Η Ελλάδα έχει μπει στο μάτι του κυκλώνα της κλιματικής αλλαγής. Όλα δείχνουν ότι η καθημερινή μας ζωή , που ήταν κάποτε ξένοιαστη μέσα στο εύκρατο και μεσογειακό κλίμα της χώρας μας, θα γίνεται από χρόνο σε χρόνο όλο και πιο δύσκολη, εξαιτίας άγριων καιρικών φαινομένων. Οι εξελίξεις αυτές απαιτούν μεγαλύτερη προσοχή, σοβαρότητα, ανασχεδιασμό προτεραιοτήτων και πρόληψης. Συνηθίζεται να λέγεται μια καταστροφή από καιρικά φαινόμενα βιβλική ή θεομηνία. Όλες αυτές οι καταστροφές που παρακολουθούμε να συμβαίνουν, να πλημμυρίζουν εκτάσεις και δρόμοι πόλεων να γίνονται ποτάμια, λέγονται γυμνές κορυφές των βουνών και των λόφων, λέγεται υπερβόσκιση χωρίς σχέδιο, λέγεται χάραξη δρόμων και αγωγών απορροών χωρίς καμία γνώση γεωφυσικής, ροής των υδάτων και του κύκλου του νερού. Λέγεται επίσης χτίσιμο και μπάζωμα χωρίς γνώση του ανάγλυφου της περιοχής, καθώς και καταστροφή της φυσικής βλάστησης. Λέγεται ανάγκη για νέα τσιμεντώματα και νέα φαραωνικά σχέδια.Πανηγυρίζουμε για την επάρκεια νερού μετά τις βροχοπτώσεις. Σε 2-3 καλοκαίρια θα μιλάμε πάλι για ανομβρία και για την ανάγκη για νέες γεωτρήσεις, φράγματα και λιμνοδεξαμενές που δεν γεμίζουν ποτέ αλλά κοστίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια και οι ανάγκες κάθε χρόνο αυξάνονται. Χωρίς να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των υδάτινων πόρων, ώστε να αυξηθούν τα αποθέματα και να λειτουργούν ως “μαξιλάρι” του φράγματος. Καιρός όλοι, κεντρικό κράτος και κυρίως οι τοπικές αυτοδιοικήσεις, να ασχοληθούν σοβαρά με το νέο μας σοβαρό πρόβλημα και να θωρακιστούμε όσο υπάρχει καιρός ακόμη.
Οσο είναι καιρός
