Συνέντευξη στη
Μαίρη Φώτη
Ο Στάθης Κουσουρνάς, τρία χρόνια μετά την απόφασή του να εγκαταλείψει την ενεργό πολιτική, προχωρά σήμερα με συνέντευξή του στη «δημοκρατική» σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση.
Μιλά για την απόφασή του να αποχωρήσει από την πολιτική, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως ο πρώτος δήμαρχος του ενιαίου Καλλικρατικού Δήμου της Ρόδου αλλά και ως βουλευτής που κλήθηκε να ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο.
Απαντά στην ερώτηση αν σκοπεύει να ασχοληθεί ξανά με τα κοινά και από ποιο πόστο, καταθέτει την άποψή του για όσα συμβαίνουν σήμερα στην τοπική πολιτική σκηνή και εξομολογείται ότι ως δήμαρχος είχε χάσει τον ύπνο του υπό το βάρος της ευθύνης του τεράστιου έργου που έπρεπε να φέρει εις πέρας…
• Κύριε Κουσουρνά, είναι η πρώτη φορά που μιλάτε δημοσίως μετά την απόφασή σας να αποχωρήσετε από την ενεργό πολιτική, την οποία έχετε υπηρετήσει από πολλές θέσεις. Θα ήθελα να σας ρωτήσω με τι ασχολείστε σήμερα.
Καταρχάς σας ευχαριστώ που κάνουμε αυτή τη συνέντευξη ύστερα, από περίπου τρία χρόνια που αποχώρησα από τον Δήμο Ρόδου. Σήμερα είμαι συνταξιούχος κι όπως όλοι οι συνταξιούχοι, κάνω πολλά και τίποτα! Ασχολούμαι περισσότερο με την οικογένειά μου, διαβάζω περισσότερο –κάτι που μου έλειπε όλα αυτά τα χρόνια, γιατί δεν είχα τον χρόνο- αθλούμαι περισσότερο, ασχολούμαι με τη γεωργία συστηματικά, κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ και μου αρέσει πολύ, και κάνω και κάποιο κοινωνικό έργο. Επομένως, η ημέρα μου είναι γεμάτη και δεν πλήττω καθόλου!
• Δεν σας λείπει δηλαδή η γεμάτη καθημερινότητα της πολιτικής.
Ηταν μια σημαντική περίοδος της ζωή μου, η ενασχόληση με την πρώτη γραμμή της πολιτικής αλλά κάποια στιγμή αυτά τελειώνουν και πρέπει να πάρεις την απόφαση να αποχωρήσεις με αξιοπρέπεια. Αυτή την απόφαση εγώ την πήρα, δεν μετάνιωσα. Μου λείπει μόνο υπό την έννοια ότι τότε ήταν οι καταστάσεις πάρα πολύ δύσκολες και σκεπτόμουν ότι θα μπορούσα υπό καλύτερες συνθήκες να είχα προσφέρει πολλά περισσότερα.
• Η αλήθεια είναι κ. Κουσουρνά ότι κληθήκατε να αναλάβετε καθήκοντα και ως βουλευτής αλλά και ως δήμαρχος, σε πολύ δύσκολες συγκυρίες.
Πράγματι. Στο κοινοβούλιο μπήκα το 2009 με την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και το 2010 ψηφίστηκε το πρώτο μνημόνιο. Αμέσως μετά κλήθηκα να είμαι υποψήφιος δήμαρχος, μέσα στην κρίση. Με την αγάπη του ροδιακού λαού εξελέγην, σε μια περίοδο που ένα καινούριο πρόγραμμα, ο Καλλικράτης, ξεκινούσε με την συνένωση των 10 Δήμων στη Ρόδο και μέσα σε αυτή την κρίσιμη και δύσκολη περίοδο, νομίζω ότι με τους συνεργάτες μου καταφέραμε κάποια πράγματα, που σήμερα φαίνονται.
