Ο 27χρονος Παναγιώτης Πατέλης άφησε την Αθήνα για ανοίξει το πρώτο φαρμακείο στη Χάλκη- Τι λέει στην «Κ» για τη ζωή στο ακριτικό νησί
«Μπήκα στην Google για να δω πως είναι το νησί, δεν ήξερα τίποτα για τη Χάλκη» λέει στην «Κ» ο 27χρονος Παναγιώτης Πατέλης ο οποίος πριν από τρεις περίπου μήνες άφησε την πατρική εστία στον Βύρωνα για να αναλάβει την «ορφανή» άδεια για φαρμακείο που υπήρχε εδώ και χρόνια στο ακριτικό νησί.
Ο ίδιος εξηγεί ότι άντλησε έμπνευση να κάνει το βήμα, όταν είδε να το συζητούν πολλοί συμφοιτητές του από άλλες χώρες, στο πανεπιστήμιο στη Μόντενα της Ιταλίας, όπου σπούδασε φαρμακευτική.
«Οι γονείς μου- επίσης φαρμακοποιοί- παραξενεύτηκαν στην αρχή από αυτή την επιλογή αλλά φυσικά δεν με εμπόδισαν» μας λέει ο Παναγιώτης και συνεχίζει: «πριν από λίγο καιρό ήρθαν μάλιστα να με επισκεφτούν εδώ και τα βρήκαν όλα πολύ ωραία».
O Παναγιώτης είναι μετριόφρων και θέλει να κρατάει χαμηλά τους τόνους. Όπως το θέτει ο ίδιος: «Δεν θέλω να παρουσιάζεται αυτό που κάνω σαν θαύμα. Είναι επιλογή. Και μέχρι πριν κάποια χρόνια δεν θα θεωρούνταν και τόσο…. ηρωικό. Είναι μια επιλογή από την οποία παίρνω πράγματα. Κατ’ αρχάς νιώθω χρήσιμος. Το ότι μάλιστα ήρθα εδώ εν καιρώ πανδημίας με τις ανάγκες του τόπου σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη να είναι όπως παντού αυξημένες, εντείνει αυτό το αίσθημα. Και με κάνει και καλό στη δουλειά μου. Οξύνει για παράδειγμα τα αντανακλαστικά στο να παραπέμψω έναν άνθρωπο στον γιατρό αφού ακούσω το πρόβλημα ή όταν έχω να εξυπηρετήσω πολύ κόσμο μαζί.
Επίσης, το ότι χτίζω σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους και ότι τους βλέπω ξανά και ξανά με κάνει να έχω εικόνα για την ποιότητα της δουλειάς μου. Θα δώσεις την αλοιφή ή το φάρμακο και μετά από λίγο θα ρωτήσεις: «Πώς πήγε; Σε βοήθησε;» Στην Αθήνα δεν έχεις αυτή την ευκαιρία».
H ζωή στη Χάλκη
Και πως κυλάει η δουλειά τρεις μήνες μετά τα εγκαίνια του φαρμακείου; «Μια χαρά» μας απαντάει ο Παναγιώτης και προσθέτει: «Το φαρμακείο βγάζει τα έξοδα του και μάλιστα, εκτός από τα φάρμακα, οι κάτοικοι αγοράζουν και άλλα προιόντα που ήθελαν αλλά στα οποία δεν είχαν πρόσβαση- lifestyle φάρμακα, παραφαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά κ.ά. Το καλό είναι πως με βοηθάνε οι μεγάλες εταιρείες και μου δίνουν πολύ καλές τιμές αλλά και χρόνο μέχρι να πουλήσω τα προϊόντα. Η αλήθεια είναι πως όλο το νησί με βοήθησε όταν έμαθε ότι θα έρθω εδώ- ο Δήμος μάλιστα μου βρήκε τον χώρο για το φαρμακείο».
«Και; Σου αρέσει η ζωή στη Χάλκη;» ρωτήσαμε τον Παναγιώτη με ενδιαφέρον να μάθουμε πως του φαίνεται η αλλαγή από μια πολυπληθή κεντρική γειτονιά της Αθήνας σε ένα μικρό ακριτικό νησί. «Είναι πολύ καλή η ζωή εδώ και ήρεμη» μας απαντά, αν και όπως παραδέχεται: «όλοι λένε πως είναι πολύ διαφορετικά τον χειμώνα και δύσκολα. Για να δούμε. Για την ώρα είμαι πολύ απασχολημένος- λόγω και του τουρισμού το φαρμακείο δουλεύει και τις εφτά ημέρες της εβδομάδας τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Χρειάζεται λίγος καιρός ακόμα».
Το εσωτερικό του φαρμακείου του Παναγιώτη |φωτ.:του ιδίου
Για την ώρα, ο ίδιος νιώθει χαρούμενος, κάνει παρέα και με τα παιδιά από το Κέντρο Υγείας, δύο γιατρούς και μια νοσηλεύτρια. «Το πλάνο είναι να χτίσω τη ζωή μου εδώ, αλλιώς δεν θα έπαιρνα και μια τόσο σημαντική απόφαση».
«Έφερε στο νησί το αίσθημα της ασφάλειας»
Εξίσου ενθουσιασμένος με τον Παναγιώτη ακούγεται και ο δήμαρχος του νησιού, Ευάγγελος Φραγκάκης. Έχει άλλωστε σοβαρούς λόγους γι’ αυτό. Όπως εξηγεί στην «Κ»: «Τον χειμώνα είμαστε στη Χάλκη περίπου 250 άνθρωποι και ανάμεσα μας και 44 παιδιά. Ο Παναγιώτης ήρθε και μας έφερε το αίσθημα της ασφάλειας.
«Ήδη, οι οικογένειες με τα μικρά παιδιά αλλά και οι ηλικιωμένοι βλέπουν αλλαγές στην καθημερινότητά τους. Μέχρι πρότινος, έπρεπε πολλές φορές να περιμένουμε το καράβι από Ρόδο για τα απαραίτητα φάρμακα. Λόγω καιρού, μπορεί και να ερχόταν μετά από μια εβδομάδα. Κατά καιρούς, γίνονταν διάφορες προσπάθειες – είχαν έρθει για παράδειγμα οι “Γιατροί του Κόσμου” και είχαν φτιάξει ένα στοκ φαρμάκων, αλλά ήταν προσπάθειες σπασμωδικές.
Το νησί έχει αγκαλιάσει τον Παναγιώτη, o οποίος ειδικά αυτή την έντονα τουριστική περίοδο όπου και οι 650 κλίνες των ενοικιαζόμενων δωματίων είναι γεμάτες και στο νησί κυκλοφορεί πολύς κόσμος, είναι ακόμα πιο πολύτιμος. Σαν τα μάτια μας τον προσέχουμε!»
Πηγή kathimerini.gr
Δήμητρα Τριανταφύλλου
