Να μην γίνει κατηγορία εις βάρος του πρώην προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Νότιας Δωδεκανήσου κ. Μιχαήλ Χριστοδούλου για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση αποφάσισε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου κάνοντας δεκτή σχετική Εισαγγελική πρόταση.
Κατόπιν διατάξεως του Εισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου μετά από προσφυγή του κ. Χριστοδούλου για την ακύρωση κλητηρίου θεσπίσματος του Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ρόδου, με το οποίο παραπέμφθηκε με απευθείας κλήση στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, για να δικαστεί για την ως άνω αξιόποινη πράξη το Δικαστικό Συμβούλιο έκρινε ότι πράγματι δεν τέλεσε το καταγγελλόμενο αδίκημα.
Ο κ. Χριστοδούλου κατηγορήθηκε για το ό,τι εντός του χρονικού διαστήματος από 14-12-2017 έως 23-8-2018, με 4 αποφάσεις του ως πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου προέβη στην απευθείας ανάθεση σε δύο εταιρείες, ενώ την 27-3-2018 και την 23-8-2018 προέβη στην υπογραφή των αντιστοίχων συμβάσεων.
Κατηγορήθηκε ότι είχε σκοπό να ωφελήσει παρανόμως τις δύο εταιρείες και να βλάψει το ΔΛΤΝΔ, εν γνώσει του ό,τι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την απευθείας ανάθεση των ανωτέρω έργων αφού ο υπολογισμός της αξίας εκάστης συμβάσεως στο ποσό των 20.000 € έγινε αυθαίρετα, κατά τρόπον εικονικό και κατά παράβαση των άρθ, 8 ν.4413/2016 και 6 ν.4412 2016, προκειμένου να μην υπερβαίνει το ποσοτικό όριο του αρθ. 328§1ν. 4412 2016 και να μην ενεργοποιείται, συνεπώς, η προβλεπόμενη στο νόμο (ν.4412 2016) υποχρέωση διενέργειας δημόσιου μειοδοτικού διαγωνισμού, αφού δεν υπολογίστηκε στην συνολική αξία της σύμβασης το όφελος εκάστης αναδόχου εταιρείας από την παροχή των υπηρεσιών παραλαβής αποβλήτων- καταλοίπων προς τρίτους/πλοία και αφού δεν συνέτρεχε η προϋπόθεση του επείγοντος.
Ο ίδιος δια του συνηγόρου του κ. Βασίλη Καταβενάκη, ισχυρίστηκε ότι σε ουδεμία παρατυπία προέβη κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του επιλέγοντας την λύση των απευθείας αναθέσεων και όχι του δημόσιου διαγωνισμού, στους αναδόχους του έργου της διαχείρισης των στερεών και υγρών αποβλήτων.
Κρίθηκε αρμοδίως από το Δικαστικό Συμβούλιο ότι προϋπόθεση της απευθείας ανάθεσης έργων στους αναδόχους δεν είναι το επείγον, όπως αντίθετα, όχι ορθά, αναφέρεται στο κλητήριο θέσπισμα, προϋπόθεση την οποία, σύμφωνα με το τελευταίο, φέρεται να παραβίασε ο κατηγορούμενος.
Προέκυψε δε ότι ενεργώντας με την ιδιότητα του προέδρου του Δ.Λ.Τ.Ν.Δ., προκειμένου να ανταποκριθεί στο συντομότερο δυνατό διάστημα στις απαιτήσεις του έργου της διαχείρισης των αποβλήτων (στερεών και υγρών) και των καταλοίπων των πλοίων που προσεγγίζουν τις θαλάσσιες περιοχές αρμοδιότητας Δ.Λ.Τ.Ν.Δ., επέλεξε ως νόμιμη λύση της προσφυγή στην ανωτέρω διαδικασία της απευθείας ανάθεσης και όχι του δημόσιου ανοικτού μειοδοτικού διαγωνισμού, τηρώντας όλες τις απαιτήσεις του νόμου, που περιγράφονται στο άρθρο 328 του Ν. 4412/2016, πλέον δε των όρων που τάσει ο νόμος, χωρίς να απαιτούνται από τον 4412/2016, πριν την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων με τους αναδόχους έλαβαν χώρα πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, πρόκληση υποβολής προσφορών, γνωμοδότηση επί των προσφορών των τεχνικών υπηρεσιών του Δ.Λ.Τ.Ν.Δ. και αξιολόγησή τους.
Τέλος, ο όρος της λύσης αμφοτέρων των προαναφερομενών δύο συμβάσεων, εφόσον καλυφθεί το ποσό των 20.000 ευρώ, που προβλέπεται ρητά στο δεύτερο άρθρο των εν λόγω συμβάσεων, απέκλειε κάθε σκοπιμότητα ωφέλειας των αναδοχών εταιριών, με αντίστοιχη βλάβη του Δ.Λ.Τ.Ν.Δ.
Περαιτέρω, από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο υπολογισμός της αξίας εκάστης των ανωτέρω δύο επίμαχων συμβάσεων στο ποσό των 20.000 ευρώ έγινε αυθαίρετα.