• Ποια ήταν πιο δύσκολη περίοδος; Όταν κληθήκατε ως βουλευτής να ψηφίσετε το πρώτο μνημόνιο ή η αποστολή να συνενώσετε 10 Δήμους;
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή, ήμασταν πεπεισμένοι ότι έπρεπε να ψηφίσουμε το πρώτο μνημόνιο διότι έτσι σωζόταν η χώρα, διαφορετικά θα πτώχευε και οι καταστάσεις θα ήταν τελείως διαφορετικές από όσα ζούμε σήμερα. Επομένως, εκείνη η απόφαση ήταν δύσκολη μεν αλλά αναγκαία. Στον Δήμο Ρόδου αντιμετωπίσαμε δύσκολες καταστάσεις, ιδίως τα πρώτα δύο χρόνια του Καλλικράτη, που έπρεπε να ενοποιήσουμε 10 Δήμους, 200 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου και με δύσκολα οικονομικά δεδομένα. Μην ξεχνάμε ότι ο Δήμος Ρόδου ήταν από τους πτωχευμένους Δήμους, με τουριστική όμως ανάπτυξη κι έπρεπε να υπάρχει φροντίδα. Εκτιμώ, ότι μέσα σε δύσκολες καταστάσεις κάναμε πράγματα που εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν να φανούν. Τώρα φαίνονται και μπορώ να πω ότι το βλέπει κι ο κόσμος αυτό, και σήμερα το αναγνωρίζει.
• Ποιο έργο θεωρείτε ότι ήταν το δυσκολότερο που φέρατε εις πέρας ως δήμαρχος του ενιαίου Καλλικρατικού Δήμου;
Το δύσκολο εκείνη την περίοδο ήταν να ενοποιήσεις τον Δήμο. Αυτή η διαδικασία διήρκεσε έναν χρόνο. Φαίνεται πως ο αρχικός μας σχεδιασμός και οι αρχικές μας αποφάσεις έγιναν σωστά, διότι μέχρι σήμερα ακολουθείται αυτό το μοντέλο, χωρίς σημαντικές διαφοροποιήσεις. Ένα ακόμα δύσκολο εγχείρημα ήταν η οικονομική διαχείριση του Δήμου που ήταν ο τρίτος πιο προβληματικός Δήμος στη χώρα, υπό την έννοια του ελλείμματος το οποίο άγγιζε τα 125 εκατ. ευρώ ωστόσο με συνετή και σφιχτή οικονομική πολιτική, μέσα σε 3,5 χρόνια το περιορίσαμε στα 54 εκατ. ευρώ! Κι εκεί που κανένας προμηθευτής δεν ερχόταν στον Δήμο γιατί τον θεωρούσαν «μπαταχτσή», στο τέλος όλοι οι διαγωνισμοί μας ήταν θετικοί. Το τρίτο και σημαντικό ήταν ότι μέσα στην κρίση έπρεπε να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες που υπήρχαν, μέσα από χρηματοδοτικά προγράμματα για να γίνουν έργα. Σήμερα που τα βλέπω από απόσταση νομίζω ότι κάναμε αρκετά έργα, σημαντικές υποδομές που δεν είναι έργα βιτρίνας όπως ο νέος ΧΥΤΑ, σχολεία, παιδικοί σταθμοι, νηπιαγωγεία, κι όλα αυτά από μηδενική βάση. Επίσης αφήσαμε σε συνέχεια μια σειρά από έργα που τώρα ολοκληρώνονται. Το τέταρτο ήταν ότι αυξήσαμε πάρα πολύ την δημοτική περιουσία κι αυτό ήταν μια μεγάλη επιτυχία του συνόλου του δημοτικού συμβουλίου, καταφέρνοντας να πάρουμε κατά κυριότητα την Καλλιθέα, το Ακταίον, το Αθλητικό Κέντρο «Καλλιπάτειρα», τις Πεταλούδες, το ξενοδοχείο «Πίνδος» εκεί που στεγάζεται η στρατιωτική διοίκηση και το ΡΟΑ. Πρόκειται για μια περιουσία ανεκτίμητης αξίας που ούτε στη σκέψη κανενός υπήρχε τότε, μέσα στην κρίση, ότι θα μπορούσε η περιουσία αυτή να δοθεί κατά κυριότητα στον Δήμο Ρόδου διότι τα πάντα πήγαιναν στο ΤΑΙΠΕΔ κι αν τότε δεν περνούσαμε με λεπτούς χειρισμούς από το Κοινοβούλιο την παραχώρηση, τώρα τα ακίνητα αυτά θα είχαν μπει στο Υπερταμείο, ως εγγύηση στα δάνεια που έχουμε πάρει από τους Ευρωπαίους. Αυτά είναι λίγα μόνο, από όσα κάναμε με τους συνεργάτες μου και νιώθω μια ικανοποίηση που σήμερα αυτά τα πράγματα αναγνωρίζονται. Το πιο σημαντικό απ΄όλα όμως κυρία Φώτη, είναι η σχέση που είχα και με τα μέλη της παράταξής μας, που μέχρι τελευταία στιγμή οι δεσμοί ενότητας, αλληλεγγύης και συνεργασίας ήταν άρρηκτοι, με τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου αλλά και με το προσωπικό του Δήμου, που παρά τα προβλήματα που προέκυψαν από την ενοποίηση των 10 Δήμων, νομίζω ότι μέσα από τη συζήτηση υπήρχε μια καλή σχέση και εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα.
