Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, τα Σωματεία, οι συνδικαλιστές, οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι που παλεύουν μαζί του, τιμούν και τη φετινή εργατική πρωτομαγιά, την ημέρα τιμής και μνήμης για όσους έπεσαν στους αγώνες της εργατικής τάξης, με απεργία.
Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι το ταξικό κίνημα δεν παραδίδει τα όπλα, δε βάζει πλάτη στους «εθνικούς» στόχους συγκυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών που όχι μόνο διατηρούν στο ακέραιο τους αντιλαϊκούς νόμους που αφαίρεσαν από τους εργαζόμενους το 50% του εισοδήματος τους από το 2009, αλλά όπως φαίνεται φέρνουν και νέα μέτρα, στρώνοντας μάλιστα το έδαφος για να τα αποδεχτεί ο λαός.
Επικουρικές και πρόωρες συντάξεις, κλαδικές συμβάσεις, ωριμάνσεις – τριετίες, είναι όλα όπως φαίνεται στο στόχαστρο με αντάλλαγμα μια θολή υπόσχεση για αύξηση του κατώτερου μισθού που κι αυτή αναστέλλεται για το 2015.
Τους τρεις μήνες ζωής της, αυτή η συγκυβέρνηση έφερε δυο πράξεις νομοθετικού περιεχομένου στο όνομα της έκτακτης κατάστασης. Η πρώτη χαρίζει χρέη, πρόστιμα σε μεγαλοεπιχειρηματίες φοροφυγάδες και η δεύτερη «σκουπίζει» ότι ταμειακό διαθέσιμο υπάρχει σε όλους τους φορείς του δημοσίου. Τα χρήματα δηλαδή που μαζεύτηκαν από το χαράτσωμα του λαού και με αυτά λειτουργούν οι δήμοι, τα νοσοκομεία, οι παιδικοί σταθμοί, οι υπηρεσίες, για να τα δώσει σε αυτούς που αποκαλούσε αρπακτικά και γύπες όταν ήταν αντιπολίτευση. Μια εξόφθαλμη κίνηση που δείχνει τελικά ποιος είναι με ποιον.
Η διοίκηση του ΟΑΕΔ μάλιστα αποδείχτηκε ιδιαίτερα «γαλαντόμα» αφού έδωσε χωρίς δεύτερη σκέψη τα 170 εκ. ευρώ των διαθεσίμων, με κίνδυνο αδυναμίας πληρωμής τους επόμενους δυο μήνες αποζημιώσεων στα προγράμματά του. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αρνείται έστω να επαναφέρει το επίδομα των εποχιακών στο προ του 2012 καθεστώς, που αρνήθηκε έστω να δώσει ένα συμβολικό επίδομα σε ανέργους κλάδων που ρημάζονται από την ανεργία για να κάνουν Πάσχα.
Να γιατί οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παραπλανηθούν από σικέ διαλόγους που στην ουσία νομιμοποιούν τις απαιτήσεις των εργοδοτών για νέα μέτρα. Να γιατί δεν πρέπει να πάει ούτε λεπτό χαμένο, να μην υπάρξει ούτε στιγμή αναμονής και εφησυχασμού. Να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα αναπλήρωση των απωλειών που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια, κόντρα σε όσους μας καλούν σε συνθηκολόγηση και συμβιβασμό, σε παραίτηση από την ταξική πάλη.
Προϋπόθεση όμως για θετικές εξελίξεις, για νίκες του εργατικού – λαϊκού κινήματος είναι η ανασύνταξη του, το αγκάλιασμα περισσότερων εργαζομένων σε κάθε κλάδο ξεχωριστά και το άπλωμα της συνδικαλιστικής οργάνωσης σε περισσότερους κλάδους.
Η ρήξη με τον παλιό και το νέο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που στα αιτήματά του για την πρωτομαγιά βάζει την «ανάπτυξη», παραλείποντας όμως να εξηγήσει ότι μιλά για καπιταλιστική ανάπτυξη, ανάπτυξη για λογαριασμό των αφεντικών, σαν αυτή που ζούμε στη Ρόδο στον κλάδο για παράδειγμα του Τουρισμού όπου φαίνονται οι μεγάλες αντιθέσεις: 1.5 δις ευρώ τζίρος από τη μια, κακοπληρωμένη και συχνά απλήρωτη δουλειά μέχρι τη λιποθυμία για το μισό χρόνο, από την άλλη.
Όμως η εργατική τάξη δε θυσιάστηκε, στο Σικάγο, στη Θεσσαλονίκη, στην Καισαριανή και σε όλες τις πρωτομαγιές του κόσμου για να γίνουν οι εργάτες ουρά των αφεντικών.
