Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου εξέδωσε απόφαση υπέρ οργανισμού συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων, υποχρεώνοντας ξενοδοχειακή επιχείρηση να καταβάλει αποζημίωση για τη δημόσια εκτέλεση προστατευμένων μουσικών έργων χωρίς την απαιτούμενη άδεια.
Η υπόθεση αφορά στη χρήση μουσικών έργων σε ξενοδοχειακή μονάδα στη Ρόδο, όπου διαπιστώθηκε ότι μέσω συσκευών τηλεόρασης στα δωμάτια, καθώς και μέσω ζωντανής και μηχανικής μουσικής στους κοινόχρηστους χώρους, μεταδίδονταν μουσικά έργα χωρίς την καταβολή των σχετικών δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το αμοιβολόγιο του οργανισμού, τα πνευματικά δικαιώματα για τέτοιου είδους επιχειρήσεις υπολογίζονται με ημερήσια και μηνιαία ποσά ανάλογα με τη χρήση και τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, μέσω της πληρεξούσιας δικηγόρου του κ. Δέσποινας Χατζηνικολάου, κατέθεσε αγωγή ζητώντας την καταβολή ποσού ύψους 43.860,52 ευρώ, που αντιστοιχεί στο διπλάσιο της οφειλόμενης αμοιβής για την εκμετάλλευση των μουσικών έργων χωρίς άδεια, καθώς και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Το σκεπτικό
της απόφασης
Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή και εθνική νομολογία σχετικά με την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, έκρινε ότι η παρουσίαση μουσικών έργων στο κοινό μέσω τηλεοράσεων σε δωμάτια ξενοδοχείου συνιστά δημόσια εκτέλεση, γεγονός που ενεργοποιεί το αποκλειστικό δικαίωμα του δημιουργού να παρέχει άδεια και να λαμβάνει αντίστοιχη αμοιβή. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται χαρακτηριστικά:
“Η εγκατάσταση τηλεοπτικών δεκτών στα δωμάτια ενός ξενοδοχείου, μέσω των οποίων παρέχεται πρόσβαση σε μουσικά έργα που μεταδίδονται από ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, συνιστά παρουσίαση στο κοινό κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 1 της Οδηγίας 2001/29/ΕΚ. Το γεγονός ότι τα δωμάτια ενός ξενοδοχείου αποτελούν ιδιωτικό χώρο για τους εκάστοτε επισκέπτες, δεν αναιρεί το δημόσιο χαρακτήρα της εκμετάλλευσης των πνευματικών δικαιωμάτων, καθώς το κοινό είναι διαρκώς μεταβαλλόμενο και η παροχή αυτής της υπηρεσίας αποτελεί μέρος των παροχών του ξενοδοχείου προς τους πελάτες του.”
Επιπλέον, το δικαστήριο επικαλέστηκε και την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-306/05, σύμφωνα με την οποία η μετάδοση τηλεοπτικών προγραμμάτων σε δωμάτια ξενοδοχείων θεωρείται νέα δημόσια παρουσίαση, διαφοροποιούμενη από την αρχική εκπομπή.
Υπολογισμός αποζημίωσης
Σύμφωνα με το αμοιβολόγιο του οργανισμού, οι υπολογισμοί της αποζημίωσης βασίστηκαν στις ημέρες χρήσης, τον αριθμό των δωματίων και τους κοινόχρηστους χώρους. Συγκεκριμένα, η εναγόμενη ξενοδοχειακή μονάδα, με 615 δωμάτια την περίοδο 2019-2021 και 503 δωμάτια την περίοδο 2022-2023, όφειλε να καταβάλει ποσά που κυμαίνονταν από 1.355,58 ευρώ έως 2.149,00 ευρώ ανά περίοδο για τα δικαιώματα των μουσικών έργων. Συνολικά, η επιχείρηση κρίθηκε ότι είχε εκμεταλλευθεί μουσικά έργα χωρίς άδεια για αρκετές χρονικές περιόδους, δημιουργώντας συνολική οφειλή ύψους 21.930,26 ευρώ, η οποία διπλασιάστηκε ως αποζημίωση φτάνοντας τα 43.860,52 ευρώ.
Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή ως προς την αποζημίωση, αλλά απέρριψε το αίτημα για επιπλέον χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε επαρκώς η προσβολή της εμπορικής φήμης του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης.
Η απόφαση αυτή αποτελεί σημαντικό προηγούμενο για παρόμοιες υποθέσεις και ενισχύει τη θέση των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης στην προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων.
Η εναγόμενη ξενοδοχειακή επιχείρηση αναμένεται να ασκήσει έφεση, ωστόσο η πρωτόδικη απόφαση ήδη θέτει σημαντικά δεδομένα για την προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών στον χώρο του τουρισμού.
