλιστα, ήδη από το έτος 1997 είχε αιτηθεί προς το Υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας, την χορήγηση άδειας εφαρμογής πιλοτικού προγράμματος αποτοξίνωσης από οπιοειδή με ναλτρεξόνη, για την οποία, όπως αναφέρεται στην αίτηση, η κλινική είχε λάβει το κατ΄ αποκλειστικότητα δικαίωμα εφαρμογής της στην Ελλάδα μετά από συμφωνία με την CITΑ (Center Investigation and Treatment of Addiction). Κατά την ίδια αίτηση, η μέθοδος αυτή χρησιμοποιεί την ανταγωνιστική ουσία ναλτρεξόνη. Εντούτοις, στην εν λόγω κλινική ουδέποτε χορηγήθηκε άδεια προς εφαρμογή της εν λόγω μεθόδου. Ωστόσο, η κλινική εφάρμοζε παρανόμως τη μέθοδο αυτή.
Ο 30χρονος, ο οποίος διέμενε μόνιμα με την οικογένειά του στη Ρόδο, ήδη από ηλικίας 17 ετών έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών. Η μητέρα του έχοντας πληροφορηθεί από το διαδίκτυο για την ύπαρξη της κλινικής και την εφαρμοζόμενη μέθοδο αποτοξίνωσης, ήρθε σε επαφή με τον ιδιοκτήτη, ο οποίος την ενημέρωσε ότι η μέθοδος είναι ακίνδυνη, κοστίζει 7.000 ευρώ και έχει αποτελέσματα εντός 24 ωρών.
Ο 30χρονος επισκέφθηκε την κλινική, υποβλήθηκε στη μέθοδο αποτοξίνωσης, πλην, όμως, μετά από ολιγόμηνη διακοπή από τη χρήση ηρωίνης, υποτροπίασε. Αυτό έγινε άλλες τέσσερις φορές, επίσης χωρίς αποτέλεσμα.
Το φθινόπωρο του 2009 αποφάσισε για ακόμη μια φορά (έκτη) να υποβληθεί στη θεραπεία και για το λόγο αυτό, μετέβη αεροπορικώς στην Αθήνα συνοδευόμενος από τη μητέρα του, το πρωί της 1-10-2009.
Εισήχθη στην κλινική περί ώρα 12:00, δηλώνοντας ο ίδιος κατά την εισαγωγή του, ότι έκανε ημερησίως χρήση (από τη μύτη) τριών γραμμαρίων ηρωίνης και 3-4 βαρβιτουρικών χαπιών (xanax), καθώς και ότι είχε κάνει χρήση μισού γραμμαρίου ηρωίνης το ίδιο πρωί.
Υποβλήθηκε στις συνήθεις εξετάσεις εισαγωγής στην κλινική, μεταξύ των οποίων και σε ηλεκτροκαρδιογράφημα το οποίο δεν έδειξε να εμφανίζει κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα.
Τον εν λόγω ασθενή συνόδευσαν στη ΜΕΘ και περί τις μεσημεριανές ώρες άρχισε να εμφανίζει στερητικά σύνδρομα. Αφού ο αναισθησιολόγος τοποθέτησε καινούργιο ορό στον ασθενή, έλαβε γνώση του ιστορικού του από τον πρώτο των εναγομένων, ενημερώθηκε ότι το πρωί ο ασθενής είχε κάνει χρήση ηρωίνης, είδε το ηλεκτροκαρδιογράφημα, το οποίο βρήκε φυσιολογικό, και άρχισε τη διαδικασία της νάρκωσης, προκειμένου να κατευνάσει τα στερητικά του σύνδρομα.
Η διαδικασία διήρκεσε περίπου 5-6 ώρες οπότε σταδιακά άρχισε να ξυπνά τον ασθενή. Αποσωληνώθηκε και ξύπνησε περί ώρα 23:00, του χορηγήθηκε κορτιζόνη για το οίδημα στον λάρυγγα λόγω της διασωλήνωσης, αντιεμετικό και aminophylline για να μη κάνει βρογχόσπασμο. Αφού ξύπνησε, ο ασθενής σηκώθηκε κανονικά και τον πήγε στην τουαλέτα ο ίδιος ο αναισθησιολόγος, ο οποίος όταν διαπίστωσε ότι ο ασθενής ανέπνεε κανονικά, φούσκωνε το στήθος, έβηχε και μιλούσε, αποχώρησε από την κλινική γύρω στις 12.00 τα μεσάνυχτα, αφήνοντας τον ασθενή στη φροντίδα του θεράποντος ιατρού – πρώτου των εναγομένων.
Καθόλο το ανωτέρω χρονικό διάστημα, η μητέρα του ασθενούς βρισκόταν έξω από τη ΜΕΘ, όπου ο υιός της υποβαλλόταν στην ανωτέρω διαδικασία.
Περί ώρα 05:30 της 2-10-2009 εξήλθε, υποβασταζόμενος. Από τη στιγμή που έφθασαν στο δωμάτιο νοσηλείας άρχισε να έχει εμέτους και διαρροϊκές κενώσεις.
Ο ασθενής περί ώρα 20:30 – 21:30 της 2-10-2009, εμφάνισε αδυναμία, καταβολή δυνάμεων, πυρετό 38,5°C, καθώς και ταχυκαρδία και πτώση οξυγόνου στο αίμα. Τότε, η ανειδίκευτη ιατρός του χορήγησε παρακεταμόλη για τον πυρετό και ενημέρωσε τηλεφωνικά τον πρώτο των εναγομένων. Η πτώση του οξυγόνου και η ταχυκαρδία έκανε τους ιατρούς, και συγκεκριμένα την εφημερεύουσα ιατρό, τον πρώτο των εναγομένων και τον πνευμονολόγο να σκεφτούν το ενδεχόμενο λοίμωξης του αναπνευστικού και, κατ΄ εντολή του θεράποντος, χορηγήθηκαν στον ασθενή ουσίες βρογχοδιασταλτικές, ενώ του τοποθετήθηκε και μάσκα οξυγόνου.
Ο ασθενής εμφάνισε για λίγο κάποια βελτίωση και τελικά το ΕΚΑΒ εκλήθη περί ώρα 02:00 της 3-10-2009. Λίγο προ της αφίξεώς του, ο ασθενής έπαθε κάμψη καρδιακής λειτουργίας και την ώρα που προσπαθούσε η ανωτέρω ανειδίκευτη ιατρός να τον υποβάλει σε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, εμφανίσθηκαν ο θεράπων ιατρός, ο πνευμονολόγος και ο τεχνικός του ΕΚΑΒ, πλην όμως, λίγα λεπτά μετά εξέπνευσε, περί ώρα 04:15 της 3-10-2009.