• Από τις θέσεις που υπηρετήσατε ποιον τίτλο κρατάτε, του δημάρχου, του βουλευτή, του αντινομάρχη;
Ο κόσμος με αποκαλεί δήμαρχο αλλά εγώ προτιμώ το «Στάθης» με την έννοια ότι προσδιορίζει μια σχέση οικειότητας γιατί στη ζωή, πάνω απ΄όλα έχουν σημασία οι ανθρώπινες σχέσεις. Οι τίτλοι παρέρχονται. Πρέπει μετά από πολλά χρόνια, ο άλλος να σε βλέπει στο δρόμο και να μην αποστρέφει το βλέμμα του, να σε κοιτάζει στα μάτια και να σου λέει καλημέρα… Αυτό το συναντώ συχνά και με ικανοποιεί.
• Σήμερα τα πράγματα πώς τα βλέπετε, στον Δήμο, στην Περιφέρεια;
Εξακολουθεί η Αυτοδιοίκηση και του πρώτου και του δεύτερου βαθμού να βιώνει την κρίση που ζει ολόκληρη η κοινωνία. Οι πόροι είναι περιορισμένοι και υπάρχει ένας ασφυκτικός έλεγχος του κεντρικού κράτους. Σε τοπικό επίπεδο και οι δύο βαθμοί προσπαθούν να ανταποκριθούν. Αυτό που θα ήθελα εγώ, είναι να υπάρχει περισσότερη συνεργασία μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου βαθμού αλλά και των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων με τους φορείς, σε ένα σχέδιο δράσης για τη Ρόδο αλλά και για όλο το νομό. Με αποσπασματικές ενέργειες δεν επιτυγχάνουμε τίποτα αλλά αν ομονοήσουμε σε πέντε κοινά αποδεκτά θέματα, τότε μπορεί τα πρόσωπα να αλλάζουν αλλά ο στόχος θα παραμένει κοινός και θα είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί.
• Στο πίσω μέρος του μυαλού σας, υπάρχει ως σκέψη να ασχοληθείτε ξανά με τα κοινά;
Είμαι πολιτικοποιημένο άτομο από τότε που ήμουν φοιτητής. Αυτό είναι μέσα στον χαρακτήρα μου κι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ. Ωστόσο επειδή πολλοί με ρωτούν αν θα είμαι ξανά υποψήφιος στον Δήμο Ρόδου, στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου ή στο Κοινοβούλιο, δηλώνω ξεκάθαρα –για να μην υπάρχουν και παρεξηγήσεις- ότι δεν με ενδιαφέρει. Ασχολούμαι με τα κοινά, ανήκω σε έναν πολιτικό χώρο όπου έχω ανδρωθεί και θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις στο νέο εγχείρημα, το Κίνημα Αλλαγής, δίχως όμως αυτό να σημαίνει ότι θα είμαι υποψήφιος κάπου. Αυτή η φάση της ζωής μου έχει τελειώσει, έχω πάρει τις αποφάσεις μου και η ενασχόλησή μου με τα κοινά είναι πια από διαφορετικό επίπεδο αναφοράς.
• Λίγοι πάντως κ. Κουσουρνά παίρνουν την απόφαση να αποχωρήσουν από την πολιτική, στη χρονική συγκυρία που το πράξατε εσείς.