Δεν πρέπει να ανεχτούν οι εργαζόμενοι άλλο στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος δυνάμεις που το θέλουν δεμένο στο άρμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ταγμένο στην υπεράσπιση του ρεαλισμού του πόσο αντέχει η τσέπη του εργοδότη και του κράτους.
Τι ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη στάση που κράτησε αυτή η πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΚΡ στο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας πριν λίγες μέρες. Από τη μια δυο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, εκλεγμένα με την παράταξη της πλειοψηφίας, ο ένας βασικός εισηγητής της ιδιωτικοποίησης ως αντιδήμαρχος και ο άλλος την υπερψήφισε ως Δημοτικός Σύμβουλος. Από την άλλη το μισό, το κάλπικο όχι που λέει στην ιδιωτικοποίηση. Ένα «όχι» που αποδέχεται και τα ανταποδοτικά τέλη, δηλαδή το διπλό και τριπλό χαράτσωμα του λαού και να λειτουργεί η καθαριότητα ως επιχείρηση. Ένα δήθεν όχι, που στην ουσία δε διαφέρει από το ναι και που δίνει το «πράσινο φως» είτε στη Δημοτική Αρχή, είτε στην εκάστοτε κυβέρνηση να προχωρήσει την αντιλαϊκή πολιτική της. Κάπως έτσι αφαιρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια μία προς μία οι κατακτήσεις των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από κυβερνήσεις της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, όπως η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και οι υποστηρικτές της. Αυτό που άλλαξε τους τελευταίους μήνες είναι χέρι στη σκυτάλη της ίδιας πολιτικής στο «κοινό σπίτι» της Ε.Ε., του ΔΝΤ και του κεφαλαίου.
Για τα συμφέροντά του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων είναι που εμπλέκει η κυβέρνηση τη χώρα πιο βαθιά στο επικίνδυνο παιχνίδι των ανταγωνισμών στη γειτονιά μας. Στηρίζει τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών που ματοκυλούν όλη την περιοχή από τη Λιβύη ως το Ιράκ και από τη Συρία ως την Ουκρανία δημιουργώντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Η Μεσόγειος γεμίζει πτώματα, το ζήσαμε στην περιοχή μας με τον πιο τραγικό τρόπο, όπως ζήσαμε και την αγνή λαϊκή αλληλεγγύη.
Το ταξικό κίνημα δεν αποδέχεται καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γίνονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Απειθαρχία στο Δουβλίνο και τη Σένγκεν που μετατρέπουν τη χώρα μας σε «αποθήκη ψυχών», εγκλωβίζοντας ανθρώπους. Άσυλο στους πρόσφυγες και ταξιδιωτικά έγγραφα για να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν, ανθρώπινοι ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας, να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας και έχουν αποκτήσει βιοτικούς δεσμούς
Ζητούμε την καταδίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής πρώτα απ όλα στη συνείδηση των εργαζομένων, την απομόνωσή τους, αλλά και την καταδίκη τους στα δικαστήρια, γιατί η εγκληματική τους δράση πηγάζει από την απάνθρωπη ιδεολογία τους. Έχουν τεράστιες ευθύνες όσοι παίζουν παιχνίδια προετοιμάζοντάς της ενδεχόμενα ένα νέο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό.
Το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς. Το αίμα που πότισε τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης δεν πήγε χαμένο!
Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με τη μεγάλη κοινωνική λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε μπροστά. Δυναμώνουμε την κοινή πάλη εργατών, υπαλλήλων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, φτωχών αγροτών, φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών, γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Συντονίζουμε τα βήματα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου με την Πανελλαδική Συσπείρωση ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ), την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νεολαίους, τους ανέργους τους συνταξιούχους να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις που οργανώνουν Σωματεία, συνδικαλιστές, εργαζόμενοι που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ.
Τετάρτη 29 Απρίλη, πικετοφορία στις λαϊκές γειτονιές με αφετηρία την πλατεία του Αγ. Νικολάου στις 7.00μμ
Πέμπτη 30 Απρίλη, προβολή του ντοκιμαντέρ NON OMNIS MORIAR για την 9 μηνη απεργία των Χαλυβουγών, στον κινηματογράφο Παλλάς. Ώρα προσέλευσης 7.45 μμ. Είδοδος ελεύθερη
Παρασκευή 1η Μάη, απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Κύπρου στις 11 το πρωί.
Συνέντευξη Τύπου της Γραμματείας Ρόδου του ΠΑΜΕ εν όψει της 1ης Μάη
