Τις κατηγορίες της υπεξαίρεσης αρχαίων μνημείων, ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, της απόπειρας διάθεσης αρχαίων μνημείων ιδιαίτερα μεγάλης αξίας και της απλής και άμεσης συνέργειας στην τελευταία πράξη, αντιμετωπίζουν 4 κάτοικοι της Καλύμνου, τρεις άνδρες και μια γυναίκα, που θα καθίσουν στο εδώλιο του Μονομελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, την 8η Φεβρουαρίου 2017.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο πρώτος στην Κάλυμνο, την 22α Μαΐου 2008 ιδιοποιήθηκε παράνομα ξένο κινητό πράγμα και συγκεκριμένα αντικείμενο μνημείο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, ήτοι πολιτιστικό αγαθό, που αποτελεί υλική μαρτυρία και ανήκει στην πολιτιστική κληρονομιά της χώρας, η δε προστασία του επιβάλλεται γιατί ανάγεται στους αρχαίους χρόνους και χρονολογείται έως και το έτος 1830 και εμπίπτει στις διατάξεις του ν. 3028/2002 περί προστασίας αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς, το οποίο περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο.
Κατηγορείται ειδικότερα ότι ιδιοποιήθηκε ένα κανάτι ύψους 27 εκ., ένα δίωτο κανάτι – αμφορίσκο ύψους 27,5 εκ., μία δίωτη χύτρα ύψους 19 εκ., μία δίωτη φιάλη συγκαλυμμένη ύψους 13 εκ., ένα πινάκιο με κίτρινη εμφυάλωση, διαμέτρου 21 εκ., μία άωτη φιάλη διαμέτρου 25 εκ., μία βάση αγγείου διαμέτρου 10.2 εκ., ένα δίωτο χοντροειδές αγγείο διαμέτρου 18,5 εκ. και ύψους 10 εκ., ένα κρατηροειδές αγγείο με ψηλό πόδι και θραυσμένο χείλος ύψους 18 εκ. και ένα κωνικό σκεύος με συμφυή βάση σε μορφή φιάλης διαμέτρου 16,5 εκ. και ύψους 19 εκ.
Τα ως άνω μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς βρέθηκαν σε νομότυπη έρευνα στην οικία του, στην περιοχή Πανόρμου Καλύμνου από άνδρες του Α.Τ. Καλύμνου.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα δύο άτομα, προσποιούμενα, ο μεν πρώτος τον εκτιμητή αρχαιοτήτων, ο δε δεύτερος τον υποψήφιο αγοραστή, συνοδεία του τέταρτου κατηγηγορούμενου, που είχε διαμεσολαβήσει για την αγοραπωλησία, μετέβησαν στην οικία του για την αγορά τους.
Ο δεύτερος φέρεται να ήταν εκείνος που έφερε σε επαφή τους υποτιθέμενους αγοραστές με τον τέταρτο κατηγορούμενο, ο οποίος και διαμεσολάβησε έναντι προκαθορισμένης αμοιβής, καθορίζοντας χρόνο και τόπο συνάντησης με την τρίτη, τον πρώτο, για την αγοραπωλησία των αρχαίων μνημείων.
