Ακούγαμε για πολλά χρόνια για το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, για θολά οράματα και για την πολιτική του «τρίτου δρόμου». Ένας ιστορικός του μέλλοντος με μία λεπτομερή εξέταση της τελευταίας δεκαετίας, μπορεί να συμπεράνει ότι οι παραπάνω μύθοι διαλύθηκαν και η φούσκα στην οποία ζούσαν όσοι τους υποστήριζαν έσκασε με κρότο.
Ο «τρίτος δρόμος» και τα οράματα αποδείχθηκε ότι ήταν μία μαύρη κωμωδία και κανείς δεν χαμογέλασε στο τέλος της. Ένα περιττό μνημόνιο, διψήφιος αριθμός φόρων, στοχοποίηση της μεσαίας τάξης, ταύτιση με κοινωνικό και πολιτικό περιθώριο και ένας μακρύς κατάλογος με ψέματα. Οι πιο σκληρές και οριζόντιες μνημονιακές υποχρεώσεις και η δέσμευση της δημόσιας περιουσίας, επιβλήθηκαν από μία κυβέρνηση που είχε την προβιά της Αριστεράς με μεγάλη δόση λαϊκισμού.
Το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, στον χώρο που πρέπει να συμβαίνει κάτι τέτοιο και μόνο εκεί. Σε αίθουσα δικαστηρίου. Ούτε σε πρωτοσέλιδα κομματικών εντύπων, ούτε σε κομματικές εκδηλώσεις. Ο Νίκος Παππάς κρίθηκε ομόφωνα ένοχος για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών με το Ειδικό Δικαστήριο να του επιβάλλει ποινή φυλάκισης 2 ετών με αναστολή.
Το πλεονέκτημα έγινε «ηθικό μειονέκτημα» και εδώ θυμόμαστε τη ρήση πως «καθαρό δεν είναι κάτι που πλύθηκε αλλά κάτι που δεν λερώθηκε ποτε». Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πρώτο κόμμα στην μεταπολιτευτική ιστορία που δύο πρώην υπουργοί του παραπέμφθηκαν σε Ειδικό Δικαστήριο, εκ των οποίων ο ένας καταδικάστηκε και αν το ίδιο πρόσωπο θα είναι υποψήφιος στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Το «ηθικό μειονέκτημα» όμως συνοδεύεται και από εμμονές. Μία τέτοια εμμονή είναι και η εκβιαστική αποχή από τις ψηφοφορίες στη Βουλή. Ένα κόμμα που έχει ακόμα στα έδρανά του βουλευτή που καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο σε δύο χρόνια φυλάκιση και ένας πρώην υπουργός του έχει παραπεμφθεί επίσης σε Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορεί την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση ότι δεν έχει νομιμοποίηση.
Η εμμονή φτάνει στο σημείο να υπάρχει αδιαφορία και σημαντικά νομοσχέδια όπως εκείνο για την επίλυση του προβλήματος του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των κατεχόμενων, από φυσικά και νομικά πρόσωπα, ακινήτων του Δημοσίου, τα οποία είναι υπό την διαχείριση του Υπουργείου Οικονομικών και από την άλλη η ρύθμιση των ειδικών κατηγοριών ακινήτων που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, καθώς και ακίνητα της «Δωδεκανησιακής Ακίνητης Δημόσιας Περιουσίας». Ο ΣΥΡΙΖΑ του «ηθικού μειονεκτήματος» γύρισε την πλάτη του σε όσους αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα λόγω των εμμονών του.
Εφημερίδα “Τα Νέα”