Είναι η εξαίρεση του κανόνα. Όμως το ότι κάποιος έχει υπηρετήσει ένα αξίωμα, είτε του δημάρχου, είτε του βουλευτή δεν σημαίνει, κατ΄εμέ τουλάχιστον, ότι θα πρέπει σε όλη του τη ζωή να πορεύεται με αυτό. Είναι απαραίτητο να υπάρχει εναλλαγή ατόμων, να ανανεώνεται η πολιτική ζωή. Όταν ήμουν στο Κοινοβούλιο ή στον Δήμο Ρόδου είχα αφοσιωθεί αποκλειστικά εκεί, τώρα όμως κάνω διάφορα άλλα πράγματα που με γεμίζουν, δεν νιώθω κενό δράσης ή κενό ύπαρξης.
• Είστε πιο ήρεμος σήμερα;
Ναι! Είμαι πιο ήρεμος διότι, κι αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε σε όλους τους αυτοδιοικητικούς και σε όσους ασχολούνται με την πολιτική, επειδή πρέπει να υπάρχει υπευθυνότητα, ο καθένας που έχει μια τέτοια θέση, στρεσάρεται, πιέζεται και αγχώνεται πάρα πολύ.
• Ισχύει αυτό που λένε πολλοί, ότι χάνουν τον ύπνο τους;
Ναι, βέβαια. Εγώ για παράδειγμα, έχανα τον ύπνο μου και δεν το έχω πει αυτό, αλλά συνήθως ξυπνούσα πάρα πολύ πρωί από τις σκέψεις και πολλές φορές όταν πήγαινα στο Δήμο, δυσκολευόμουν ακόμα να ανέβω και τις σκάλες… Αυτό δεν το έλεγα πουθενά γιατί ήταν το βάρος της δικής μου ευθύνης για τα πράγματα που έπρεπε να διεκπεραιώσω … Ο δήμαρχος δεν μπορεί να πει τα παράπονά του αλλού… Ολοι έρχονται στον δήμαρχο για να πουν τα παράπονά τους, ο δήμαρχος όμως πού να τα πει και ποιον να βαρύνει; Καταλήγει λοιπόν να βαρύνει τον ίδιο του τον εαυτό…
• Αναφερθήκατε πριν στο Κίνημα Αλλαγής. Πώς βλέπετε τα βήματα που γίνονται;
Πιστεύω ότι είναι ένας χώρος που μπορεί να έχει μια μεγάλη προοπτική και στη χώρα και στην Ευρώπη και παγκόσμια, διότι συνδυάζει την οικονομική ελευθερία, την ιδιωτική πρωτοβουλία με την κοινωνική ευαισθησία. Αν αυτά τα δύο συνδυαστούν καλά νομίζω ότι είναι το μοντέλο για μια κοινωνία περισσότερο δίκαιη και ευτυχισμένη. Ο χώρος αυτός, δεινοπάθησε το τελευταίο χρονικό διάστημα διότι θεωρήθηκε ο υπεύθυνος της κρίσης, κάτι που είναι άδικο, παρ΄όλα αυτά το υπέμεινε και υπέστη μεγάλη φθορά παρ΄όλο που ήταν κι άλλοι συνυπεύθυνοι για την κρίση. Τώρα όμως σιγά σιγά, ο κόσμος φαίνεται πως έχει αρχίσει να βλέπει τα γεγονότα με την πραγματική τους διάσταση και παρατηρώ ότι συνενώνονται δυνάμεις του κέντρου με μεγάλη πολιτική εμπειρία και υπάρχει μια μεγάλη προοπτική. Νομίζω ότι η κ. Γεννηματά μπορεί να συνεργαστεί με όλους όσοι θέλουν να αναπτυχθεί αυτός ο χώρος και ύστερα από το συνέδριο θέσεων και καταστατικού που θα έχουμε τον Μάρτιο και θα οργανωθεί ως νέος αυτόνομος χώρος, τα πράγματα θα είναι πιο θετικά. Ωστόσο χρειάζεται ο νέος φορέας να πείσει ξανά την ελληνική κοινωνία γι αυτό πρέπει να έχει θέσεις πραγματικές, ρεαλιστικές και αληθινές. Να σταματήσουν τα ψέματα και το σύστημα του Μαυρογυαλούρου και να προχωρήσουμε σε γενναίες μεταρρυθμίσεις με δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και όχι πελατειακή και με σκοπιμότητες. Αυτό πρέπει να είναι το νέο μοτίβο και θεωρώ ότι υπάρχει προοπτική.
με πουσου?κοιμουσου?