Η τρίτη κατηγορούμενη φέρεται παραπέρα να ιδιοποιήθηκε παράνομα έναν ακέραιο εμπορικό αμφορέα ύψους 72 εκ., διαμέτρου χείλους 15 εκ. ρωμαϊκού χρόνου, ύστερου 4ου αιώνα μ.Χ., αξίας 1.000 ευρώ, έναν εμπορικό αμφορέα ελλιπή ως προς μία λαβή, ύψους 30 εκ., διαμέτρου χείλους 6 εκ., διαμέτρου βάσης 10 εκ., μέγιστη διάμετρο 16,5 εκ. ρωμαϊκού χρόνου, αξίας 400 ευρώ, έναν ακέραιο εμπορικό αμφορέα προέλευσης νήσου Ρόδου, ύψους 72 εκ., διαμέτρου χείλους 15 εκ., ρωμαϊκών χρόνων, ύστερος 4ος αιώνας μ.Χ., αξίας 1.000 ευρώ, έναν ακέραιο οξυπύθμενο αμφορίσκο με πεπλατυσμένες λαβές, ύψους 29 εκ., μεγίστης διαμέτρου 11,5 εκ. βυζαντινών χρόνων «μαγαρικό», 9ος, 11ος, 12ος αιώνας μ. Χ. αξίας 700 ευρώ, ένα άωτο αγγείο με έντονα γωνιώδεις ώμους, με αραιές ραβδώσεις στο σώμα κωνικής βάσης με κοίλη εσωτερικά, ύψους 21 εκ., διαμέτρου χείλους 6 εκ, διαμέτρου βάσης 6 εκ., μεγίστης διαμέτρου 13 εκ, ύστερων ρωμαϊκών χρόνων αξίας 100 ευρώ, ένα μικρό αγγείο με επίπεδη βάση και απιόσχημο σώμα, στο μέσον του οποίου διακρίνεται η γένεση μίας λαβής, ελλιπές ως προς το άνω τμήμα του λαιμού και την λαβή, πηλό πορτοκαλί λεπτόκοκο, ύψους 9,5 εκ, διαμέτρου βάσης 4 εκ, μεγίστης διαμέτρου 6 εκ, ρωμαϊκών χρόνων και ειδικότερα του 1ου αιώνα π. Χ. αξίας 100 ευρώ, άνω τμήμα εμπορικού αμφορέα με εσωτερική κάλυψη πίσσας ή ρητίνης ύψους 18 εκ. διαμέτρου χείλους 6 εκ, κατά προσέγγιση ύστερων ρωμαϊκών χρόνων, αξίας 250 ευρώ, μία χύτρα θραυσμένη με κατακόρυφες λαβές, πηλό αμμώδη πορτοκαλί, μέτριας όπτησης, ύψους 10 εκ, διαμέτρου χείλους 23 εκ, ρωμαϊκών χρόνων, αξίας 250 ευρώ, ένα ακέραιο πινάκιο με διακόσμηση προερχόμενο από το ναυάγιο της Νισύρου τύπου Τσανάκ Καλέ, δυνάμενο να χρονολογηθεί από τον 18ο αιώνα μ.Χ. διαμέτρου χείλους 21 εκ. διαμέτρου βάσης 6 εκ. μεταβυζαντινών χρόνων από τον 19ο αιώνα αξίας 250 ευρώ.
Τα ως άνω μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς βρέθησαν σε νομότυπη έρευνα στην οικία της, κείμενης στην Ενορία Χριστού.
Για τη διαμεσολάβηση στην πώληση φέρεται να είχε συμφωνήσει ως αμοιβή το ποσό των 2.000 ευρώ.
Το ραντεβού φέρεται να κλείστηκε μάλιστα σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, που διατηρεί. Εκεί φέρεται να δήλωσε στους υποτιθέμενους αγοραστές ότι είχε στην κατοχή της 52 αρχαία αντικείμενα προς πώληση έναντι του ποσού των 20.000 ευρώ.
Για λόγους δικής της ασφαλείας και κατόπιν αλλεπάλληλων τηλεφωνικών επικοινωνιών, προσδιορίστηκε τόπος και χρόνος συνάντησης στην περιοχή Πλατύς Γιαλός, όπου και μετέφερε με το αυτοκίνητό της τα αρχαία επιμελώς κρυμμένα εντός χάρτινων συσκευασιών.
Λόγω μη επαρκούς φωτισμού και αξιολόγησης των αντικειμένων, μετέβησαν στην οικία του πρώτου και αφού αξιολογήθηκαν τα ως άνω αντικείμενα προσδιορίστηκε νέος χρόνος συνάντησης για την ολοκλήρωση της πώλησης, η επομένη ημέρα, στην οικία του τέταρτου, έναντι του ποσού των 20.000 ευρώ.
Ο τέταρτος φέρεται να ιδιοποιήθηκε παράνομα έναν ακέραιο εμπορικό αμφορέα ύστερων ρωμαϊκών χρόνων (6ου αιώνα μ.Χ.) ύψους 47,5 εκ. αξίας -1.100 ευρώ και έναν ακέραιο εμπορικό αμφορέα ρωμαϊκών χρόνων (6ου αιώνα μ.Χ.), ύψους 48 εκ. και διαμέτρου χείλους 6,5 εκ. αξίας 1.100 ευρώ. Τα μνημεία αυτά βρέθηκαν στην οικία του.
