Ο κ. Αλ. Βελώνης, μας απέστειλε προς δημοσίευση την ακόλουθη επιστολή, σε συνέχεια καταγγελιών του και της απαντήσεως του ΔΟΠΑΡ, που δημοσίευσε η «δημοκρατική»:
Αξιότιμε κύριε ή κυρία,
Έχοντας διαβάσει την δημόσια απάντηση του προέδρου του ΔΟΠΑΡ, στην επιστολή διαμαρτυρίας μου, πρέπει να δηλώσω πως έμεινα ειλικρινά άναυδος.
Οντας υπεύθυνος για τη διοργάνωση στο νησί της Ρόδου, το οποίο παραμένει ακόμη ο τόπος καταγωγής μου, είναι ανθρωπίνως αδύνατο να βρω το χρόνο για παραθερισμό ενόψει της έναρξης του φεστιβάλ.
Η κατηγορία πως ήρθα για «να κάνω διακοπές στη Ρόδο» μόνο ως προσβολή σε εμένα και σε κάθε Έλληνα και Ρόδιο που ζει στο εξωτερικό και επιθυμεί να προσφέρει στο τόπο του, μπορεί να εκληφθεί.
Θα πρέπει να υπενθυμίσω σε αυτό το σημείο, πως οι καλλιτέχνες έχουν δεχθεί να προσφέρουν τη τέχνη τους στο νησί άνευ πληρωμής, βασιζόμενοι στην προσωπική τους πίστη σε εμένα.
Αυτό που επιθυμώ και για το οποίο αγωνίζομαι είναι να εμφυσήσουμε νέα καλλιτεχνική ζωή στα ελληνικά μνημεία και να επιβεβαιώσουμε την αρχέγονη παράδοσή μας ως φιλόξενος λαός. Αντιθέτως μέχρι και 30 λεπτά πριν την άφιξη των καλλιτεχνών, ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΡ δεν είχε στείλει κανένα επίσημο έγγραφο για την κράτηση των δωματίων τους στο ξενοδοχείο.
Οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου κράτησαν τα δωμάτια μετά από προσωπικές μου ικεσίες και βασιζόμενοι στις υποσχέσεις μου, πως θα φροντίσω για τη διευθέτηση του θέματος. Έχοντας δώσει το λόγο μου στους καλλιτέχνες οι οποίοι δέχθηκαν να μας στηρίξουν, δεν θεώρησα ποτέ επιλογή την αθέτησή του, ακόμη κι όταν υπεύθυνοι διοργανωτές είναι άλλοι.
Η εκδήλωση παραμένει πάντα συνδιοργάνωση του Δήμου Ρόδου και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Σε αυτό το σημείο αναρωτιέμαι και καλώ τον πρόεδρο του ΔΟΠΑΡ να μας διαφωτίσει, ποίοι είναι αυτοί οι οργανισμοί στους οποίους αναφέρεται, οι οποίοι σύμφωνα με τον ίδιο απέρριψαν τη διοργάνωση.
Ο κύριος δήμαρχος πιστεύει στις ίδιες αρχές, με εμένα. Την περασμένη εβδομάδα σε συνάντησή μας με τον πρόεδρο του ΔΟΠΑΡ στο γραφείο του, απαίτησε ο πρόεδρος και οι αρμόδιοι να επιλύσουν το θέμα και να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, παύοντας τα παιχνιδίσματα με τη φήμη της Ρόδου και της Ελλάδας στο διεθνές στερέωμα.
Σε σχέση με το πιάνο, το όργανο της Ροδιακής Έπαυλης είναι ακατάλληλο για μια διοργάνωση αυτού του επιπέδου. Όταν προσέφερα να μεταφερθεί το δικό μου πιάνο για τις ανάγκες της διοργάνωσης, ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΡ χαρακτήρισε το κόστος της μεταφοράς κατάχρηση από μέρους μου δημοσίου χρήματος. Ουδέποτε σκέφτηκα, ούτε τέθηκε θέμα προσωπικού μου οφέλους από τη διοργάνωση αυτού του φεστιβάλ.
Νιώθω βαθύτατα πληγωμένος και απογοητευμένος πως αυτή πρέπει να είναι η απάντηση της Ρόδου μου σε ένα δώρο που πάλεψα να της προσφέρω. Κλείνοντας αξίζει να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Προέδρου του ΔΟΠΑΡ “ποιος σας είπε κύριε πως δεχόμαστε το δώρο σας;!”, η απάντηση σε αυτή την εύλογη ερώτηση είχε δοθεί από τον κύριο δήμαρχο με την έκφραση της πίστης και εκτίμησής του στο πρόσωπο μου.
Η εκδήλωση παραμένει χωρίς φωτισμό, καθίσματα και πιάνο.
Ο κ Ισμαγκίλοφ κατέφθασε πριν μερικές ώρες στη Ρόδο για να ενημερωθεί πως δεν υπάρχει πιάνο.
Είναι άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι ο εντεταλμένος περιφερειακός σύμβουλος Πολιτισμού κ Κάλλιστος Διακογεωργίου, προσπαθεί μέσω προσωπικών του πόρων και χρόνου να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων.
Με εκτίμηση,
Και μετά λύπης,
Αλέξανδρος Βελώνης
